GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1977 - pagina 163

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1977 - pagina 163

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

1^ magame 29

De dialoog met andersgelovigen. Conferentie in april in Thailand door prof. dr. D. C. Mulder In augustus 1976 vergaderde te Geneve het Centrale Comité van de Wereldraad van Kerken. Het is de gewoonte van de Wereldraad om de zeven jaar een grote assemblee te houden, waar ongeveer 750 afgevaardigden van de 300 aangesloten kerken samenkomen om de grote lijnen van beleid met elkaar door te praten. Uit die 750 afgevaardigden wordt dan een Centraal Comité van 125 a 130 afgevaardigden gekozen, die elk jaar bijeenkomen om dat beleid nader uit te werken. In augustus 1976 ging het er om de algemene lijnen, die in Nairobi (december 1975) waren geformuleerd, in concrete beslissingen toe te spitsen. Eén van die concrete beslissingen was om in de komende vier jaar telkens één grote conferentie te laten beleggen door één van de vier onderafdelingen van de afdeling voor geloof en getuigenis. De onderafdeling voor dialoos is het eerst aan de beurt. Later volgen respectievelijk in 1978 een conferentie van de onderafdeling voor geloof en kerkorde, in 1979 één van de onderafdeling voor kerk en maatschappij en in 1980 één van de onderafdeling voor zending en evangelisatie. Die eerste conferentie staat nu voor de deur. Ze wordt in de tweede helft van de maand april 1977 gehouden in Chiangmai in Thailand. De Vrije Universiteit is er in zoverre direct bij betrokken dat schrijver dezes als voorzitter van de onderafdeling voor dialoog tevens de conferentie te Chiangmai zal voorzitten. Maar ook afgezien daarvan zullen christenen in Nederland zich zeker ook indirect bij die conferentie betrokken voelen. Vandaar thans in VU magazine een aankondiging van de conferentie en hopenlijk in een later nummer een uitvoerig verslag. Er komt immers een nogal hete kwestie aan de orde. De hele zaak van de dialoog wekt veel controverse op. Sommigen hebben al voorgesteld om het woord dialoog maar niet meer te gebruiken omdat het onmiddellijk emoties oproept. Maar als we alleen maar een ander woord invoeren voor dezelfde zaak, wordt de kwestie slechts verschoven. Het lijkt beter en eerlijker om op die zaak regelrecht in te gaan en de controverses uit te praten. En dat is precies de bedoeling van de Chiangmai-conferentie. De deining rondom de dialoog had namelijk ook de assemblee te Nairobi bereikt. Er zijn daar felle discussies over dit onderwerp gevoerd, zowel in de sectie van de assemblee die speciaal hierover handelde als in de plenaire vergadering. Het uiteindelijk aanvaarde rapport draagt van die discussie duidelijk de sporen. Op bepaalde punten kon men niet verder ko-

prof. dr. D.C. Mulder men dan de opsomming van onderling verschillende en vooralsnog niet verenigbare opvattingen.

Verdeeldheid Een aantal leden was van mening dat een christen dan wel de christelijke kerken tegenover ,,andersgelovigen" maar één taak hebben: de prediking van het evangelie, de oproep tot bekering. Zij wilden wel accepteren dat die prediking van het evangelie alleen of beter plaats kan vinden in een houding van dialoog, dat wil zeggen in een bereidheid om de ander te verstaan; anders zou men immers 'n boodschap brengen zonderdegeadresseerde te kennen. Dialoog dus in dienst van de zending. Maar als er over dialoog nog in andere zin gesproken werd, dan ging voor hen het rode licht branden. Dialoog zou dan een verraad van de zendingsopdracht kunnen worden. Ook ligt dan het gevaar van syncretisme voor de hand, dat wil zeggen dat men aan het

christelijk geloof vreemde elementen uit andere religies overneemt. Vierkant daartegenover stonden de opvattingen van andere afgevaardigden op de assemblee van Nairobi. Dat waren vooral deelnemers afkomstig uit Azië en Afrika. Zij bevinden zich als kleine christelijke minderheden temidden van overweldigende nietchristelijke meerderheden. Ze moeten daarom wel in 'n relatie van wederzijds respekt met hun landgenoten komen. Bovendien, en dat was voor hen een zaak van levensgewicht: ze leven in een totaal andere cultuur dan de westerse en moeten hun christelijk geloof in verhouding brengen tot die cultuur. Van het verwijt van syncretisme waren ze dan ook niet ondersteboven. Jullie in het Westen, zeiden ze, heffen altijd de waarschuwende vinger tegen ons op alsof wij het enorme risiko lopen van ketterij en syncretisme, maar is jullie westerse manier van christenzijn dan zo zuiver en alleen volgens het evangelie? Zijn daarin niet evenzeer allerlei vreemde elementen binnengeslopen, vaak zonder datjullie dat zelf beseffen? Op de achtergrond van dit debat speelde een andere en heel fundamentele kwestie: hoe kijken we als christenen aan tegen al die culturen en religies die buiten aanraking met Israël en de kerk zijn ontstaan? Ook hierover waren de meningen verdeeld. Sommigen konden in die andere godsdiensten niet veel meer dan een duisternis zien en dan is begrijpelijk dat men daar het licht van het evangelie wil brengen en dialoog hoogstens aanvaardbaar is als middel in dienst van dat doel. Anderen hadden een veel positievere visie op de andere religies. Zij meenden dat God ook buiten Israël en de kerk met mensen en volken is bezig geweest en dat sporen van Zijn werk ook daar te vinden zijn en dus ook gezocht moeten worden. Een reden te meer voor dialoog met de andersgelovigen. Niet weinigen getuigden dat ze juist door hun ontmoeting met anderen versterkt en verdiept waren geworden in hun geloof aan God. Het is nu wel duidelijk waarom de conferentie over de dialoog als eerste op het program van de reeks van vier conferenties is gezet. Het debat te Nairobi, dat daar niet verder kon worden voortgezet, mag niet afbreken. Er is een vervolg nodig. Makkelijk zal het overigens niet zijn in Chiangmai. Met opzet en zorg zijn namelijk deelnemers uit de hele wereld uitgenodigd, in totaal ongeveer vijftig, die representatief geacht mogen worden voor de verschillende standpunten die in Nairobi worden verde-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1977

VU-Magazine | 484 Pagina's

VU Magazine 1977 - pagina 163

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1977

VU-Magazine | 484 Pagina's