VU Magazine 1977 - pagina 146

l ^ magamie 12

Sluiting of nationalisering van de spoorlijn zou problemen scheppen

sen van de bevrijdingsbeweging verdwenen. Botswana kan daarom geen guerrilla-bases op haargrondgebied toestaan. Niet alleen de levens van de betrokkenen zouden in gevaar worden gebracht, maar ook de levens van onschuldige Batswana die in het grensgebied wonen. Intussen is het probleem in omvang toegenomen. Het is overduidelijk dat wanneer er vanuit Botswana meer gevechtsacties hadden plaatsgehad in Rhodesië of zelfs in Zuid-Afrika, de problemen nog groter zouden zijn geweest.

Zuid-Afrika De positie van Botswana in de afgelopen tien jaar kan slechts worden begrepen wanneer we kijken naar wat er nog meer gebeurt. We zien dat 80 procent van de import uit Zuid-Afrika komt; dat de twee grootste mijnbouwondernemingen (de koper-, nikkel-en de diamant-mijnen) worden beheerst door Zuidafrikaans geld, Zuidafrikaanse ondernemingen en Zuidafrikaanse deskundigheid. Wanneer men zich in zo'n bijzondere positie bevindt, kan men zich voorstellen hoe er gemanoeuvreerd moet worden voor wat betreft de eigen politieke en economische onafhankelijkheid. Ook moet gezegd worden dat Botswana zich de afgelopen tien jaar nog niet voldoende heeft ontwikkeld om werkgelegenheid te bieden aan veel mensen. Er werken nog altijd ongeveer 30.000 Batswana in Zuid-Afrika. Botswana moet daardoor altijd zo handelen, dat de belangen van haar mensen in Zuid-Afrika worden be.schermd. Tegelijk echter moet Botswana voortdurend reageren op nieuwe politieke ontwikkelingen, op nieuwe pressie. U herinnert zich misschien wat president Seretse Khama zei (in Canada) over de onafhankelijkheid van Transkei. Ik citeer: ,,Hei erkennen van de Transkei als een onafhankelijk land, betekent dat aan een instelling van rassenscheiding morele, constitutionele rechtmatigheid wordt verleend". Hij zei toen ook, dat Botswana geen steun zal verlenen aan uitgekristalliseerde vormen van de apartheidspolitiek, zoals het toestaan van pseudo-onafhankelijkheid aan de zwarte thuislanden. Ondanks de enorme moeilijkheden is Botswana er in geslaagd een echte onafhankelijkheid los van Zuid-Afrika te bereiken. Ze veroordeelt het Zuidafrikaanse beleid, heeft geen diplomatieke betrekkingen en de meeste contacten gaan via de telefoon of komen op vergaderingen tot stand waar gesproken wordt over het monetaire sys-

teem of over de douane-unie. Afgezien daarvan echter, is er zeer weinig verkeer tussen beide regeringen.

Vrede? Botswana staat voor een zwaar dilemma: graag zag ze een vreedzame oplossing voor de problemen in zuidelijk Afrika, zelfs nu de mogelijkheden hiertoe steeds meer lijken af te nemen. De president heeft over de plaats van Botswana in zuidelijk Afrika gezegd: ,,Als zuidelijk Afrikaans land met zuidelijk Afrikaanse mensen zijn wegaan houden van wat we hebben tot stand gebracht in onze samenleving: vrede, democratie, vrijheid en recht". Hij zei verder, dat de betrokkenheid van Botswana in de bevrijdingsstrijd die aan de gang is, wordt ingegeven door het feit dat de stabiliteit in Botswana afhangt van normalisering van de betrekkingen tussen de volken in dat deel van Afrika. Hoewel Botswana dus graag een vreedzame oplossing zou zien voor de problemen in Zuid-Afrika, hebben er de afgelopen jaren herhaaldelijk grensschendingen plaatsgehad door Rhodesische veiligheidstroepen. Tussen beide landen zijn verschillende incidenten gemeld. Het gevaar daarvan is duidelijk; er wordt gerekend met een snelle escalatie. Nu de gebeurtenissen in Rhodesië snel naar een climax toegaan, komen de gevaren van een tegen Botswana gerichte reactie steeds dichterbij. Er is in de loop der jaren vaak een beroep gedaan op Botswana om bepaalde op actie gerichte strategiën te overwegen. U herinnert zich dat bij tal van gelegenheden is opgeroepen tot een boycot van Zuidafrikaanse goederen; er is gesproken over het sluiten van de grenzen tussen Zuid-Afrika en Botswana, tussen Rhodesië en Botswana.

Spoorlijn In dit verband wordt de spoorlijn (400 mijl) door Botswana genoemd, die van grote betekenis is. Het is mogelijk deze spoorlijn te nationaliseren en in 1974 kondigde de regering plannen aan om zulks te doen. Een dergelijke operatie werd echter vanwege de gebeurtenissen uitgesteld en nader onderzoek liet zien dat Botswana behoedzaam moet opereren. Sluiting van deze lijn heeft gevolgen voor Botswana, voor Rhodesië en voor Zuid-Afrika. Er zijn tal van mogelijkheden, maar alles wat er hier over kan worden gelegd, is eenvoudig dat Botswana geen gehoor zal geven aan sancties van de Verenigde Naties, de spoorlijn met name naar Rhodesië te sluiten. De president heeft aangegeven dat het er van zal afhangen of de interna-

tionale samenleving bereid zal zijn de nodige mankracht en financiën te leveren die nodig zijn om de spoorlijn in bedrijf te houden, want Botswana zou dit alleen niet kunnen. Voor wat betreft de aard van de hulp bestaan eveneens problemen omdat Botswana wel bereid is hulp te accepteren, maar omdat veel afhangt van de vraag waar de hulp vandaan komt. We willen niet dat onze afhankelijkheid van het ene regiem wordt verwisseld voor een ander regiem, dat ons dan in een andere richting zal gaan manipuleren. De spoorlijn zelf is van vitaal belang. Er wordt ongeveer 500.000 ton aan import en 300.000 ton aan export langs vervoerd naar ZuidAfrika. Opgemerkt moet worden, dat er in Botswana geen onderhoudsfaciliteiten voor de spoorlijn zijn. Die zouden echter wel nodig zijn wanneer in Rhodesië of Zuid-Afrika plotshng een besluit zou worden genomen. Dit brengt een nog grotere afhankelijkheid van de twee regiems met zich mee. Het gebrek aan mankracht vormt een belangrijk probleem; invoer van dit soort technische bijstand zou wellicht noodzakelijk zijn, maar ook dit zou problemen kunnen veroorzaken. Er zou voor ongeveer 27 miljoen pond nodig zijn aan materieel. Sluiting of zelfs nationalisering van de spoorlijn zou problemen scheppen. Er zouden zelfs problemen rijzen wanneer er genationaliseerd zou worden en wanneer de grens zou worden gesloten. Dat zou immers betekenen dat alleen binnen Botswana zou kunnen worden vervoerd. We zouden geen koper en nikkel meer kunnen vervoeren, omdat de spoorlijn regelrecht Rhodesië ingaat en dan verder noordwaarts naar zee, of anders via ZuidAfrika naar de zee. Het is daarom altijd nodig zulke problemen te bestuderen. Voorlopig ziet het er naar uit, dat er geen veranderingen zullen optreden. Intussen zijn er regelingen getroffen die het voor de burgers van Botswana mogelijk moeten maken een opleiding te krijgen in het beheren van de spoorlijn. Tevens is begonnen met de aanleg van een weg die Botswana moet verbinden met Zambia. Ik neem aan dat die op het ogenblik al wordt gebruikt. Ook dit is een poging die wordt ondernomen de buitenwereld te bereiken zonder afhankelijk te zijn van het vervoer door Rhodesië en Zuid-Afrika.

Verdeling Tot de principes van Botswana behoren, zoals gezegd, self-reliance en eenheid. Het versterken van de eenheid hangt af van de vraag in hoeverre alle mensen in het land

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen