Het keerpunt in de jongste geschiedenis van kerk en staat - pagina 394

:

DE ONDERNOMEN VELDTOCHT.

376 over

heengaan

zijn

maar meen

te spreken,

mogen zeggen,

hier toch wel te

dat, hoezeer de schorsing zijn hart aangreep, er zijne hartkwaal,

bezweek, niet door verergerd

geworden.

is

waaraan

hij

Wij bleven allen gespaard. Eén

broeder echter, die in de Gemeente ons bijzonderlijk steunde, werd door,den

dood van ons weggenomen.

De Winter

grauw,

De

kil,

De levenwekkende zon

liet

zich niet zien.

De

lucht was

dood.

Kerkelijke Kwestie was echter nog ongunstiger voor onze gezondheid

den invloedrijken en beminnelijken van Marken

collega's,

meê

ellendigs

Gemeente

hen ten allen

hem

heb ik

nooit

tijde

opgetogen

zoo

;

hij,

die zooveel

was hoogelijk met de schorsing ingenomen

doorleeft had,

zal er

;

Alzoo ook den Nestor van onze

greep ons en onze vrouwen sterk aan.

zij

einde van

de achtste maal het sneeuwkleed over daken en

voor

straten uitgespreid.

Het

op een zware proef.

stelde de sterkste longen

Februari zag reeds

:

„de

dankbaar voor

zijn,"

gezien

een bezoek in de eerste

als

bij

verklaarde

hij,

en

dagen van Januari, ondanks het ongunstigste weder, mij gebracht. Misschien

zwakke plaats

heeft de agitatie, waarin hij deelde, de

Althans

aangetast.

werd spoedig daarop gevaarlijk

hij

stelde weer, en was nog den

bezocht

10'^*'"

opgenomen

in het

eerst

minder

:

Dr.

weggenomen gaarne de

en

Stricker

Zorgvliet

der hope

!

Doch

zelf

was

hij

toen van

liefelijk,

Marken

't

zelfde jaar der smarten

Wij gevoelden

Wij hadden o zoo

maar ook daar vloot onze

Kerkelijke Kwestie helpen begraven, licht

her-

genoot van hare stralen, en wij niet

^)

de Graaf, die in

Ds.

hij

den 2^^^ April

de aanleiding.

zouden worden, waren mede tegenwoordig.

zorge voor het tot

zegt,

na vele dagen scheen de zon

(14 April) begraven werd.

;

Vaderhuis, bloedvergiftiging (ten gevolge

van onvoorzichtigheid), was, naar men

Voor het

Maar

ziek.

Maart op het Ministerie

29^*'«"

nog den kranken collega Laurillard.

zelfs

hij

reeds den

in zijne borst te sterk

het,

dat wat ten Kate daar

van Marken sprak, dat mocht ook mutatis mutandis van onze daad

gezegd

worden,

als

de

daad van herders, die ondervonden dat de Overste

Herder het wél met hen maakte. „Toen de Uwen

't

afscheid naadren zagen,

troostwoord dat Ge spraakt Hoe heerlijk „God heeft het wèl met mij gemaakt — „'k Heb niets te vragen, niets te klagen."' 't

Geen wolkje' op de ondergaande zon dank naamt ge op de reize mede !

Slechts Gij,

's

Heeren dienstknecht, gingt

Gelijk een andre i)

Simeon

Zie Handelsblad s. 15, 17 en iS April

;

:

in vrede,

!

alsmede het

/'/-,f'///CV;(?«r/^«(^/rtrt'

van 18 April.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen