VU Magazine 1976 - pagina 206

n} niaf^azine 28 niet benoemen. Daar ben ik op aanspreekbaar voorte staan."

en durf er

Spelregels De verantwoordelijklieden van het bestuur der Vereniging strekken zich niet uit, tot de langs democratische weg gekozen raden en besturen aan de universiteit. Op dit niveau van het universitaire leven speelt zich de ,,CPN-kwestie" thans min of meer af. Mevrouw Van Leeuwenblijkterweinig voorte voelen, de eenmaal aanvaarde spel regels voor verkiezing en zo te veranderen, dat uitsluitend CPN-ers in de toekomst kunnen worden geweerd. ,,lk wil voorop stellen dat verenigbaarheid tussen doelstelling en CPN-statuten niet te begrijpen is, maar blijkbaar hebben sommige jongeren toch de dan-wel verklaring ondertekend. Daarvoor draag ik geen enkele verantwoordelijkheid, en ikhebgeen enkele behoefte om dan te zeggen: die of die jongen mag daar niet gaan zitten, want hij is op een democratische wijze gekozen. Hij heeft er wel recht op te weten wat Hannie Van Leeuwen voorstelt: ik zou dan met hem wel eens een uitvoerig gesprek willen hebben. Ook voor mezelf: om eens te weten hoe dat nu kan. Want het komt me als iets volstrekt onbestaanbaars en inconsequents voor."

Eigen prioriteit Mevrouw Van Leeuwen hoopt, dat-op alle niveaus ernst zal worden gemaakt met een positief functioneren van de doelstelling en zij betreurt het enigszins dat de huidige discussies ,,het grote ideaal" dat ze voor de Vrije Universiteit ziet, ophouden. Ze zou liever een bezinning hebben op de betekenis van de VU als bijzondere universiteit en dan niet willen volstaan met een grondslag of doelstelling-op-papier. De doelstelling moet ook spreken uit de manier waarop de VU in de samenleving staat. Een voorhoede-element in onderwijs en onderzoek zou daarbij gepastzijn. (In datverband iszeblij met de nota van de

werkgroep Doelstelling: „een duidelijke poging om te verwoorden hoe het aan de Vrije Universiteit zou moeten gaan." Enige kritiek is er wel, maar wordt nog niet gespuid.),,//:zot/ in de toekomst graag zien, dat in het onderzoek en in andere activiteiten de doelstelling nog duidelijker ging meespelen bij het bepalen van de prioriteiten. Dat zou erop kunnen uitlopen dat de mensen op een zeer directe wijze worden betrokken bij wat het wil zeggen een bijzondere universiteit te zijn, met een — naar mijn overtuiging — specifieke taak in de samenleving. \Nantje hebt toch maar de pretentie dat je je in gehoorzaamheid aan het evangelie wilt richten op het dienen van God en Zijn wereld. Dan zul je toch op een of andere manier het verschil duidelijk moeten maken met de niet-bijzondere universiteiten. Ik zou willen, dat er méér ruimte kon worden gecreëerd om een eigen prioriteitsstelling te hebben. Ik heb het destijds heel essentieel gevonden dat aan dejuridische faculteit met Rechtshulp VU werd gestart. Zo zouden veel meer dingen zijn te bedenken. " Mevrouw Van Leeuwen schetst in grote lijnen de verschuiving die in de loop der jaren is opgetreden in motieven waarom men lid van de VU-Vereniging wilde zijn. Werd er vroeger met,,ongelofelijke trouw" geld bijeen gebracht waarmee de kaders konden worden opgeleid voorde eigen groep, op het ogenblik ismen meer geneigd te kijken naar de betekenis van de universiteit in het volksleven. „ Uit de ledenraad is de laatste keer dan toch maar een voorstel gekomen om onze verantwoordelijkheid voor Suriname te nemen. Dat betekent dat men in de raad bewust is doorgestoten naar het besef dat de universiteit er niet alleen voor de eigen groep is, maar dat we de wereld moeten dienen. Als we dat nu maar goed tegen elkaar blijven zeggen, zouden we misschien tot een nieuw réveil kunnen komen. Wanneer studenten ons in dit opzicht bijzonder ernstig de maat nemen, vind ik dat niet erg."

Niko Schouten (CPN)

Met geest van doelstelling kan ik me verenigen Niko Schouten, 30jaar, oud-leerlingchr kweekschool Rehoboth te Utrecht, actief geweest in GJV, vroeger belijdend lid Geref. Kerk, student sociologie aan de VU, zette achter 'n ingezonden stukin Ad Valvas achter zijn naam:,,lid C.P.N." Tot VU-nnagazine:,,Dat heb ik bewust gedaan, niet als provocatie, maar je mag er gerust voor uitkomen. Het gevaar bestaat dat mensen dat niet doen omdat ze bang gemaakt w o r d e n . " Hoe staat hij tegenover de doelstelling van de VU? ,,lk kan me er best mee verenigen, naar de geest, zoals die in de dan/wel-verklaring naar voren komt. Het belangrijkste is, wat het naar de geest wil inhouden. Ik ben ten slotte in de geref. kerken geradicaliseerd — de CPN kende ik toen nog niet goed. Pas daarna ben ik wat geloofsvoorstellingengaan loslaten." — Is er 'n relatie tussen het proces van politieke radicalisering en het loslaten van het chr. geloof? ,,Hoe dat bij andere mensen gaat, weet ik niet. 'k Heb

het zelf niet als problematisch ervaren, 't Was een langzaam proces. Aanvankelijk werd je politiek actief vanuit religieuze motieven (of dat nu werkelijk de positieve drijfkracht was, daarover kun je discussieren), dan kom je in aanraking met niet-gelovigen die dezelfde praktijk uitvoeren. Het religieus motief wordt dan langzamerhand irrelevant. Laat ik 't zo zeggen. De eerste wending was dat ik omstreeks 1967 radicaal-pacifist werd. Tijdens m n dienstweigering kwam ik in aanraking met politieke dienstweigeraars met wie ik kon samenwerken, terwijl allerlei mede-christenen niks deden. Zo lag 't gewoon! Bij de VU heb ik er pas definitief mee gebroken, maar rancune tegen 't christelijk milieu heb ik niet." — Vindt u 't verenigbaar, christenzijn en communist? Ik vind het zelf met onverenigbaar. Waar gaat het om als je het hebt over ideologische grondslagen? Het gaat dan vooral om het feit, datje constateert dat er een klassenstrijd bestaat. En dat je daarin partij moet kiezen. Wat doe je? Dat is het punt. En vanuit welke levensbe-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen