VU Magazine 1976 - pagina 459

magazine 17 Partij Holland, sectie der Communistische Internationale" wordt gewijzigd in C.P.N. „Communistische Partij Nederland". Toenadering zoekt men bij de eerder verguisde S.D.A.P. Het Plan van de Arbeid, eerder een „truc" genoemd, vindt thans genade bij de communisten. Een voorstel wordt de S.D.A.P. zelfs gedaan tot samenwerking bij de verkiezingen van 1937, dat honend wordt verworpen. „Als morgen Moskou weer rechtsomkeert beveelt, wordt de„ vriend" weer vijand. Met hen samen?.... Nooit!" Zo heette het in een S.D.A.P.-verkiezingskrant van 1937. In de A.R.-verkiezingslectuur van 1937 wordt aan de C.P.N, nauwelijks aandacht geschonken. In het verkiezingsblad „Nederland Waakzaam" dicht Leo Lens januari 1937: „De vraag of hier de communist De baas wordt, telt niet eens meer mee". Zo was het inderdaad. Dat de C.P.N, toch genoemd wordt door de A.R. Is om de S.D.A.P. verdacht te maken. „Hij krijgt nu zelfs de steun niet meer van de verslapte S.D.A.P. Natuurlijk houdt ons waakzaam oog. De rode tweeling in 't vizier.... enz." En elders in deze A.R.-krant heet het: „Deze communisten houden niet op naar de gunst der Sociaal-Democraten te dingen. Waarom blijven ze dat doen? Waarom^ richten zij zich niet tot andere partijen?" Het blijkt de A.R. ontgaan (in hun gedachtengang is het ook absurd), dat de C.P.N, zich ook tot de anti-revolutionaire volksdeel heeft gericht, althans tot het antifascistische deel ervan in de gestelde taak „ E e n dam opwerpen tegen hetfascistisch gevaar." „Voor de communisten betekent dit niet alleen een herziening van de verhouding tot de sociaal-democratie, maar ook tot de christelijke en katholieke volksdelen die — zoals de verhoudingen hier nu eenmaal liggen — talrijker zijn, dan de sociaal-democratische. Omgekeerd zal ieder, die het fascistische gevaar voor de volksrechten en culturele waarden beseft, de verhouding tot de communisten onder het oog behoren te zien. Het gaat hier om hoge belangen, met verstrekkende consequenties.'' Aldus Ir. A. Struik in zijn an\ke\ „Communisme en Gods-

COMMUNISME EN GODSDIENST I. HERGROLPERiNG IN DE GODSDIENSTIGE WERELD Een darn opwerpen tegsn hei fascistische gevaar, o m vervolgens het fascisme terug Ie drijven en te verslaan — ziedaar thans de voornaamste iaaV. óer antï-kapifaÜstische poÜtiek, Z o n der heï fascisme terug te dringen, dat met een barbaa.-se g e wel dshecrschappij de economische grondslag der kapitalistische klassenmaatschappij wil handhaven, is geen voonjjtsirevende politiek mogelijk. Dit vraagstuk voerl in de Nederiandse p o l t t e k t o i eer\ hergroepering van verschillende richtingen en stromingen. Voor d e communisten betekerrt dit niet alleen een herziening van de verhouding töt de sociaal-democ.-atie, maa"- o o k tot óft christelijke en katholieke volksdelen die — zoals de verhoudingen hier nu eenrr.aa! liggen — talrijker zijn, dan d e sociaal-democratische. Omgekeerd zal ieder, die hei fascistische gevaar voor de volksrechten e n culturele waarden beseft, de verhouding t o t d e communisten onder het o o g behoren te zien. Het gaat h:er o m hoge belangen, met ver-strekkende consequenties. Een eigenaardigheid van Nederland i;, dat d e poi.tieke g e zindheid va.'i een zeer g r o o t deel van de godsdienstigen bepaald wordt d o o r de godsdienst^ die ziJ aanhangen. Daardoor wordt het politieke vraagstuk van de verfiouding van de c o m m u nisten t o i d é qodsdienstige partijen voor een belangrijk de«l bepaald door cfe verhoud'mg tussen communisrrve en godsdienst

Uit,.PolitJekenCultuur" 1937

dienst" van Politiek en Cultuur, 1937, (in welke jaargang terloops ook een ariike\ „Abortusverbodin de Sowjet-Unie" de aandacht trekt). Wat had de C.P.N, in 1937 over de godsdienst te zeggen?

Colijn Struik constateert dat het opkomend fascisme „zijn breekijzer heeft gezet in de katholieke en christelijke partijen". Met name in bepaalde katholieke streken behaalde de N.S.B, in 1935 hoge stemmenpercentages. De leiding van de chr. partijen is z.i. helaas in verkeerde handen. In de R.K.S.P. is een belangrijke reactionaire vleugel, die in de eerste plaats kapitalistisch is en dan pas katholiek. Met name het dagblad De Tijd wordt genoemd. „ D e z e katholieke reactionairen geven er de voorkeur aan, de communisten voor te stellen als lieden, die het speciaal op de kerken en het geloof voorzien hebben en die hun ware wezen achter een huichelachtig masker verbergen, als wolven in schaapsvacht." In de a.r. Is het ook niet best. „Evenals de Rooms-Katholieke Staatspartij, vertoont ook de anti-revolutionaire partij van minister Colijn het beeld van een kerkelijk politieke partij, waar een groot-kapitalistische leiding haar politiek ten bate van de grote ondernemers aan een democratische, hoofdzakelijk kleinburgerlijke, massa oplegt, die meent aan haar godsdienstige overtuiging een onderworpenheid aan deze grootkapitalistische politiek verplicht te zijn. Ook hier het beeld van een leiding, die een egoïstische klassepolitiek — die der ,,aanpassing" — te verdedigen h e e f t waarbij het groot-kapitaal de vruchten plukt en de volksmassaas door verlaging van het levenspeil het tribuut betalen, en ook hier stelt men uit dien hoofde de volksfrontpolitiek als een communistische sluwheid voor. De leiding van deze anti-revolutionaire partij verweert zich tegen het fascisme, maar niet principieel. Een bondgenootschap met dit fascisme tegen de democratische volksmassaas blijft mogelijk, evenals in Duitsland vlak voor de komst van het Hitlerbewind de christelijksociale partij bij de verkiezingen haar lijsten met die van de Nazi-partij verbonden heeft."

DE WOLF IN SCHAPENVACHT lïc Comn-.urii^lische TUrtij hfcfl liHi cpi;''Itnapt inri rfn sch«p(Ti\ ii-h, om zich iang'-ƒ133 m voor tu docr. bij d' kif-wri. Vo^.r dir KTII, waai tegen dt communistic nog kort g'jieden de vuist balden, rnak«n lij i-ru — met dn gefxüée ruitt tn d*3i zak! — evn aitrpt buigjig, want ïij beweren ttgenctanders te t'ijn gcvord«n v»n gelooIxvefVoiging. De CPJ^, „wairlwrgl" (!) ztUt absolute vr,)hrid *«n fodiJienst en gt-A-rten. liet Com-mvjtiiime koot de K^rk f c n a l i rf< ChrUtchjkt tthool m tOce andtre Chri,ieUjkt l^-enruiling mrt t^n doodelrjken haat. AJiec-n c.p bc'. f I van Vunkaa hrbbïn de Sovjet-kr.(-chtÉfi in Kt-dcrland ljjd*Iijk hjn wolvenniituur bedworiger, « i -i/tinzKn lij de uthlhcid van een lam. Welk^ •wwxien bcluistertrn wij bij de bazen van Qv Comtnunitt«n jn EuiUcdT S---.:in ïcgt: V.'jj b(?sc''iou«cn d«T. godvUenrt ais tsm der C' -' • -Ic vi;a:Mlcrc van het «mmuntame en de .Sovjf ;-macht De atrijd r;oct daarom tok v.:J,T met de grooftte eiic-gic worden t*' ••> ;'i. Wij wcn»elv?n goen compromis mrt de p'tr.*iCTu1ige wereld, want de godiJ;tT.il:gc i\i-\c:nócn m de onze zijn tr-t in d«^ difpstcn (;.'-)nd verwhUIcnd, Winr gelvig tan d*" tljiUi-r.;rlarid'gheden riTra:.". -PT) tcy on^c Knünk '• üs-ti ttriyi tcgm dt krrk. In dein loop van n,;r,i 20 jair ii de ü-tjj irgpn de icüg.e on±T aanwendi.if v:- sik jevc< Ismiddclén «•"v:» rd. Dcie p<Tiodc it afgeslol-m. In hei

Uit AR verkiezing skrant 1937

n'i l)^irnfndc U)óffrk r»l er ren gorttelijke M;ijd I'S.-rt dfti go-i>4u-nRt worden ^t-vo^rd. Dc/r strijd oï^cl'-t nog p^rontcn insjianjiing, V'V'r &ÜCS «ijn noodig r-pn groot aantal poed gcwhrtnlde en nniu-ikkf'ldc aaitaffffs. Wannrr-r órjx: twfcdt' piriode U gf^ndigd. trp*di het d<-rd»; o£ lantitc Kladiam in, waarbij de religie slecht* ali een hUtorische herinnering in de SovjPl-Unie zsl gevonden worden. Dat is het ïtrijddocl voor de partij, voor de giidïaoxen, voor de iong-cominunislen cn voor de Soijet-regeering, Dt duivel j« ecTÏt^r- op zijn manier cn Stsün •k-rhiilvc ook. Satar^ischft (ïelifffKid is dczi^ t-vcnmin vreÉfnd, getuige de In bovci>ataand citaat schuin gedrukte woorden. Nanr dtzen bootaardigcn rrgcl richten zich de ContmunisUn in Std^rWnd. De^e fommuntstin houden niet op naar de S^unti der jociaal-demociaten te diOgt-n, Waarom blijven ze dat toch doen? Waarom richten rij licti niet tot andere partijen? Omdat de tociaal-democraten in htl frutteiU«nd beste m*?.:i zijn met de communi»len. Denk aan Sp6nje. Zie naar Frsnkiijk. ï x l op België. Let ook op NedcUnd, kiezers en kieicrri-wn, waar dt- iociaal-dcmocraten alleen om tücüicHt redenen een \iaot g^^icht trekken tegen de communisten. En j t e n t t «lom Antirevolutionair

Or H. qOLIJN o No 1 van lii«t « 3

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen