VU Magazine 1991 - pagina 462

E

1975 In de zomer van 1974 gebeurde er in de wetenschappelijke wereld iets unieks. Een groep vooraanstaande biochemici deed een oproep aan collega's om vrijwillig af te zien van een aantal geplande experimenten met erfelijk materiaal. De reden: men was er niet zeker van dat er voor de mensheid geen ernstige risico's aan de voorgenomen proeven waren verbonden. Commentaren repten van levensgevaar voor een groot deel der mensheid, misschien zelfs voor de gehele wereldbevolking. VU-Magazine doet verslag van de commotie, in het septembernummer van 1975.

en klein ongelukje in een laboratorium (een omgevallen kolf, een per vergissing in het vuilnisvat geworpen bakje) en er zou zich een voor mens, dier en plant levensgevaarlijk virus of bacterie over de aardbol kunnen verspreiden. Het menselijk lichaam zou mogelijk geen afweer hebben tegen dit gloednieuwe, want in het laboratorium ontwikkelde organisme. Ook zij die geloven in een naderend eind der tijden stellen zich dit aan-

De zogenaamde 'Berg-verklaring', genoemd naar de Amerikaan dr. Paul Berg, woordvoerder van de groep, verspreidde zich sneller over de aardbol dan het meest kwieke virus ooit vermocht. Elk zichzelf respecterend dagblad wijdde er een bericht aan, althans in de westelijke wereld. Niet na te gaan valt of alle lezers het bericht zo serieus genomen hebben als de inhoud verdiende. Wel ernstig werd het bericht opgevat in kringen van biochemische onderzoekers. Hun wereldje is klein, men kent elkaar van internationale congressen en wetenschappelijke tijdschriften. De namen van de on-

Rumoer rond

grijpend gebeuren toch niet voor als het knullige gevolg van de slaperigheid van 'n laborant die de nacht feestelijk heeft doorgebracht, of van de overmatige vlijt van een wetenschappelijk niet onderlegde schoonmaakster. Vandaar wellicht dat de gedachte aan een dergelijke mogelijkheid afschuw wekte tot in de meest fatalistische kringen. 12

dertekenaars stonden er borg voor dat men niet te maken had met 'n stunt, kreet of grap, maar met ernstige bezorgdheid van niet van maatschappelijk radicalisme verdacht establishment. Paul Berg ging zelfs zover in z'n pogen om zich te verwijderen van weltfremde wereldverbeteraars, dat hij ontkende dat ethische overwegingen achter de oproep gezocht moesten worden. Hij zei het zo: "Ik was er niet zeker van dat het risico nul was." Wat overigens op z'n minst getuigde van groot verantwoordelijkheidsbesef. Kennelijk is in een harde, op het concurrentieprincipe gebaseerde samenleving kwetsbaar wie in beroep of bedrijf terughoudendheid bepleit op ethische gronden.(.) In 1972 lukte het Paul Berg en z'n medewerkers om genen, afkomstig van een kankervirus, dat in de hamster gezwellen veroorzaakt, aan enkele genen te koppelen die afkomstig waren uit een bacterie. Wat de biologische werking daarvan is, is tot op heden niet bekend, aldus de VU-MAGAZINE—DECEMBER 1991

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen