VU Magazine 1978 - pagina 428

1 ^ magazine 30

betrokken weet. Men kan eenvoudig konstateren: ,,Er zijn nog katechisanten!" en overgaan tot de orde de dag. Men kan ook vaststellen: ,,Er zijn nog katechisanten!" en zich vervolgens met enige zorg afvragen wat er, gegeven deze situatie, gedaan kan worden om de kans ten volle te benutten. Die zorg kan worden gewekt of versterkt door de omstandigheid dat vooral de cijfers betreffende de oudere katechisanten te denken geven. Is juist voor deze leeftijdsgroep niet een voortgezet gesprek nodig over zaken die met Bijbel, geloof en kerk samenhangen? Voor het besef van veel jongeren is die wereld van Bijbel, geloof en kerk een wereld die soms maar weinig te maken heeft met hun eigen ervaringswereld. Hoe sterker dat gevoel leeft, hoe minder jongeren behoefte hebben aan de katechese. Des te belangrijker is het daarom dat de gegeven kans zo goed mogelijk wordt gebruikt. Dit geldt ook voor de jongerenkatechisatie: als de leerlingen daar weinig of niets vinden dat hen verder helpt, zullen ze weinig belang hebben bij een voortgezet gesprek.

Relatie De vraag naar het aksent waarmee we lezen dat er nog katechisanten zijn, kan niet worden beantwoord op grond van het cijfermateriaal uit dit rapport. Beslissend is veeleer of men de relatie die de katechisanten hebben tot de wereld van Bijbel, geloof en kerk - inklusief dus ook de relatie tot het gemeenteleven - , ziet als een vaste ondergrond waarop kan worden voortgebouwd, of als een wankele basis die versterkt moet worden! Veel meer dan vroeger kan die relatie een kwetsbare relatie zijn. En meer dan vroeger is het nodig aan het belang van die relatie aandacht te besteden. Kennisoverdracht alléén bij het katechetisch onderricht kan als gevolg hebben dat hetgeen de katechisanten meebrengen aan eigen persoonlijke gevulde relatie tot de zaken die behan-

trale onderwerpen van de katechese, noch de leerlingen tekort komen.

Training verplicht?

deld worden niet sterk genoeg is om deze kennis te verwerken. Het gevolg is in de meeste gevallen dat de interesse verdwijnt of in het tegendeel verandert. Het is een zaak van ,,veilig" beleid om bij de katechese aandacht te besteden aan het verkennen en versterken van de relatie die de katechisanten hebben met de,,wereld" waaraan de centrale onderwerpen van de katechese zijn ontleend. Het is bovendien vanuit de verder reikende doelstellingen van de katechese - men wil toch mensen begeleiden in hun omgang met Bijbel en geloofstraditie ook een voor de hand liggende zaak. Dit betekent echter dat van de katecheet wordt verwacht dat deze in staat is zijn katechisatie zo voor te bereiden dat niet alleen het onderwerp - en de daarmee samenhangende informatie zo goed mogelijk tot z'n recht komt, maar dat ook de eigen vragen en ervaringen van de katechisanten aan bod moeten kunnen komen. Dit is geen kwestie van of - of. Het gaat er om dat in het gesprek over het onderwerp de eigen vragen en ervaringen van de katechisanten naar aanleiding van dit onderwerp mee kunnen spreken - dat is een voorwaarde voor een meer persoonlijke verwerking! - en dat de katechetischwezenlijke elementen voor de katechisanten toegankelijk worden - dat is een voorwaarde voor het ontdekken van nieuwe kennis! - Dit vraagt echter van de katecheet dat hij in staat is op zodanige wijze het onderwijsleerproces voor te bereiden, in samenwerking met anderen of alleen, dat op een wat langere duur gerekend, noch de cen-

Welke hulp wordt de katecheten geboden om de katechisanten die er (nog) zijn niet alleen vast te houden, maar ook verder te brengen? Die hulp kan bestaan uit het verstrekken van voorlichting en materiaal. Genoemd kunnen worden o.a. het Catechetisch Centrum te Kampen en de Catechetische Werkgroep. Die hulp zal echter ook - en op den duur mogelijk in de eerste plaats - moeten bestaan uit het aanbieden van mogelijkheden om katecheten te trainen in het ontwerpen en hanteren van doelstellingen voor hun katechese en in het kunnen uitvoeren, met de nodige methodische vaardigheid en middelen, van deze doelstellingen. Het is de vraag of een katechetische training in post-akademisch verband niet tot een soort verplichting van alle katechiserende predikanten moet worden. In ieder geval behoort zo'n training beslist in het takenpakket van iedere theologie-student die predikant wil worden. Uit het bovenstaande is wel duidelijk dat een dergelijke doelstelling berekend moet zijn op de eigen inbreng van katechisanten.

Plaats van de katechese in de gemeente Deelname aan de katechese betekent nog niet zonder meer deelname aan het leven van de gemeente met haar verschillende facetten en aktiviteiten. De katechese neemt een geïsoleerde positie in t.o.v. andere aktiviteiten in de gemeente. Volgens 65% van de predikanten zijn er geen relaties tussen beiden. Waardezeerwelzijn.iser sprake van een band met de kerkdienst via het gezamenlijk voorbereiden of via een thema, of met het jeugd- en jongerenwerk, door op de katechisatie

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen