VU Magazine 1983 - pagina 499

van de gedachte dat het niet de eerste keer zou zijn, dat zo'n expediteur het voordeliger vindt de lading halverwege de oceaan overboord te zetten. De provinciale overheid zal dan ook zeker niet ingaan op dergelijke aanbiedingen. ,,Geen denken aan", aldus milieuvoorlichter Vonk. ,,Meest waarschijnlijk is, dat de opgelepelde vaten in Engeland, in speciale ovens, verbrand zullen worden."

Chemicaliën voor een ransuil Onder het oppervlak van de Volgermeerbelt vermoedt men nog tien- a twintigduizend, merendeels lekke vaten met, naar de schatting van Copius Peereboom, onder meer twee a drie kilo dioxine; dat is meer dan in Seveso vrijkwam. Afvoer en vernietiging van alle verontreinigde grond behoort niet tot de mogelijkheden. De verwerkingsinstallatie van öeAVR in Rijnmond zou er, dag en nacht draaiend, meer dan tachtig jaar werk aan hebben. De oplossing zal waarschijnlijk gezocht moeten worden in het oppompen en zuiveren van het grondwater, zodat het grondwaterpeil wordt verlaagd en 't grondwater van de aangrenzende, lager gelegen polders, waarin inmiddels ook verontreiniging werd aangetroffen, kan terugstromen naar de belt. Dan nog blijft verspreiding van de chemische verontreiniging mogelijk via de overvloedige wild- en vogelstand in de Volgermeer. Als tweede stap denkt men daarom aan de mogelijkheid om de gehele belt af te dekken. Werk genoeg, in een hele reeks van jaren, voor de Grontmij, glimlachen wij besmuikt wanneer we — voorzien van de voorgeschreven kledij: rubberen laarzen, oliejas en speciale handschoenen, die na gebruik zullen worden verbrand — per motorboot en onder begeleiding van drie Grontmij-medewerkers en de provinciale voorlichter, een haast idyllische tocht maken door de Volgermeerpolder. We koersen naar de kop van de vaart, waar, na de ontdekking van het chemisch afval, het storten van huisvuil ijlings werd gestaakt. Het is de enige plek waar de nog niet verteerde resten van onze wegwerpmaatschappij aan de oppervlakte liggen. Een dragline graait er sleuven voor het ontwateringsproject.

De proefzuiveringsinstailatie: grote vlokken gelig schuim (AVC/VU - Steve deReus)

vu-Magazine 12 (1983) 11 december 1983

Links en rechts van de vaart natuur, die zich op de rijke voedingsbodem van ons welvaartsafval aan iedere menselijke controle onttrekt. Slechts aan de randen ziet men nog devele lagen huisvuil, die hier en daar kunstmatige eilanden hebben gevormd. Een paradijs voor de talrijke vogels. Een ransuil, gestoord in zijn dagelijkse rust, scheert vlak over onze hoofden. Jonge konijnen spelen op een open plek. Het zien van de omvangrijke fauna schept niettemin enig onbehagen bij wie de geschiedenis kent. In juli van dit jaar maakte de provincie een rapport openbaar, met voorlopige conclusies en aanbevelingen van Provinciale Waterstaat, waarin verslag gedaan werd van een uitgebreid onderzoek naar het vóórkomen van dioxine in en rond de Volgermeerpolder. Die conclusies waren zorgwekkend. In monsters vis en konijn, gevangen op het terrein van de belt, werd, naast andere chemische gifstoffen zoals de eveneens beruchte PCDF's, het dioxine 2,3,7,8-TCDD aangetoond in variërende concentraties. Vooral paling en snoek waren besmet.

Strijdlust en een koude douche Bij het verlaten van de belt valt op, hoe gering de afstand is tussen de Broekse bebouwing en de Volgermeerbelt. Een jongetje speelt aan de waterkant met een zelfgemaakte hengel. Weliswaar is het besmette gebied dan nu waterstaatkundig afgesloten, tot 1980 waren de omwonenden gewoon er vrij rond te lopen. Het is bepaald niet uitgesloten dat zij met grote regelmaat vis en wild, afkomstig van de belt, hebben geconsumeerd. En de gemeente Amsterdam verklaarde nog in 1981, in een brief aan de bewoners, dat de consumptie van konijn en fazant uit de Volgermeer absoluut geen kwaad kon. De ongerustheid onder de bevolking is begrijpelijkerwijs groot. Onmiddellijk na de geruchtmakende ontdekking in 1980, werd een bewonerscomité opgericht dat, zeer strijdlustig, de overheden op hun plichten wees. Het is zeer de vraag bij voorbeeld of, zonder de acties van de bewoners, de belt daadwerkelijk zou zijn gesloten. De bereidheid daartoe van de kant van de gemeente Amsterdam was niet zeer groot.

Idyllische boottocht door de Volgermeerpolder... Van rechts naar links: R. A. Koning (projectteiderGronimij), R. H. Vonk (voorlichter prov. N.-Holland), H. Teeuwen (opzichter Volgermeerproject), J. I^eider (uitvoerder Grontmij) en uw verslaggever (AVC/VU — Steve de Reus)

421

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen