Locus de Consummatione Saeculi - pagina 182

180 College-dictaat van een der studenten (Dogmatiek.)

Het verdwijnen van de

Israëlietische bedeeling

wordt hoc loco dus zoo sterk mo-

gelijk gekarakteriseerd, zooabsoluut mogelijk (als de dood van den man) geleerd. VS. 4. „gij zijt ook der wet (d. i. de Israëlietische bedeeling) gedood, opdat

zoudt worden eens anderen", opdat gij zoudt huwen met eene andere bedeeling t. w. die, welke geïncarneerd is in Hem, „die van de dooden opgewekt is" en ook u uit den dood heeft opgewekt. En hoe is nu die nieuwe toestand, nu ge met Christus ééne plante zijt gij

geworden, bij u inwendig? Dat zegt het einde van dit hoofdstuk, de zonde is niet meer de Kvgtog, maar het hart blijft in zijn binnenste trouw aan zijn KvQiog 'irjcovg XQtGxóg. Cap. VIII. Paulus trekt uit dit feit conclusie, in tweeërlei culmineerende

:

wij zijn

nu gehuwd met

Christus, zijne

:

Ten eerste: de vraag, als we nu in Christus ingeplant zijn, kan er geen komen, dat we weer eens van Hem afraken, gelijk we indertijd van de Israëlietische bedeehng zijn afgeraakt? En dan is het antwoord: neen; deze band is eeuwig. Vergelijk vooral vs. 88 en 39. En vs. 31s.s.: er is niets dat ons van Christus kan scheiden; er is niemand meer, die ons kan aanklagen. tijd

Ten tiveede: Paulus komt op de tyiXcyri. In welk verband treedt deze in de Schrift op? Als de profetie aldus moet opgevat, dat Clod de Heere eerst heel Israël creëert; dat het dan inkrimpt, inzinkt; dat vervolgens het kleine overblijvende deel weer aanwast en dat dit proces in oneindige repetitie plaats heeft; zóó, dat er steeds een kern overblijft, die zich eindelijk concentreert in den knecht Gods, den Christus, die alleen overblijft, uit wien dan weer een nieuw volk opkomt — dan moet wel de vraag aan de orde komen, waarop rust dan het heil; waardoor wordt het uitgemaakt, of men behoort tot het ^/lO; dat vergaat, of tot het Vio, dat het steunsel is en blijft?

En daarop nu antwoord de apostel Paulus, dat dit niet zijn grond vindt in den mensch, of in den menschelijken wil; maar in de jr^ó-^ECts of praedestinatio en in de hloyri of eleciio. VS. 1—5. Die in Christus zijn, hebben met de Israëlietische bedeeling niets meer van doen en zijn dus ontslagen van het KardzQi^cc, dat daarop rust. Doch ook in die nieuwe bedeeling is evenals in de oude een vóiiog, zijn vaste ordinantiën en inzettingen. Maar het is een gansch andere vó^iog n.l. die van een lichaam. Het hoofd ademt in, niet de leden van het lichaam en de spiritus vitae werkt in de longen, het bloed en zoo in het geheele lichaam. Zoo nu ook ademt Christus het Hoofd het nvsv^a in n.l. den Heiligen Geest en dien adem des levens deelt Hij mede aan de longen, het bloed enz., aan al de leden van het Lichaam. ;

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen