VU Magazine 1986 - pagina 32

die door de agressor kunnen worden uitgebuit. Een 'Blitzkrieg' zal dan geen succes kunnen hebben, evenmin als een grootscheepse aanval. De basiselementen zijn de volgende: (1) Een vangnet dat bestaat uit een gedecentraliseerd netwerk van infanterie, het net strekt zich uit aan onze kant van de Oost-West-grens en de infanteristen reageren op de binnenkomende troepen en nemen zelf geen initiatief (een reaktieve taktiek). Ze dienen als waarnemer en beschikken ook zelf over middelen om de vijand verliezen toe te brengen. (2) Een brandweer, bestaande uit gemechaniseerde troepen, die over een beperkt gebied in hun voertuigen kunnen bewegen. Ze zijn in staat tot zowel reaktieve als aktieve missies. Ze kunnen tegenconcentraties vormen als de vijand zich concentreert en dus als het ware brandjes blussen. (3) Een beveiliging in de diepte, die bestaat uit lichte infanterie, die bepaalde belangrijke objecten moet beschermen en uit niet al te zware pantsereenheden, die moeten afrekenen met diepe penetraties en met luchtlandingen. De beveiliging bestaat voor 90 % uit reservisten, de brandweertroepen zijn paraat onder meer om een verrassingsaanval te voorkomen; hetzelfde geldt voor het vangnet. Het vangnet bestaat uit pelotons van 28 man, 24 dienstplichtigen en 4 beroepsmilitairen. Hun actiegebied heeft een oppervlakte van 16 km^ in de strook met 30 km diepte langs de hele Oost-West-grens. Hierachter is nog een zone van 50 km diepte met pelotons van 28 soldaten per 6 tot 9 kml De dichtheid neemt dus toe met de diepte. Om dit tweede gedeelte te kunnen bemannen, heeft men reservisten nodig, die men moet betrekken uit de plaatsen in de buurt. Het oproepen van deze reservisten in tijd van crisis is dan niet moeilijk en hoeft de spanning ook niet te verhogen, ook al vanwege hun zuiver defensieve missie en kwaliteit, maar zal eerder uiting geven aan de wil van de NAVO om zo nodig weerstand te bieden. De infanterie in het net wordt beschermd tegen de geconcentreerde vijandelijke artillerie en tegen luchtaanvallen door een vijftal schuilplaatsen per 2 a 3 manschappen, gemaakt met geprefabriceerde betonnen elementen. De schuilplaatsen zijn goed gecamoufleerd en er is nog een overvloed aan pseudo-schuilplaatsen waardoor een aanvaller in de war wordt gebracht. De netinfanterie zal de agressor verliezen toebrengen door het aanbrengen van mijnen met verschillende sensoren, door mijnen die zich richten op voorbijtrekkende troepen, goedkope hindernissen, aangebracht door de genie, precisie geleide antitankwapens en mortieren en ten slotte door gebruik van onbemande vliegtuigjes bestuurd door glasvezelkabels die hun

30

CANADEES COR PS NEDERLANDS

^ I DUITS LEGER

pT^^^ORP^B ENGELS

LEGER

BELGISCH CORPS

^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ _

^ I I ! DUITS LEGER Tl^^^ORP^M ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^

V&,VII

VSCORPS

DU^^CORP^M II DUITS LEGER Üe militaire deskundigen Greenwoo en Canby zijn voorstander van een reorganisatie van de NAVO-opstelling volgens het piano-toetsenbord model. De zwarte toetsen bevatten de operationale reserves, die tegenaanvallen kunnen uitvoeren tot in Oost-Duitsland. Bron: greenwood

eigen anti-pantserprojectielen afwerpen. De infanterie maakt in tegenstelling tot Afheldt geen gebruik van raketten, die buiten hun eigen vakje zijn gestationneerd. De brandweerstrijdkrachten bestaan uit verschillende onderdelen. Er is een beperkte kracht aan tanks van 38 tot 45 ton op rupsbanden. Daarnaast anti-tankeenheden op lichtere pantservoertuigen van 16 tot 20 ton op wielen met versterkte banden. Omdat men slechts hoeft te opereren op eigen gebied met goede wegen kan men gepantserde wielvoertuigen naast rupsvoertuigen inzetten. Deze mobiele infanterie is zo uitgerust, dat ze ook kan optreden tegen vijandelijke infiltraties met infanterie, dit voor het geval de andere kant haar operaties zou aanpassen aan het anti-tankkarakter van de westelijke verdediging. Vangnet en brandweer vullen elkaar aan en opereren voor een deel in hetzelfde gebied, in de tweede verdedigingszone van 50 km. De lichtere elementen van de brandweer eveneens in de eerste zone van 30 km. Het vangnet verzwakt de vijand en kanaliseert zijn bewegingen. Het geeft de brandweer informatie zodat deze tegenoffensieven kan uitvoeren om terrein te herwinnen. Het SAS-principe kan men uitdrukken in het beeld van een groot aantal spinnen (de brandweer eenheden) in hetzelfde web. Zonder een web kan een spin niets uitrichten; het is dus een defensie zonder provocatie. In het web zijn de spinnen uiterst mobiel en ze gebruiken het web als informatiesysteem. Net als bij insecten dient het web mede om het gevangen insect uit te

putten, voordat de spm het werk afmaakt. Opgemerkt dient te worden dat vangnet en brandweer elkaar ondersteunen. Niet alleen dient het net als informatiesysteem, maar de mobiele eenheden, die zich vrij door het net bewegen kunnen de moreel van de kleine infanterie-eenheden versterken. De mobiele troepen kunnen bijvoorbeeld gewonden ophalen of zo nodig zelfs bepaalde gebieden evacueren. Ten slotte zal de combinatie van mobiele en statische elementen het voor de agressor zeer moeilijk maken een offensief te plannen. Daartegenover is de verdediger niet alleen aangewezen op precisie geleide munitles, maar kan hij ook andere, meer traditionele middelen inzetten. Het gevolg is dat de omvang van de brandweertroepen kan worden beperkt. Bovendien kan de grootte per eenheid kleiner worden, dan thans gebruikelijk, zodat de SAS-troepen geen gemakkelijk doelwit vormen voor vijandelijke acties. De brandweertroepen hebben een totale omvang van 180.000 mobiele manschappen, 80.000 Westduits en de rest geallieerd. In tijd van crisis of oorlog zal het overgrote deel van de NAVO-troepen in de Bondsrepubliek bestaan uit infanterie-nieuwe-stijl, meer dan 500.000 Duitse soldaten. SAS berekent dat de parate sterkte van de Duitse Bundeswehr kan worden ingekrompen met eenderde en het aantal pantservoertuigen met tweederde, terwijl de mogelijkheid een agressor in de buurt van de grens te stoppen toeneemt. Samen met luchtmacht en marine zou de totale parate sterkte van de Bundeswehr komen op 330.000 in plaats van de huidige 495.000. NAVO-troepen, luchtmacht en marine De behandelde voorstellen kwamen alle van Duitsers. Het is interessant op te merken, dat in de oorspronkelijke voorstellen van Afheldt er geen plaats was voor nietDuitse troepen in de Bondsrepubliek. Het argument daarvoor was, dat op de lange duur de Duitsers voor hun eigen defensie moeten zorgen. In de voorstellen van Hannig en van SAS spelen de NAVO-troepen vanaf het begin een rol. De meeste auteurs die aan structurele alternatieven werken stellen tegenwoordig, dat het NAVO-bondgenootschap in stand moet blijven en dat het politiek belangrijk is, dat de NAVOpartners ook zichtbaar bijdragen aan de defensie van de Bondsrepubliek. Dat maakt het duidelijk, dat een aanval op de Bondsrepubliek de reactie van een groot aantal landen zal oproepen. SAS betoogt uitdrukkelijk, dat men NAVOtroepen zelf in de voorste linies nodig heeft. Zij wenst bij voorbeeld twee Nederlandse brigades in de buurt van Hamburg, ook in vredesstijd, in plaats van de ene die er nu is. Daar staat tegenover dat de crises geen extra Nederlandse eenheden naar Duitsland hoeven te worden getranspor-

VU-MAGAZINE - JANUARI 1986

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen