VU Magazine 1993 - pagina 332

boerderijen waar de satansvereerders zich verzameld hebben? Heeft iemand wel eens een altaar aangetroffen waarop de gruwelen mogelijk hebben plaatsgevonden, of een zwart masker dat per ongeluk in een hoek is blijven slingeren, een pentagram dat niet weggespoten is? Geen geheim, of er lekt ooit wel iets van uit; geen samenzwering, of zij komt op een goede dag bovengronds. In Amerika heeft men wel op bepaalde plaatsen verzamelingen van toegetakelde dierenlijken aangetroffen. Dat was verdacht. Maar naderhand bleken de dieren omgekomen te zijn bij auto-ongelukken; door chauffeurs waren ze naar de kant van de weg geduwd. Ook deed de politie eens een massale inval in een afgelegen boerderij waar men satanische rituelen vermoedde. Wat men aantrof was een groep studenten die in lange, donkere gewaden een middeleeu'ws toneelstuk aan het instuderen waren. Hun belangrijkste wapens waren stompe, houten zwaarden. Verder zijn in Amerika enkele moordenaars opgepakt die mensen afgeslacht hadden en vervolgens satanische symbolen op muren hadden gekalkt. Maar dat waren geheel op eigen houtje opererende psychotische individuen. Enige indicatie voor een netwerk van mensen die Satan vereren en op koelbloedige wijze babymoorden beramen is, ook nadat er uitgebreide onderzoekingen zijn uitgevoerd, nimmer gevonden.

WÊÊ^m^^^^

22 VU MAGAZINE SEPTEMBER 1993

Leugenaars

En toch, het moet gezegd, bezitten die verhalen over de satanscultussen een onmiskenbare overtuigingskracht. Het televisie-programma 'Nova' besteedde maar liefst een hele uitzending aan ritueel misbruik van kinderen. Daarin werd een tweetal vrouwen aan het woord gelaten die zeiden slachtoffer te zijn van zo'n satanscultus. Hun gezichten werden niet in beeld gebracht, maar duidelijk was dat zij emotionele

pijn leden. Het kostte hen de grootste moeite het verschrikkelijke verhaal van het rituele misbruik over de lippen te krijgen. Niet alleen waren zij slachtoffer maar ook dader. Ze hadden mee moeten doen bij het offeren van kinderen en dieren. Dat maakte het allemaal nog veel erger. Nerveus bewogen vingers zich langs de stoelleuning. Hakkelend kwamen de gruwelen over de lippen; van Satan kon alleen de eerste letter uitgesproken worden. Zulke mensen kunnen toch geen leugenaars zijn? De onderzoekers en hulpverleners voegen daar steevast aan toe dat ze vele verhalen gehoord hebben. Diverse mensen hebben, zonder dat zij elkaar kenden, zeer consistent opgebouwde verhalen verteld. Die verhalen vertoonden verrassende overeenkomsten. Dat kan niet meer op toeval berusten. Je kunt niet heel consequent voor lange tijd in een fantasie volharden, een leugenaar valt uiteindelijk door de mand. Zelfs al is er geen direct tastbaar bewijs, dan nog klinken de verhalen overtuigend genoeg om er niet achteloos aan voorbij te gaan. Niettemin, er kunnen enkele vraagtekens bij die getuigenissen geplaatst worden. Is het werkelijk zo opvallend dat mensen die elkaar niet kennen gelijkluidende verhalen vertellen over satanscultussen? In Amerika is opgemerkt dat die verhalen pas in omloop kwamen na 1980. Toen werd een boek gepubliceerd met het levensverhaal van Michelle Smith. Zij leed aan een 'meervoudige persoonlijkheidsstoornis'. Bij deze stoornis is de persoonlijkheid van een patiënt uiteengevallen m verschillende, los van elkaar staande fragmenten. Het ene moment kan een vrouw een verlegen, grijs muisje zijn, vervolgens veranderen in een stoer manwijf of in een sluwe verleidster. Na al jarenlang in therapie te zijn geweest om de oorzaak van de mps op te sporen, verklaarde zij ritueel misbruikt te zijn. Michelle Smith vertelde hoe ze gezien had dat foetussen doormidden gesneden en over haar lichaam gewreven werden. Baby's en volwassenen waren vermoord en verbrand en vervolgens had zij de as moeten opeten. Haar moeder had haar naar die bijeenkomsten gesleept, maar omdat zij al was overleden, kon deze getuigenis niet geverifieerd worden. Maar de therapeut van Michelle Smith, die later haar echtgenoot werd, verklaarde dat alles hem authentiek in de oren klonk. Het moest wel waar zijn.

^^^^^^^m

Frustrerend

Na de publikatie van dit verhaal kwamen er 'plotseling' verhalen van andere mensen die ook iets dergelijks meegemaakt schenen te hebben. De satanisten waren kennelijk uit een lange slaap ontwaakt en ineens hyperactief geworden. Echt nieuw kunnen de verhalen over de cultussen niet genoemd worden; in het volksgeloof doen al sinds mensenheugenis verhalen over duivels en heksen de ronde. Het zijn bijna archetypische voorstellingen, zoals mensen in alle tijden fantaseren over vroegere levens. En verder kan eenieder naar de videotheek of bibliotheek lopen om daar een horrorfilm of griezelroman te halen. Mogelijkheden genoeg om iets over satanische symbolen en rituelen te weten te komen en ze vervolgens 'spontaan' als misbruikverhaal te reproduceren. In de verbreiding van de verhalen over ntueel misbruik spelen, menen Amerikaanse onderzoekers, de therapeuten een eigenaardige rol. Aanvankelijk zijn de verhalen van mps-pa~ tiënten namelijk helemaal niet zo eensluidend als de hulpverleners het doen voorkonaen. Veel patiënten vertellen verwarde verhalen, pas na lange therapie komt er een enigs-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen