VU Magazine 1981 - pagina 357

Dit artikel van VU-eredoctor Frank Barnabykomtin grote trekken overeen met de inlioud van zijn,, kennismakingscollege" op de VU, maandag 5 oktober. Vanafjanuari geeft hij twee jaar lang gastcolleges aan de VU. Barnabygaatop 26januari van start meteen kursus,,Inleiding in vredesonderzoek" in tiet kader van tiet bijvak polemologie dat openstaat voorstudenten van alle studierichtingen. Ook voor belangstellenden bestaat de mogelijkheid Barnaby's lezingen bij te wonen voorde somma van f 243,-Aan de orde komen ondermeerde wapenwedloop tussen de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie, de wereldwapenhandel, struktureel en rechtstreeks geweld, de verspreiding van atoomwapens, oorzaken van kontakten in de Derde Wereld, elementen van het begrip,,nationale veiligheid", wa-

penbeheersing en krisismanagement. Ook zal Barnaby mogelijke oplossingen bespreken voor het probleem van de wapenwedloop en de middelen om veiligheid te waarborgen. De voertaal is Engels In hetzelfde kader geeft op Koningslaan 31 drs. Ben Oostenbrink, de vaste polemoloog aan de VU, kollege in strategieën van ontwapening en wapenbeheersing, zoals die zijn ontwikkeld door Osgood en in Nederland door het IKV. Osgood ontwikkelde een,,methode" waarmee internationale spanningen afnemen door een proces van kompromissen en afspraken op gang te brengen, waaruit 'n wederzijds vertrouwen op eikaars redelijkheid kan groeien. Nadere inlichtingen geeft drs. J. B. Oostenbrink, (020) 71 85 43. D

Dr. Frank Barnaby

Overheden beginnen onderzoek te dwarsbomen door dr. Frank Barnaby Een met kennis van zaken gevoerd debat over defensie-aangelegenheden moet gegrond zijn op objektieve en redelijkerwijs nauwkeurige informatie over wapeneigenschappen, wapenhandel, militaire uitgaven, defensiebeleid, wapenproduktie, troepenopstelling, de grootte van gewapende legeronderdelen, het gebruik van militaire voorzieningen en bases, wapenbeheersing en ontwapeningsonderhandelingen, en een aantal andere onderwerpen. In hetalgemeen is veel meervandergelijkeinformatiebeschikbaarin voor iedereen toegankelijke literatuur dan men gewoonlijk beseft. Maar dikwijls is die verspreid over allerhande tijdschriften — vooral handelsbladen — en andere publikaties en stukken waar de gemiddelde burger niet snel aan toekomt. Sterker nog, het kost aanzienlijk veel aan geld en mankracht het betreffende materiaal te verzamelen en na te vlooien. Dat geldt ook voor het samenvatten en -voegen van informatie over defensie-aangelegenheden. Slechts een handjevol instellingen houdt zich hiermee bezig. En niet alle publiceren het verzamelde materiaal even eerlijk als zou moeten. Voor de niet-deskundige is het moeilijk de objektiviteit van informatie in de massamedia te beoordelen wegens de aanzienlijke hoeveelheid misleidende informatie die wordt afgedrukt. Er bestaat een wanverhouding tussen de hoeveelheid serieuze informatie en de omvang van niet-serieuze informatie. Misleidende informatie komt in toenemende mate van officiële zijde. De overheden lijken bovendien zenuwachtiger te worden van het bijeenbrengen van voor iedereen toegankelijke gegevens door onderzoekers. Ondanks de toegankelijkheid vu-Magazine 10 (1981) 9 (oktober)

van de meeste informatie over defensiezaken zijn ministeries van Defensie dikwijls buitengewoon afkerig van het verstrekken van informatie. Sommige zijn daarin erger dan andere. Het Pentagon bij voorbeeld is wat vrijgeviger met haar informatie dan de meeste anderen, maar het Engelse ministerie van Defensie is buitengewoon gesloten. De Sovjet-Unie is uiteraard nóg terughoudender. De Russische terughoudendheid, een eeuwenoude gewoonte, heeft verstrekkender gevolgen dan, laten we zeggen, de Britse terughoudendheid, want buitengewoon — en dikwijls met

opzet — misleidende informatie in westerse publikaties over het militaire evenwicht van Oost en West en de Russische militaire uitgaven, om maar een voorbeeld te noemen, krijgt daardoor een kans. De situatie rond de militaire begroting van de Sovjet-Unie is kenmerkend voor wat er gebeurt. De officiële begroting is duidelijk een fikse onderschatting van de Russische militaire uitgaven. Dat blijkt zonneklaar uit de grootte van het militaire apparaat van de Sovjet-Unie, die hedentendage vooral wordt bepaald door technische apparatuur van landen uit het westen, in het bijzonder 323

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen