VU Magazine 1980 - pagina 246

i ^ magazine 24

WAT HEET ONTWIKKELINGSHULP?

denkt u, dat de Max Havelaarfilm hier niet in de bioscopen draait," vraagt me een van de leiders van de Indonesische revolutie. Hijzelf zag de film bij een bezoek aan Nederland. Vragend haal ik m'n schouders op. Zijn veronderstelling lijkt me belangwekkender dan de mijne. „Omdat ze hier bang zijn, dat het publiek denkt: 't is nog nèt zo als toen," is z'n antwoord. En hoofdschuddend zegt hij over Suharto c.s.: „Ze maken dezelfde domme fouten als de Hollanders."

Affiches Terug in Nederland loop je in het VU-hoofdgebofuw op tegen de affiches in de Wereldwinkel (thans een beetje weggestopt naast een garderobe.) Ze liegen er niet om: „Miljarden over de balk gesmeten. Honderdduizenden over de kling gejaagd."...„Geen cent voor Suharto"... „Onmiddellijke vrijlating politieke gevangenen"... „Stop de korvetten voor Indonesië"... „29 jaar na de laatste politiële actie is Indonesië nog niet zelfstandig, maar wordt door de grote buitenlandse maatschappijen beroofd van de natuurlijke rijkdommen zoals olie, hout, metalen, visgronden etc. Dat gaat gepaard met een wrede onderdrukking van de bevolking, ook Nederland is hierbij betrokken." En actueel is ook de volgende viltstift-affiche: „4 mei Dodenherdenking 5 mei bevrijdingsfeest. 7 mei Nederland steunt BEZETTING van OostTimor." De laatste datum slaat op de recente IGGI-conferentie, gehouden in het Amstelhotel, waarin de internationale schuldeisers van het onafhankelijke Indonesië de koppen bijeenstaken in het jaarlijkse beraad over de vraag hoe Indonesië economisch op de been te houden. Er is weer net zoveel geld nodig als vorig jaar, ongeveer 4,2 miljard gulden, en het ziet er naar uit dat dit inderdaad weer op tafel V.omX.„Ontwikkelingshulp" heet het geld in de kop van de NRC van 9 mei. Het verslag meldt ook: „Op een vraag hoe het komt dat de meerderheid van de bevolking nog steeds extreem arm is, antwoordde prof. Widjojo dat ontwikkeling een lang proces is waarbij geen wonderen gebeuren." Maar zelfs wie daarbij denkt aan enkele eeuwen, kan alleen gerustgesteld zijn door dit antwoord wanneer hij ervan overtuigd is dat Indonesië zich op de door prof. Widjojo aangeduide weg bevindt. Denkbaar is ook dat daar - bedoeld of onbedoeld - een politiek-economische machine staat te draaien, die een beperkte élite steeds rijker maakt en de massa van het Indonesische volk steeds armer. In de Wereldwinkel liggen niet veel studies te koop aangeboden, die de Economische Faculteit van de VU heeft geproduceerd. Een uitzondering is het drie-delige Coleval-rapport (ƒ 40,- per deel), dat na vijf jaar studie in 1977 werd gepubliceerd. Het onderzoek werd mede mogelijk gemaakt door financiële steun van de gereformeerde kerken. In zijn recente bijdrage aan de studiemap „VU

%één IGGI-hulp aan I n d o n e s i ë %één korvetten voor Suharto tussen twee VUren" vertelt dr. H. Koetsier iets over het ontstaan van dit onderzoek. „Ik had in 1972 tijdens een reis door Zuid-Amerika ook een bezoek aan Colombia gebracht. De leider van een sociologisch onderzoeksbureau vertelde mij van allerlei vormen van vernedering en uitbuiting, waaraan de onderste lagen van de bevolking van dit land blootstaan. Ik was daar nogal van onder de indruk en wilde niet, zoals zo vaak, deze mededelingen voor kennisgeving aannemen en overgaan tot de orde van de dag. Wij zochten samen naar de oorzaken van deze situatie. Allereerst is er in Colombia een machtige bovenlaag, die z'n positie misbruikt ten koste van de armen. Maar verder heeft deze bovenlaag gemeenschappelijke belangen met westerse regeringen en westers bedrijfsleven. Toen ik mijn gesprekspartner vroeg wat ik terug in Nederland kon doen, was het antwoord: laat maar eens uitzoeken of de ontwikkelingshulp, die uitjouw land naar mijn land vloeit en of de investeringen van jouw bedrijfsleven hier wel ten goede komen aan de armsten." De conclusies in 1977 tenslotte van dit onderzoek waren weinig minder dan schokkend. Een zinnetje: „Het onderzoek heeft aangetoond dat de Nederlandse ontwikkelingshulp, die in de vorm van kredieten aan Colombia wordt verleend, nadelig is voor de armste bevolkingsgroepen van Colombia." (VU-Magazine, april 1978). Hoe liggen deze zaken in Indonesië? Is nooit van Indonesische kant de vraag opgeworpen wat het effect nu eigenlijk is van de buitenlandse ontwikkelingshulp? Als de Universiteitsraad zou besluiten tot voortzetting van de contacten dan is het minste wat men daarbij kan doen om de zaak geloofwaardig te houden het aanzwengelen van een soortgelijk onderzoek als enkele jaren geleden in Colombia is gehouden. Het is ook DE manier om helderheid te krijgen over de vraag naar de werkelijke interesse in de armoedebestrijding. De Coleval-onderzoekers van de VU uitten enkele jaren geleden het sombere vermoeden dat „ m e n " in Nederland niet zo geïnteresseerd was in het antwoord voor wat be-

Affiche in wereldwinlcel VU

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen