VU Magazine 1979 - pagina 113

magazine 23 speciale VN-taken: het patrouilleren en het bewaken van gebieden en doorlaatposten. Ook in het optreden tegen demonstraties. In De Harskamp was daarvoor een speciaal dorpje gebouwd. De laatste jaren waren die speciale trainingen afgeschaft en was er in feite alleen maar dat blauwe koordje op het tenue dat aan de VN-taak herinnerde." En in de NRC van 3 febr. geeft Ritmeester M. Slingenberg van de Legervoorlichtingsdiensttoe: ,,Ook bij de legerleiding was natuurlijk de. gedachte aan een actieve VN-taak wat op de achtergrond geraakt. Het verzoek van Waldheim heeft iedereen overvallen."

Kardinaal Alfrink

zegd werd over de beschikbaarheid van de Landmachtonderdelen. Luchttransport van deze troepen zou binnen zeven dagen kunnen plaatsvinden, zee-transport pas na veertien dagen. Men kan zich voorstellen dat het een tegenvaller voor Waldheim was toen bleek dat er geen sprake was van inzetbaarheid op zo korte tepmijn. Uit diverse uitlatingen bleek weldra dat veertien jaar na de toezegging, de voorbereiding op een VN-taak van het bewuste bataljon volledig in de versukkeling was geraakt. Elseviers Magazine van 27 januari '79 haalde het CDA-kamerlid A.P.M. Frinking aan, die twee jaar geleden nog anderhalfjaar commandant was van het 44e pantserinfanteriebataljon in Zuidlaren. Diens persoonlijke ervaring was „dat de legerleiding zelf allang niet meer in die VN-taak geloofde." „In mijn tijd verwachtte ool< niemand meer dat de eenheid ooit nog eens zou worden ingezet voor VN-tal<en, maar toch had je het gevoel dat het een speciaal bataljon was. Er werd ook geoefend in

Dat zou niet gebeurd zijn wanneer de Nederlandse Defensietop twaalf jaar geleden niet geweigerd had in te gaan op de suggestie van Pax Christ! om het Zuidlarense bataljon uitsluitend te bestemmen voor VN-taken. Op 20 juni 1967 zond kardinaal Alfrink als voorzitter van Pax Christ! een uitvoerige brief aan de toenmalige minister van Defensie Den Toom, waarin daarvoor met tal van argumenten werd gepleit. De Moderamen van de synode van de Ned. Hervormde kerk liet weten „met grote instemming" van Alfrinks brief te hebben kennisgenomen. „Indien uw voorstel de instemming zou kunnen krijgen bij de regering, zou een belangrijke stap gedaan zijn op de weg naar een verantwoorde modernisering van de bestemming van de krijgsmacht." Daartoe is toen niet overgegaan en juist dat feit is de oorzaak dat thans halsoverkop een daartoe niet voorbereide eenheid is getraind voor een taak, die buiten het blikveld was geraakt, naar de regering zelf ook toegeeft in antwoord op kamervragen. „Bij de afweging van taken in verband met de vermindering van de oefentijd als gevolg van de verkorting van de diensttijd is de voorbereiding op de VN-taak enigszins op de achtergrond geraakt. Volstaan is met specifieke zij het summiere voorlichting, zowel tijdens de introductie-periode bij de aankomst als gedurende de parate periode. Ook krijgt iedereen een brochure over VNoptreden uitgereikt." Het gaat hier om het inmiddels elf jaar oude, 56 pagina's tellende geschriftje „//? Vredes Naam", een uitgave van het Ministerie van Defensie van 1968. Behandeld is dit boekje overigens niet, zo blijkt uit een terloopse opmerking van luitenant Klijn in het Utrechts Nieuwsblad van 5 februari: „Als een jongen zo'n boekje dan ongelezen in de prullemand deponeert, moet hij later niet liggen emmeren." Er is, kortom, geen sprake geweest van enige serieuze voorbereiding op de VN-taak tot het moment dat Waldheims verzoek hoog en laag deed opschrikken.

Argumenten Welke waren kardinaal Alfrinks argumenten elf jaar geleden om het Zuidlarense onderdeel uitsluitend voor VN-taken te trainen?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen