VU Magazine 1993 - pagina 172

lichaamsdelen te herstellen, kunnen worden uitgevoerd. Ingrepen die voorheen ondenkbaar leken. Een afgehakte duim kunnen ^we door een grote teen vervangen, afgerukte vingers kunnen we replanteren (weer vastzetten, pc) en een nieuwe onderkaak halen we uit het kuitbeen. Is dat niet fantastisch?" De korte geschiedenis van de microchirurgie kent inmiddels veel meer van dit soort succesverhalen. Tot de hoogstandjes behoort het vervangen van een slokdarm. Werd voorheen een uitwendige, nogal starre buis van huid of een deel van de maag gebruikt, sinds de komst van de microchirurgie vervaardigt de plastisch chirurg in samenwerking met de algemeen chirurg een geheel nieuwe inwendige slokdarm uit een stuk dunne darm. Door de peristaltiek van de dunne darm kan het voedsel zakken.

Tatoeage Niet alleen door de komst van de microchirurgie boekte de plastische chirurgie flinke vooruitgang. O o k andere ontwikkeHngen droegen daaraan bij. Zoals de ontdekking van de expansie-techniek, ideaal bij borstreconstructies na amputatie. De huid die nodig is voor het vormen van de borst, wordt ter plekke gecreëerd door onder de strakke huid een ballon met zoutoplossing - expander - aan te brengen. Via een ventiel wordt vloeistof in de ballon gespoten, zodat de huid plaatselijk wordt opgerekt. Uiteindehjk kan de expander worden vervangen door een prothese. Kon lachend: "Ik vind Op de onderarm afgetekend transplantaat.

38 v u MAGAZINE APRIL 1993

het nog altijd jammer dat ik daar niet opgekomen ben." O m de borst zo echt mogelijk te laten lijken, is tegenwoordig zelfs de tepelhof - door tatoeage - na te bootsen. Diende tatoeage voorheen slechts tot decoratie van het lichaam, sinds kort heeft ook de tatoeage ter camouflage haar intrede in de medische wereld gedaan. Witte vlekken in het gezicht door een tekort aan pigment, verdwijnen onder de donkere kleurstof van de tatoeage. O o k de uitvinding van het liposuctie-apparaat door de Duitse arts Kesselring, dat gecontroleerd wegzuigen van onderhuids vetweefsel mogelijk maakt, deed de plastische chirurgie floreren. Zo zijn tal van voorbeelden te noemen. In twintig jaar is veel aan het instrumentarium van de plastisch chirurg toegevoegd: fixatie van gebroken bot gebeurt tegenwoordig met inwendige metalen 'meccano'plaatjes, terwijl vroeger hinderlijke uitwendige pennen de botdelen bij elkaar moesten houden. Lijm vervangt steeds vaker de traditionele hechtdraad, en een computer berekent voortaan de exacte vorm en grootte van het te verplaatsen weefsel. O p dit moment gaan de ontwikkelingen wat minder hard. Niet erg, vindt Kon. Waar hij wel naar uitkijkt, is de mogelijkheid tot aUogeen transplanteren: het overhevelen van lichaamsdelen van het ene individu naar het andere. D e risico's van de afstotingsonderdrukkende geneesmiddelen zijn nog te groot en te belastend voor de patiënt om te aanvaarden bij niet levensbedreigende afwijkingen. Een duim kun je mis-

sen, een lever niet. Daarom worden bij levertransplantaties de bijwerkingen wel op de koop toe genomen. "Technisch kan het, maar de immunologie is het struikelblok." Kon verwacht dat de ontwikkelingen op het gebied van de i m m u n o logie en de preservatie, het bewaren van transplantaten buiten het lichaam, de toekomst van de plastische chirurgie gaan bepalen. Dat geldt ook voor de foetale chirurgie, een nog controversieel medisch terrein. N u worden ongeboren baby's alleen geopereerd als daarmee hun dood te voorkomen is. "Het is bekend dat in een bepaalde fase van de groei van het ongeboren kind bijna geen littekenvorming optreedt, o m dat het vermogen van de cellen tot herstellen zeer groot is. Zo kunnen hazelipjes al voor de geboorte worden gecorrigeerd. W e doen dat nu nog niet, omdat er nog geen oplossing bestaat voor schadelijke neveneffecten zoals een vroeggeboorte, die worden veroorzaakt door het opereren."

Mooimakers Plastische chirurgie is dus duidelijk meer dan het weghalen van rimpels, een onderkin en moedervlekken of het uitvoeren van facelifts. Kon: "Ik wil mijn eigen vak niet steeds meer hoeven te verdedigen. Ik vind dat wij onze plaats in het ziekenhuis hebben verdiend. Het feit dat m e n sen nog steeds wat denigrerend over ons denken, is gewoon dom. Deze mensen zien ons als de mooimakers die luxe-chirurgie bedrijven." D e 'luxe-chirurgie' waar de plastische chirurgie haar dubieuze naam aan dankt, is inaar een klein onderdeel van het vak. Nauwelijks twintig procent van de chirurgische ingrepen die een plastisch chirurg in een academisch ziekenhuis jaarlijks doet, is van kosmetische aard. En dan nog gaat het veelal niet om de zogenaamd overbodige operaties. "Tachtig procent van ons werk is gewoon heel waardevol. Al mag je daaruit niet concluderen dat esthetische chirurgie niet waardevol is. Voor een patiënt kan een neuscorrectie of een borstvergroting uitermate belangrijk zijn. Wel weiger ik iets te doen waar ik zelf niet achter sta. Als een vrouw komt met een grote b-cup en graag een c-cup wil hebben, met alle problemen die een borstvergrotende operatie met zich mee kan brengen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen