Tractaat van de reformatie der Kerken - pagina 221

VAN DE REFORM ATIEN DIE TOT STAND KWAMEN.

I95

tegen-kerkeradcn en tegen-classcs. Ook toen dreigde de kerk gescheurd te worden. Maar door geleidelijk kerkherstel is destijds dit kwaad nog op de Dordsche Synode in 1619 bezworen. De tweede was de reformatie door geestelijke verwakkering, die in de voorgaande eeuw in Zeeland, op het platteland van Holland

ontstonden

en op de Veluwe tot veler opstaan uit den dood geleid heeft. En de derde eindelijk is de reformatie, die omstreeks 1830/40 in onderscheidene deelen van ons land door Budding, Ledeboer, de Cock en Scholte beproefd is, en die in Zeeland tot het optreden in kleine kringen, onder de Ledeboerianen tot een soort doleerende kerken,

de Cock en Scholte, van Velzen en Brummelkamp

en onder

tot

de

bekende afscheiding geleid heeft.

Van deze drie heeft alleen de laatste tot een resultaat van eenigen omvang geleid, doordien zelfstandig optreden en aanwending van de kracht

der

organisatie

hier metterdaad

nieuwe kerkstichting

in het

leven riep.

Ledeboerianen wilden reformatie door breuke met de bestaande organisatie en desnoods met het bestaande kerkverband, maar oordeelden dat de kerken dezer landen nog niet als Baaiskerken mochten

De

uitgekreten worden.

gescheidene broederen daarentegen achtten zich gerechtigd in de kerken dezer landen de merkteekenen der v a 1 s c h e kerk aan te wijzen, en op dien grond met deze verdorvene synagoge des Satans door nieuwe kerkformatie te breken. Hierbij onderscheide men intusschen wel tusschen de zoodanigen

De

later

wierden afgezet, en hen die, zonder afgezet te zijn, eigener beweging de kerken dezer landen verlieten. Voor den stap der eersten is zooveel te zeggen, dat we ons niet gaarne aan hun gemeenschap zouden onttrokken hebben. Het doen der laatsten daarentegen kan o. i. zeker zacht protest die

niet ontgaan.

Immers, men mag zijn kerk niet uitgaan, tenzij men wel verzekerd dat ze een Synagoge des Satans wierd. Calvyn met name waarschuwt er zoo dringend tegen. En nu mag en moet het o. i. ten ernstigste betwijfeld, of de kerken dezer landen, waarvan men uitzij,

ging, altoos en

in

elk onderscheiden geval, en in

elk dorp, reeds zoo duidelijk de

stad

elke

merkteekenen der v a

1

s c

en in

h e kerk

met een bloedend hart plicht was. de volgende § zien zal, komt het ons dus voor, dat helaas, in niet zoo zeldzame gevallen de conclusie om uit te treden, metterdaad niet langer te ontwijken was. Maar hier staat tegen-

vertoonden, dat Gelijk

men

in

uitgaan

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen