VU Magazine 1978 - pagina 378

1 ^ magazine 24

Gedrag van kinderen kan ontwikkeling van hun intelligentie beïnvloeden om zouden zich moeten uitspreken over heel precies omschreven ,,stukjes" gedrag. Er zouden dus geen uitspraken mogen voorkomen als bij voorbeeld: ,,Jantje is weljniet creatief' of: ,,Marietje is weljniet agressief'. Omschrijvingen als creatief en agressief zouden veel te omvangrijk en te globaal zijn om iets te kunnen zeggen over het concrete gedrag van JanIntelligentie is een kenmerk, dat wel '^A^ tje of Marietje. kan worden gemeten, maar waarvan In ander onderzoek was men er in geniet geheel duidelijk is hoe het ,,in elslaagd om de belangrijkste kenmerken kaar zit". Geërfde aanleg is van invan de verschillende persoonlijkvloed, de ,,omgeving" ook, evenals heidstypen vast te leggen in negentig persoonlijkheidskenmerken, zoals die bijvoegelijke naamwoorden (b.v. tot uiting komen in alleriei soorten ge,,druk"\ .,dominant"). Met die lijst drag. Vooral de discussie erfelijkheidbenaderde dr. Zaal een aantal ervaren omgeving heeft de laatste jaren de leerkrachten. Van hen werd gevraagd aandacht bezig gehouden. Dr. Zaal die bijvoegelijke naamwoorden te richtte zijn onderzoek echter op het ,,vertalen" in concreet waarneembaar verband tussen het gedrag van kleugedrag. Zo ontstond een lange lijst van ters en lagere .school-kinderen in de uitspraken over het gedrag van kindeklas en hun manier van omgaan met ren. Naast elk van die uitspraken werd elkaar aan de ene kant, en hun intelook het tegenovergestelde gedrag gelectuele ontwikkeling aan de andere noemd. Bijvoorbeeld zo: ,,Maakt kant. grapjes over de fouten van anderen'' Als je het verband tussen twee ken,, Vergoelijkt de fouten van anderen" ; merken wilt nagaan, dan zul je eerst in tweede voorbeeld: ,,Komt altijd in gestaat moeten zijn die kenmerken te zelschap van een groepje naar Dr. .Jac. N. Zaal (foto: Peter VVoltcrs. AVC-VÜ) meten. Zoals gezegd: bij intelligentie school" ,,Komt dikwijls alleen naar kan dat; er bestaan tests voor. Maar natuurlijk ook. ,,Aan beoordelingen school"; derde voorbeeld: ,,Kan een hoe meet je gedrag in de klas? Of omhad ik niets", zegt hij in een gesprek hele tijd in dezelfde houding blijven gaan met elkaar? Een flink deel van met VU-magazine, ,,als ik er niet in doorwerken" - ,,Kan niet lang stil het proefschrift van dr. Zaal (het heet zou slagen om er objectieve gegevens zitten". De leerkrachten die aan de overigens: ,,Beoordeling van het soover het gedrag van de kinderen aan te hand van die lijst met uitspraken (het ciaal-emotionele gedrag van leerlinontlenen". waren in totaal 145 paren) het gedrag gen in het kleuter- en basisonderwijs'') van kinderen moesten beoordelen, was gewijd aan het construeren van werden niet voor de simpele keus uit Stukjes gedrag een zo objectief mogelijk meetinstrutwee mogelijkheden gesteld. Ze konment. Hij koos daarbij een methode De leerkrachten aan wie zou worden den hun uitspraak nuanceren, doordat waarbij van kleuterleidsters en leer- gevraagd het gedrag van kinderen te krachten op de lagere school werd ge- beoordelen, zouden zo min mogelijk een zgn. beoordelingsschaal werd gevraagd het gedrag van kinderen te de kans moeten hebben zo iets als een bruikt van in totaal 6 punten. Het zag beoordelen. Nu is die methode niet ,,eigen oordeel" toe te voegen. Daar- er zo uit: zonder haken en ogen. Hoe kan een onderzoeker er ooit zeker van zijn dat de meester of juf zich in hun beoorde- Op het eind van de zien zijn kleren er nog lingen niet onbewust laten leiden door dag zitten zijn kleren even netjes uit als 1 - 1 hun voorkeur voor de knapsten of onder de vlelcken aan het begin braafsten van de klas; dat ze met andere woorden eerder hun opinie over een 3 punten typeert het kind helemaal, 2 punten redelijk goed en I punt typeert kind beoordelen dan het gedrag van het net iets heter dan het tegengestelde dat kind? Dr. Zaal zag dat probleem

Er zijn gedragsvormen die maken, dat het ene kind het beter doet op schooi dan het andere. Die gedragsvormen kunnen al vroeg worden herkend en ze zijn in hoge mate stabiel, aldus - in een vrije vertaling de tweede stelling bij het proefschrift van dr. Jac. N. Zaal (psycholoog). Het zijn in een notedop twee belangrijke uitkomsten van zijn onderzoek. Ze haalden vorige maand ferme koppen in o.a. Trouw en De Volkskrant.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen