Opuscula theologica selecta - pagina 269

THESES THEOLOGICAE. lectionem

aurHtionem, meditationem

,

membrorum

officia,

nihil

ad sanctam possessionem communiter.

«47

orationcm, gratiarum actionem, omnidq. iusta sui illius capitis (vt vocant) influentia, ipsorum priuatim & publice, singulariter atque ,

non percipientes ex

& vsum

vero communionis Sanctorum inter se actus est varius, pro vocatione aut siugulari ipsorum. Nam communis est actus omniuni, & ad sanctos singulos pertinens, quod intus Spiritu, fide, resipiscentia , charitate, operibusque earum spiritualibus communicant inter se, foris vero externis operibus & professioni earum

Huius

10.

communi

conueniens, & fratribus ipsorum vtile, siue corporalibus ipsorum. (f. 17 15.) Singularis autem vocationis, cum duplex sit modus, priuatus aut publicus, 11. ea vere sanctorum communio est, tum qua alij aliorum necessitatibus spiritualibus aut corporalibus , prout viri cum vxoribus, parentes cum liberis, domini cum seruis, fratres cum fratribus, proximi cum proximis, vocatione priuata communicant: tum qua vocatione publica communicant; siue humana atque politica Magistratus atque Populares, siue diuina & Ecclesiastica Pastores, presbyteri & diaconi cum grege Christi, siue vtraque magistri & discipuli, ad sanctorum societatem necessarij. 12. Atque haec quidem communio omnimoda in Ecclesia Dei est & esse debet: tum formaliter intus in Spiritu, tum ver6 foris materialiter corporea & aspectabili constitutione ipsius: ex quibus ver^ atque formaliter essentia Ecclesiae Dei est & agnoscitur simul, prout verbo Dei expressa & designata est. Sed eorum qui sola specie & professione externa hanc communionem colunt, ratio plane diuersa est. Sunt enim vt in corpore adnata membra aut vitia, vt fungi & i'<pei)i(j in arbore: ac proinde licet in corpore sint, non sunt tamen de corpore illo vere essentiaUter , de quo censentur esse materiaHter, & in quo sumus formaliter viuente in nobis Christo & nobis in Christo de Spiritu eius. dant

operam, qu6d Deo

sit

gloriosum,

siue Spiritualibus necessitatibus

XLVI.

ipsis

communicent,

DE POTESTATE ECCLESIAE IN FIDEI DOGMATIS. [Thesis

I.

&

regimine Ecclesiae actum est; deinceps de eius potestate, & primum dogmata, disserendum. Ipse autem Dominus & Seruator noster hanc Ecclesiae suae potestatem ade6 commendauit, vt si quis eam nolit agnoscere, sit reus exitij. Voluit enim per Ecclesiam ea omnia quae fidei sunt nobis innotescere. IUa autem ad nutum Christi se totam accommodans, verbi diuini atque Euangelij lumine depellendis tenebris plus quam Cimmeriis mentium nostrarum inseruit tanquam viuum Spiritus Christi instrumentum aeternae salutis & vitae sermonem nobis praetendit: mysteria cognitionis Dei in Christo quam fideUssime nobis dispensat, in cuius rectam fidem, quasi in vnicam salutis viam, quicunque non ambulat, ad aeternam fehcitatem pertingere non poterit. Ac propterea in S. literis tam honorifica vbiq. Ecclesiae fit mentio, vt saepe Mater piorum & fidelium omnium, ahquando Christi corpus, nonnunquam sponsa, interdum etiam Columna & StabiHmentum veritatis

De

quoad

notis

fidei

,

:

appelletur. 2.

Ex

quibus

tamen appellationibus perspicuum

est

Ecclesiam non habere absolutam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen