GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1976 - pagina 201

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1976 - pagina 201

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Wl magazine 23

Lex Oude Weernink (VUSO):

Graag principe-uitspraak van Universiteitsraad = richting in het socialisme die niet op revolutie, maar op verbetering van wetten aanstuurt) en trekt daaruit de conclusie dat de CPN tegen dogma's is ,,met andere woorden, elke godsdienstige leer dan ook wordt afgewezen. Haar eigen dogma's zijn zaligmakend" Is dat nu wel een juiste conclusie? Zijn termen als ,,revisionisme" en en dogmatisme" (gebruikt op een CPN-bijeenkomst) niet bedoeld om zelfkritiek te oefenen? Bestaat niet het gevaar dat er aldus een caricatuur van de CPN wordt geschetst en bestreden? Van dat dogmatisme" wil Oude Weernink afwezen, maar over het anti-revisionistische karakter van de CPN wil hij wel iets zeggen ,,Men wil zich uitsluitend opstellen aan de kant van de arbeidersklasse, van de onderdrukten. Ik — en de VUSO met mij — ben van mening dat het christendom een duidelijk revisionistisch karakter draagt. Het streeft naar een andere maatschappij, mét elkaar. Dat laatste is iets dat de CPN nu net niet wil. Het CPN-beleid is gebaseerd op het onverzoenlijk naast elkaar iets proberen te bereiken". Oude Weernink sluit de ogen niet voor het feit dat de CPN op tal van plaatsen mee doet aan bestuurswerk, of eigenlijk toch w e l : wat hij w i l , is een principiële discussie voeren en het risico dat zijn opstelling daarbij misschien al te formalistisch zou worden, neemt hij op de koop toe.

We! marxisten

Lex Oude Weernink

Achteraf is Lex O u d e Weernink (lid van d e u n i versiteitsraad voor d e V U S t u d e n t e n O r g a n i s a t i e , \l\JSO)\Ne\,,een beetje teleurgesteld" over 6ebehandeling die een geschrift van zijn hand ten deel is gevallen in de dagbladpers. Het ene blad legt een accent w a a r hij het niet had w i l l e n h e b b e n ; het andere (De Telegraaf n o t a b e n e een blad d a t hij ooit nog eens onder d e a a n d a c h t van d e V U boekhandel heeft g e b r a c h t : uit een e n q u ê t e w a s gebleken d a t er aan d e V U enige belangstelling voor bestond) v a t het op als e e n ,,bijvalsbetuig i n g " d i e h i j niet had g e h o u d e n , „ / y e f s f u / r wordt gewoon gepolitiseerd", constateert hij t e g e n o v e r V U - m a g a z i n e . En d a t verdriet h e m . Met het stuk-in-kwestie heeft Oude Weernink een principiële discussie willen aanzwengelen over de (on)aanvaardbaarheid van CPN-ers in leidinggevende functies aan de VU. In plaats daarvan wordt het echter door de één gelezen als een aanwakkering van de koude oorlog, door de ander als een verhaal dat lang nog niet ver genoeg gaat. VU-magazine werd, bij de royale verspreiding van het stuk niet overgeslagen: reden voor een gesprek met de auteur Dat gaat niet steeds van een leien dakje. Er moet hier en daar wat misverstand worden opgehelderd. Zo citeert Oude Weernink in zijn stuk uit stellingen van het CPN-bestuur, öax,,onverzoenlijke ideologische strijd nodig is tegen revisionisme en dogmatisme" (revisionisme

Met enige nadruk verklaart Oude Weernink dat het geenszins zijn bedoeling is, om een koude oorlog te voeren fik wil absoluut geen koude oorlog hier, daar ben ik vierkant tegen) of om een discussie rechts-versus-lmks te beginnen. Hij kan zich voorstellen dat een neo-marxist wel degelijk zou worden toegelaten tot besturende colleges. ,,Een marxist mag wat mi/ betreft veel linkser zijn dan een CPN-er Het gaat ons niet om wat het marxisme inhoudelijk wil, het gaat ons om de structuur van de CPN. Ik heb me daarom gebaseerd op de statuten van de CPN en op uitspraken van het partijbestuur. Je kunt je mijns inziens niet baseren op het feitelijk gedrag van de CPN. Ze kan zich op een gegeven moment aangenaam gedragen; op het oog geheel naar de opvattingen en democra tie volgens de christelijke visie, maar dan zijn er nog steeds de statuten. Ik heb er nog over gedacht om ook het verleden ter sprake te brengen. Ik heb dat met opzet met gedaan, want met evenveel recht kun je van het christendom zeggen, dat het zich heeft schuldig gemaakt aan machtsmisbruik en onderdrukking. Dat leek me dus niet fair. Ik ben uitgegaan van de principiële uitspraken die door de huidige CPN zijn gedaan, gewoon op de letter, zonder alle oude emoties er in te mengen. Ik zou hetzelfde hebben gedaan wanneer groeperingen als de Vikingleugd of de groep-Glimmerveen zich aan de VU zouden manifesteren, alleen hebben die geen statuten ". Een van de knelpunten is voor Oude Weernink de ..onverzoenlijkheid", die daarnet werd aangehaald. Hij stelt daar de christelijke verzoeningsgedachte tegenover en constateert onverenigbaarheid tussen beide. Maar, zo luidt de vraag, hoe verzoenlijk staat hij zelf tegenover communisten?„/^ze/a/, dat het me niet gaat om watdeze mensen inhoudelijk willen, maar om de manier waaróp ze het willen. Ik zei al. dat een marxist van mij best in de universiteitsraad mag. Ik ben best bereid te geloven dat hij de doelstelling wil respecteren, misschien er zelfs naar wil handelen. Ik zou het gevaarlijk vinden om zo

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1976

VU-Magazine | 487 Pagina's

VU Magazine 1976 - pagina 201

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1976

VU-Magazine | 487 Pagina's