VU Magazine 1985 - pagina 293

Dr. Beyers Naudé somde op wat Vrije Universiteit •can doen ,,lkzou uwillen vragen: wat verwacht u van de universitaire gemeenscliap liier, die misschiien een bescfieiden bijdrage aan de verandering zou l<unnen leveren. IHebt u enkele suggesties voor onderwijs en onderzoek?" Bijzijn bezoek aan de Vrije Universiteit op woensdag 12 juni kreeg dr. C. F. Beyers Naudé in een stampvolle aula deze vraag voorgelegd door dr. Mineke Schipper (Afrikaanse literatuur). Verscheidene punten werden door dr. Naudé in zijn antwoord genoemd. Hij bepleitte jaarlijks iemand uit Zuid-Afrika uit te nodigen voor een spreekbeurt. De Zuid-Afrikaanse Raad van Kerken en de Belijdende Kring zouden graag namen van sprekers (niet alleen theologen) geven. Verder bond hij de VU op het hart zwarte stemmen serieus te nemen. Hij had in de publiciteit die zijn bezoek aan Nederland verwierf wel eens de indruk gekregen, dat als hij iets zei een gedachte pas legitimiteit kreeg. Er zou, kortom, in Nederland slechter naar zwarte stemmen worden geluisterd. Concrete financiële, steun vroeg hij van het VU-publiek voor het Noodfonds van de Zuid-Afrikaanse Raad van Kerken, dat slachtoffers van apartheid helpt(begrafenissen doden, processen vaak tegen kinderen). Verder riep hij de VU op om zich teweer te stellen tegen rassendiscriminatie in Nederland. Zijn bezoek aan minderheden in Rotterdam had hem diep getroffen. Ten slotte vroeg hij om positieve reacties van de VU-bevolking wanneer bevrijdingsbewegingen komen aankloppen om solidariteit, met vragen om druk uit te oefenen op het Nederlandse regeringsbeleid. In gesprek met Ad Valvas, het huisorgaan van de VU, voegde dr. Naudé daar nog een concreet punt aan toe. De VU zou een belangrijke bijdrage kunnen leveren aan de bestrijding van apartheid door samen met zwarte en bruine wetenschappers in Zuid-Afrika een fundamentele studie van het onderwijssysteem daar te maken. Zo'n studie zal de ernstige discriminatie die in de verschillende onderwijspatronen zit tot in detail aan het licht kunnen brengen en richtinggevend kunnen

VU-magazine, 14e jaargang nr. 7, juli/augustus 1985

zijn voor een ander systeem voor onderwijs en opvoeding van de Zuidafrikaanse jeugd. Wel zal het initiatief voor een dergelijke studie vanuit zwart Zuid-Afrika moeten komen, maar de VU kan zijn bereidheid om aan zoiets mee te werken kenbaar maken, aldus dr. Naudé. De rede in de VU-aula maakte deel uit van een overladen programma uit de 70-jarige VU-ere-doctor samen met zijn vrouw Ilse in enkele dagen in ons land afwerkte en dat — naar premier Lubbers voorzichtig toegaf — een zeker effect zal hebben op de Nederlandse politiek met betrekking tot apartheid. In ieder geval kan wat dr. Beyers Naudé onvermoeid her en der heeft betoogd, Nederland een zetje geven om in de pas te blijven met de VS want zoals het er nu uitziet, constateerde David de Beer bij de KAIROS-herdenking in Utrecht, dreigt het CDA links te worden gepasseerd door het Amerikaanse Congres. Behalve door koningin Beatrix is dr. Naudé ook ontvangen door minister Van den Broek en de CDA-top. Na het laatste gesprek verklaarde de Zuidafrikaanse predikant dat hij over daar gehoorde redeneringen had gezegd, dat dit soort argumenten werkelijk geen zin had. ,,Men moet heel duide-

,,Neem zwarte stemmen serieus'

lijk beseffen dat er veel meeren snellere stappen nodig zijn, dan tot nu toe gebeurt." Oneens bleek hij het met Norbert Schmelzer dat de zwarte bevolking nog niet voldoende is opgeleid om op grote schaal bestuursfuncties te kunnen bezetten. Naudé: ,,lk heb niet de minste twijfel dat dit het geval is." Ook 'n boycot van Nederland alleen leek hem zinvol. ,,AI zou het helemaal alleen zijn, dan was het nog 'n teken van hoop en bemoediging". Hij gaf daarmee te kennen niet op één lijn te denken met CDA-fractieleider Bert de Vries, die meende dat van verschil van opvatting nietswasgebleken. Direct effect van het bezoek van dr. Naudé was dat het CNV besloot zich opnieuw te beraden op het eigen, van de internationale vakbeweging afwijkende standpunt. Terugblikkend op zijn bezoek aan Nederland meende dr. Naudé dat als men lette op de reactie van de Zuidafrikaanse Ambassade waarin hij van ontrouw en verraad werd beschuldigd, hij zijn bezoek als ,,geslaagd" mocht beschouwen. De aanval van de Zuidafrikaanse Ambassade gaf precies aan hoe iemand beschouwd wordt die in eigen land de rassenbarrière doorbreekt. Zwarte landgenoten zien dr. Naudé anders. De ANC-vertegenwoordiger die het 15-jarig bestaan van KAIROS bijwoonde, noemde Beyers Naudé een belangrijke kandidaat voor een ministerpost in een zwarte regering. Hij dacht dat Naudé nog een zeer belangrijke rol zal spelen in Zuid-Afrika als het racistische regiem is verdwenen. Loopt het leven van dr. Beyers Naudé geen gevaar? Dat doet het al tientallen jaren zei dr. Naudé tegen een radioreporter. En hij verhaalde van anonieme telefonische boodschappen van al twintig jaar geleden uit blank-extreme kring dat men hem om het leven zou brengen. ,,lk heb geleerd daarmee te leven" (...),, Er is zulk een agressiviteit dat het niet mogelijkisdatvanuitdeze kring uiteindelijk iemand komt en zegt: wij willen de stem van deze man niet langer horen. Hij is een verrader van zijn volk (...) Hij heeft geen recht meer om te leven." (BvK)

243

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen