Locus de Consummatione Saeculi - pagina 621

m College-dictaat van een der studenten (Dogmatiek). de magislralus superlores in de rvjkseenlmd en de magistralus in/eriores

voor de de

lar/ere

/cj

macht der

tengevolge

nu

ingen. Bit

den duur tot verzwakking van van de rijkseenheid, en toen dien-

leidde op

laatste en tot sterking

evenwicht

het

ontstond

oversloeg,

den vorst zekere waarborgen

de

behoefte

om

zich

door

aan de natie een irvl omschreven invloed op het bestuur in de rvjkseenheid werd toegekend. Dit zvjn onze constitutioneele rechten en vrijheden. Deze constitidioneele rechten en vrijheden kwamen eerst toe aan de communale en j^^ovinciale magistratus, omdat de rvjkseenheid het eerst in hun kring indrong, doch toen de ri/jkseenheid al meer centraliseer end achter deze overheden om ook mengde in het gewone burgerleven zich. der familiên, en

rech'.en

strekken

is

in

de

ook

tot

de natie zelve uit

te

om

de constitutioneele

breiden en zoo uit

te

de gezinshoofden.

Wanneer men de matieken,

laten geven, ivaardoor

allengs de noodzakeli/jkheid geboren

vrijJiedcn

tot

te

historische

Institutie

van

lijn

volgt,

Calvi/jn

wordt er gedurig in de oude Dogin de oude handleidingen over

en

gemengde vormen gesproken. (Bv. bij Maastricht, a Marck, Voetius, e. a.), omdat zij ten opzichte van de monarchie, aristocratie en democratie aan eenzijdigheid gingen lijden tengevolge van de zondigheid der personen, die tot misbruik aanleiding gaf en om dit gevaar nu te keeren, werd door hen de toevlucht genomen tot de gemengde vormen. De naam „gemengde vormen" is steeds bijge/touden, maar de tiitdrukking kwaad gedaan. Wanneer men het

zelf

is

zoo verkeerd mogelijk en heeft veel

voorstelt, alsof het constitutioneele staats-

vermenging is van de monarchische, aristocratische en demodan verwart men de zaak ten eenemale. Het komt eenvoudig aan op de autonome besturen, die in de volkskringen der natie l)estonden. Spreekt men van een forma mixta, dan wil monatxhie altoos zeggen, dat er één vorst is, die met zijn eigen hand het land bestuurt, hoe groot zijn rijk ook is. De monarch is dan eenig bestuurder, zonder dat er van eenige tusschenschakel sprake is. Centi-aal is hij dan niet alleen in het centrum, maai- ook in de peripherie. Stelt men het aldus voor, dan kan men spreken van forma mixta, maar daarentegen is in de meest autocratische monarchie nooit aan zulk eene voorstelling gedacht. Lodeicijk XIV, die uitsprak Véta.t c'est moi, heeft zich zelf nooit als burgemeester beschouwd. In Kusland, hoe

bestuur

cratische

eene

pi'incipiën,

autocratisch

dit

rijk

ook geregeerd wordt, bestaan desniettegenstaande toch 19

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen