Uit de diepte - pagina 4

Liet

men

ze

niet

vloeien

over den akker des Hèeren alle

wateren van zedelijke verlaging en oneerbaarheid? Nooit, nooit heeft men deze zeventig jaren lang de harde roede van deze straffe tucht opgeheven tegen de predikers van het ongeloof, tegen de ondermijners van Jezus' Koningschap, tegen de verwoesters der gemeente. Eer zijn alle afvalligen geëerd is alle aangeklaagde steeds vrijgesproken. En nóg laat volle kerkelijke macht en ambt en eere, zoo in stad men ze de mannen die van hun afval geen geheim provincie, in als maken, maar openlijk hun algeheele verwerping uitspreken van ,

m

mysteriën des geloofs. heb ze gekend, gekend onder eigen bekenden en vrienden, die openlijk in deze zelfde provincie van den kansel tot leerende zelfs de hope des eeuwigen levens verworpen hadden dat er geen opstanding na den dood is, en toch geen derzul-

alle

Ja, ik

,

is ooit gemoeid. Die aUen heeft men vrijgelaten! Een Bedienaar des Woords, die heel het Woord en den God van dat Woord verwierp, dat mocht! Ja, sterker en gruwelijker nog, M. H.! in het ambt en als leeraar onzer Kerk zijn ze gestorven, die in diepe onzedelijkheid verstrikt, en afgestompt voor alle hooger leven, eindelijk

ken

aan delirium

En

toch

,

zelfs

tremens bezweken tegen dezulken

is

zijn.

niet gewoed.

Zelfs zulke mannen zijn als „overleden leeraars" met eere herdacht geworden in ons Kerkelijk Orgaan! Hén trof de kerkelijke banbliksem niet. Niet wijl de macht om te treffen ontbrak of het wapen om kerkelijk te dooden nog niet gesmeed was. Want heel deze wapenrusting lag reeds gereed in den jare 1816. Met het verrijzen der Synode verrees op een zelfden dag haar arsenaal of tuighuis. En al deze zeventig jaren heeft én het Classicaal én het Provinciaal Bestuur vrijelijk en ongedeerd over even dezelfde onbeperkte heerschappij kunnen beschikken. Elk lid of dienaar der Kerk was als een vogelvrije in hun hand. Maar zie, terwijl men nu zeventig jaren lang in deze stad en in dit gewest deze macht bijna altoos ongebruikt liet, en zoo in uw' Kerk van Amsterdam als op tal van dorpen aan alle onzedelijkheid vrij spel is gelaten, en ahe loochening van de waarheid ongedeerd bleef, en aherlei ambtsverzuim en ambtsonteering ongestraft bleef, heeft men nu deze volle, onbeperkte, alles vernielende macht eens met haar volle zwaarte geworpen op de leden van den Amsterdamschen Kerkeraad. Op mannen die men te lijf gaat en uitwerpt niet omdat men klachte heeft over hun persoonlijken wandel, want allen zijn ,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen