VU Magazine 1981 - pagina 467

Prof. dr. H. Linnemann

ethisch, te subtiel, te voorzichtig in m'n benadering, maar het leven is zo iets onmetelijk groots, de natuur is zo overvloedig, de mens is zo oneindig gevarieerd, dat ik me absoluut niet schaam te erkennen dat ik misschien een duizendste procent van de hele problematiek heb doorzien. Het is zo'n machtig samenspel (en dat bedoel ik letterlijk en figuurlijk) dat mij de angst om het hart slaat, als ik dat hele grootse gebeuren moet afdoen met een paar slogans, een paar normgetailen, het bouwen van een wereldmodel. Daar ben ik bang voor.''

Prof. Linnemann In alweer datzelfde nummer „De Hof van Heden" wordt gemeld dat VU-econoom, prof. dr. H. Linnemann, daartoe uitgenodigd door de Club van Rome, gevraagd is de leiding te nemen van een voortgezet onderzoekproject. ,,Doel van het onderzoek is een schets te geven van de problemen die l<unnen worden veroorzaal<t door de verwachte bevolkings- en produktiegroei in de komende veertig jaar." Jaren later, april 1976, wijdt VU-Magazine een omslagverhaal aan de uitkomsten van dit onderzoek. Men heeft zich geconcentreerd op de voedselproblematiek. Schokkend is misschien niet eens de conclusie, dat het zonder twijfel mogelijk is ,,om ook bij een zich verdubbelende wereldbevolking elk mens te voorzien van de goederen en diensten die nodig zijn om zijn basisbehoeften te dekken — mits bij ons allen de wil daartoe bestaat." Schokkend is vooral dat vier jaar na het rapport van de Club van Rome er een grote windstilte rond het onderwerp is komen te hangen. Doorgedrongen is blijkbaar dat om de wereldproblemen aan te pakken een nieuwe economische orde onafwendbaar is. Het alternatief is een politieke keuze voor het van honger laten omkomen van vele miljoenen mensen.

Linnemann: „De natuur zegt niet: nee. Het is niet zo dat om redenen van ecologisch evenwicht er geen plaats zou zijn voor een dubbele wereldbevolking. Technisch is het ook mogelijk. Maar waarop het vastgezeten heeft en nog steeds op vastzit is de vraag: is de mens bereid om zijn medemens te aanvaarden? Is de rijke mens daartoe bereid?" (april 1976)

Verschuiving En dan, vrijwel gelijk op met de verminderde publieke belangstelling in het westen voor de problematiek, verdwijnt het vraagstuk geleidelijk aan uit de kolommen van VU-Magazine. Verhalen als de „Crisis in het groeigeloof" van prof. dr. B. Goudzwaard, die maart 1972 bij de VU in dienst trad, worden zeldzamer. Geleidelijk aan verdwijnt onbedoeld de derde wereld wat uit het blikveld. Bij elkaar bieden de jaargangen uit de jaren zeventig een beeld van verschuivende

Gesprek over het ta nend vooruitgangsge loof medio de ]aren ze ventig onder liet oog van VU-eredoctor C. Rijnsdorp. V.l.n.r. VU Magazine colomnist Roelf Haan (voor diens vertrek naar Argentinië), VU-Magazi ne-medewerker Hans Opschoor (voor diens vertrek naar Botswana), prof. dr. Goudswaard en Vü-Magazine-redacteuren C. JLos en B. van Kaam

426

VU-Magazine10(1981)11 (december)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen