GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1983 - pagina 442

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1983 - pagina 442

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Bijstandmoeders en de crisis

De overheid als jaloerse echtgenoot Rond 5 december togen enkele vrouwen naar een van de grote warenhuizen in Amsterdam om artikelen af te prijzen op bijstandsniveau. In Apeldoorn bezorgden vrouwen kerstpakketten bij de Sociale Dienst. Inhoud: een kartonnen kerstkrans, een bezuinigingsmes en kaarsstompjes in het kerststukje. En bij een nieuwjaarsreceptie van de Rijkspostspaarbank speelde een uit vrouwen bestaand strijkje steeds valser... Het bleken bijstandsmoeders die via deze aktie bekendheid wilden geven aan de moeilijke financiële situatie waarin zij zich bevinden. door Roeleke Vunderink In de op Prinsjesdag verschenen Mil- jaardenzorg en kortingen op de ambjardennota staat ons weer een aantal tenarensalarissen en uitkeringen. Al minder aangename verrassingen te deze mensen gaan minder verdienen wachten. De overheid geeft, zo wordt of krijgen een lagere uitkering, of in gezegd, veel te veel geld uit, en mede het geval van getrouwde vrouwen daardoor is het financieringstekort te somszelfs helemaal geen uitkering. hoog geworden. We moeten dus be- Als je minder gaat verdienen kun je zuinigen, zodat we straks niet al te erg ook minder consumeren. Onzeker is in de schulden zitten. Door onder an- dus of het bedrijfsleven al die nieuwe dere dit bezuinigingsbeleid van de produkten kan af zetten. Het is dan overheid is het aantal werklozen de ook niet voor niets dat er, ook door laatste tijd flink gestegen. Hoewel dit economen zoals prof. Pen, steeds vaniet de grootste zorg van de regering ker geroepen wordt dat er minder belijkt — de prioriteit ligt immers bij het zuinigd en meer gestimuleerd moet terugdringen van het financieringste- worden. ,,De koopkracht handhaven" kort — wordt er in het beleid wél reke- heet het dan. ning mee gehouden. De afbraak van de werkgelegenheid vindt voor een deel plaats in de industrie. Doordat, volgens de werkgevers, het bedrijfsleven te veel geld moet betalen aan lonen, sociale premies en belastingen, en te weinig ruimte heeft voor nieuwe investeringen. Investeringen waardoor er meer werkgelegenheid ontstaat, of althans, minder werkgelegenheid verloren gaat.

CRISIS

Koopkracht Die ruimte krijgt het bedrijfsleven nu. Er hoeft namelijk minder aan premies en belastingen te worden betaald. En zo vindt er langzamerhand een verschuiving plaats van uitgaven door de overheid, naar investeringen door het bedrijfsleven. Op zichzelf behoeft dit geen slechte zaak te zijn, maar de vraag is ten koste waarvan dit gaat. Bezuinigingen bij de overheid, waardoordie ruimte ontstaat, betekenen bij dit beleid: ontslagen bij het onderwijs, ontslagen in de gezinszorg en de be368

Jan Lanser: overheid als „jaloerse echtgenoot" (AVO/VU - Peter Wolters)

Die koopkracht is de laatste jaren trouwens behoorlijk aan het dalen. Met name de lagere inkomens hebben daarvan te lijden. Want hoe lager je inkomen, hoe meer je moet inleveren, lijkt het huidige beleid te zijn. Dat is echter een, zeker voor het CDA, moeilijk te verkopen politiek. Om te laten zien dat men ook wel aandacht heeft voor de lage inkomens, wordt sinds enkele jaren een ,,eenmalige uitkering" verstrekt. Deze eenmalige uitkering is bedoeld om het verlies aan koopkracht enigszins op te vangen. Vraag is echter of deze uitkering enig soelaas biedt, en voorts, welke groepen mensen aanspraak op deze uitkering maken. Eenmalige uitkering Voor gegevens over de eenmalige uitkering baseren we ons op de scriptie van de pas afgestudeerde VU-econoom. Jan Lanser. Hij gaf zijn scriptie de titel mee: ,,Een jaloerse echtgenoot. Naar een verklaring van het overheidsbeleid ten aanzien van bijstandmoeders." De jaloerse echtgenoot is in dit geval de overheid, die de — financiële — rol van de echtgenoot heeft overgenomen. Bijstandmoeders — want daar gaat het in de scriptie van Jan Lanser om, hebben de afhankelijkheid van de echtgenoot in feite ingewisseld voor afhankelijkheid van de Sociale Dienst, die hen waar mogelijk controleert. Maar daarover straks meer. Terug naar de eenmalige uitkering. Om voor die uitkering (in 1981) in aanmerking te komen moest aan twee voorwaarden worden voldaan. Aller-

vu-Magazine 12(1983) 10 november 1983

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1983

VU-Magazine | 520 Pagina's

VU Magazine 1983 - pagina 442

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1983

VU-Magazine | 520 Pagina's