VU Magazine 1981 - pagina 52

recht en vrijheid, niet in opstand te komen tegen je eigen regiem en tegen je eigen orde. Elk woord van kritiek en oppositie kan worden opgevat als vijandig, als niet loyaal aan het regiem en daaraan kunnen sankties verbonden zin. Het is niet omdat wij moedig zijn, niet omdat wij graag op de voorgrond gaan staan, nee, het is omdat wij gedrongen zijn door een kracht boven ons, buiten ons. Wij zijn christenen, geloven in de Heer, in Jezus Christus. Wij willen graag al wat wij hebben — onze techniek, technologie, wetenschap, financiële middelen, wij willen dat gaarne delen met anderen die niet of minder hebben. Dat is onze taak, onze opdracht en onze plicht. Maar vaak is een gevoel van eigenbelang niet te verbergen omdat wij bij een plek op aarde waar altijd onrust en onrechtvaardigheid heersen, denken aan een toekomstige bron van een grote brand die onszelf kan aantasten. En vaak doen wij dat ook met een diep gevoel van belangeloosheid, alleen omdat God ons vraagt zo te doen.

Rechten rechtvaardigheid zijn in Indonesië anders dan in Nederland Ik geloof dat wanneer wij geven wat wij hebben, met de achterliggende gedachte om de kontroleren wat er met onze gift gebeurt, we dan ook zoeken naar mensen in het ontvangende land die kontrole uitoefenen op het gebruik van de hulp en daardoor in broederschap en met medeverantwoordelijkheid veel kunnen bereiken. Eén ding vergeten we vaak: in jonge naties viert nationalisme hoogtij. Er is een geweldige overkompensatie van minderwaardig-

heidsgevoelens. Men wil geen hulp van een vreemdeling ontvangen. Liever maakt men fouten dan te vragen om hulp ter voorkoming van die fouten. Ook is er in een natie steeds het streven naar zelfstandigheid, een streven naar eigen identiteit, een zoeken naar eigen wegen, zonder beleerd te willen worden. Dat moeten wij als medeverantwoordelijke christenen proberen te begrijpen. Langs deze wegen van geven en blijven geven moeten wij proberen onze medemens te leiden tot een vrije keuze, een eigen verantwoordelijkheid.

't Is moeilijk om niet in opstand te komen tegen je eigen regering

„Indonesië moet eigen gezondheidszorg ontwildcelen" Alswewillen spreken overeen ..derdewereldland", dan moeten we heel wat vanzelfsprekendheden overboord zetten en uitgaan van een soort blanko. Want zo'n land — en In dit geval Indonesië — is een volstrekt andere wereld, waar heel andere normen gelden en we met een westerse maatstaf totaal verkeerde konklusies trekken. leder mens is geneigd te generaliseren. Je hebt wel eens een paar mensen van een bepaald volk ontmoet, je hebt wat gelezen en gehoord en ,,dus" kun je een oordeel vellen over dat volk en de toestanden die er heersen. Dat is gemakkelijk en geeft voldoening. Ook bekijkt ieder mens de wereld uit zijn eigen gezichtshoek en meet de ander met eigen maten. Ook dat is onrechtvaardig. Mevr. Dr. S. Kruyt

Een volk is altijd een mengsel van groepen en van individuen. ,,De Indonesiër" bestaat niet, net zo min als ,,de Nederlander" bestaat. Die verscheidenheid is in Indonesië nog sterker omdat dit rijk bestaat uit 3.000 eilanden: we zijn allemaal eilandbewoners. Ik wil eerst heel schematisch uiteenzetten hoe ik zelf de psychologische benadering zie van een volk als het Indonesische. De ontwikkeling van de psychologie heeft in het westen plaats gevonden en gaat dus

uit van het individu. Ik vind dat het in mijn land anders moet. Beter is het uit te gaan van de groep en wel de ethnrsche groep. Overigens is de ethnische groep de universeelste en oorspronkelijkste in onze wereld, van oudsher. Natuurlijk zullen we deze in zuivere vorm niet veel meer terugvinden. We moeten daarvoor in de geschiedenis — ook de eigen geschiedenis — teruggaan of in deze tijd gaan zoeken in zeer afgelegen geüieden. In mijn schema geef ik deze groepen

aan met een ei-vorm. Wat zijn nu de eigenschappen van zo'n groep? Meen niet, dat deze zijn samengesteld uit wat wij noemen ,,individuen". Het is een kollektiviteit. De leden zijn zich niet bewust een individu te zijn. Ze denken, spreken, handelen als groep, of doen dingen niet, ook als groep. Niemand zal er over denken een afwijkende mening te hebben. De ,,adat" regelt alles. Adat is een samenvatting van traditie en leefregels, rechten en plichten. Adat is niet schriftelijk vastge-

VU-Maqazine 10 (1981 )2 (februari)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen