VU Magazine 1978 - pagina 262

nJ magazine 40

Uit de hortus

Kamerplanten 's zomers naar buiten door Daan Smit Wie goed voor z'n kamerplanten wil zijn, zet ze gedurende de zomermaanden in de tuin of op het balkon. Over het algemeen staan ze al zo tegen eind april te popelen om naar buiten te mogen. Om ze voor bevriezing te behoeden, mogen ze niet eerder de tuin in dan na de ijsheiligen, zo tegen half mei. Voordat we de verschillende kamerplanten echter in de open lucht zetten, doen we er goed aan ze eerst met zorg te verpotten. Wanneer we onze potplanten zo van de ene dag op de andere buiten zetten, zullen ze, afhankelijk van de weersgesteldheid, meer of minder lijden van deze grote overgang. Daarom moeten ze eerst aan allerlei factoren wennen, hetgeen we afharden noemen. Het verplaatsen van binnen naar buiten gaat over 't algemeen gepaard met grote temperatuursschommelingen. We ondervangen dit al iets door ze pas na half mei buiten te zetten. Wanneer ' t na die datum nog te koud is, is uitstel totdat de buitentemperatuur hoger is gewenst. Een ander euvel is, dat wanneer planten zo vanuit de kamer buiten worden gezet, het blad onder invloed van de zon snel zal verbranden. De meest geschikte gelegenheid is te wachten op een bewolkte of regenachtige dag met aangename temperaturen. Ideaal is dan natuurlijk

wanneer dit weertype enige dagen aanhoudt. Is dat niet het geval, doch constant zonnig weer, dan moeten de planten hiertegen beschermd worden. Dat is vrij eenvoudig te realiseren door ze, nadat ze hun definitieve plaats in de tuin hebben gekregen, te beschermen met een stuk oude vitrage, dat we eenvoudig boven op de plant leggen. Het is wel zaak dat de vitrage dat als schermdoek wordt gebruikt vastgezet wordt, zodat het bij winderig, zonnig weer, wanneer de zon extra brandt, ook blijft liggen. Is dat niet het geval, dan zal de inwerking van de zon op het blad van dien aard zijn, dat dit in enkele uren zo verbrandt is, dat het na enige dagen verloren blijkt te zijn en helemaal wit wordt. Vooral bij planten die slechts weinig nieuwe bladeren per jaar maken, of waarvan het blad niet meer door nieuwe wordt vervangen, is verbranding funest. Bij snelgroeiende gewassen is het niet zo erg, omdat wanneer toch verbranding is opgetreden, we ze eenvoudig terugsnijden, waarna ze weer snel zullen uitlopen. Na zo'n twee weken kan de beschermende vitrage weer worden verwijderd en zijn de planten voldoende aan de zon gewend. Hebben ze zich eenmaal in de tuin geacclimatiseerd, dan zal spoedig daarna de groei intreden. Om deze te

stimuleren is het gewenst regelmatig extra bij te mesten. Dit mag uitsluitend gebeuren wanneer de potkluitgoed vochtig is. Is dat niet het geval, dan eerst flink gieten; wordt namelijk een kunstmestoplossing zo op een droge potkluit gegoten, dan kan er verbranding optreden, dat zich na enkele dagen openbaart door bruine bladranden of geheel verdorde bladeren. De hoeveelheid te geven mest is voor iedere plant verschillend, in tegenstelling met de dosering, die we strikt moeten aanhouden. In de regel is het zo, dat snelgroeiende planten 's zomers wel iedere week een extra bijvoeding mogen hebben, terwijl we dit bij langzaam groeiende planten beperken tot eens in de 2-3 of 4 weken. Cactussen en vetplanten geven we daarentegen hoogstens 2 maal per seizoen een beetje, omdat wanneer ze teveel van het goede krijgen, hun karakteristieke vorm verdwijnt: m.a.w. ze groeien dan uit hun kracht. I.p.v. kunstmest is gieren uiteraard veel beter, maar ja, hoe kom je daar tegenwoordig nog aan. met uitzondering van hen die op het platteland wonen natuurlijk. Naarmate de planten langer buiten staan, zal bij gunstig weer de groei steeds toenemen. Buiten het feit dat de potkluit snel doorgroeid raakt met wortels, zullen de overige plantenwortels op zoek

gaan naar voedsel buiten de pot. Ze gaan nu overwortelen. hetgeen erg hinderlijk kan zijn wanneer we ze weer naar binnen willen halen. Daarom is het aan te raden de potten om de 4-6 weken, al naar gelang de groei, een halve slag te draaien, waarbij we de overgroeiende wortels er met de duim afduwen. Na dit werkje is goed aangieten noodzakelijk om te voorkomen dat het blad gaat slaphangen. He't kan in sommige gevallen nodig zijn teveel overgewortelde planten te verpotten in een grotere pot. Planten die we 's zomers in de tuin ingraven, zetten we bij voorkeur in aardewerk potten, zodat ze tijdens droogte ook via de poreuse potwand water op kunnen nemen. Zetten we ze daarentegen op het balkon of terras, dan is een plastic pot te verkiezen, omdat deze langer vocht vasthoudt. Om bevriezing van onze kamerplanten nu te voorkomen, mogen ze beslist niet later dan half oktober weer naar binnen gehaald worden. In vele gevallen zijn ze zo sterk uit de kluiten gewassen, dat nogmaals moet worden verpot, waarbij lange twijgen meteen teruggesneden worden. Dit voorkomt ten dele bladval, dat toch niet is tegen te gaan, vanwege de temperatuurverschillen die ontstaan bij het overbrengen van buiten naar binnen. Om bladafval tot een minimum te beperken is een koele, lichte plaats in huis de meest geschikte om planten te overwinteren. De eerste weken blijven we de potkluit nog goed vochtig houden, doch zodra de plant aan z'n nieuwe omgeving is gewend, kan de watergift worden geminiseerd. Veel vocht is dan ook niet meer nodig, omdat bij een lage temperatuur de verdamping ook evenredig laag is.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen