Locus de Consummatione Saeculi - pagina 24

College-dictaat van een der studenten (Dog-matiek).

Maar

Hij wordt niet symboliscli l^^oning der twaalf stammen, Jeruzalem heeft. Hij wordt reëel koning van het reëele koninkrijk, waarvan Jeruzalem afbeelding was. Vandaar, dat het oordeel, voltrokken over den Joodschen staat, een zuivere praeflguratie is van het oordeel, dat eens zal voltrokken worden aan den xóöjnog en dé ontzaggelijke teekenen en gebeurtenissen, waaronder de symbolische bedeeling ten onder ging, praefigureeren die, waaronder de kosmische bedeeling zal omkomen en verdwijnen. Als nu de Heere tot de Joden spreekt, dan heeft Hij hun twee dingen aan te zeggen: 1**. zijne praefiguratieve komst en den praeflguratieven ondergang: 2**. zijne kosmische komst en den kosmischen ondergang. Waar nu de Heere het 1" doet, wijst op het komen-d oordeel over Jeruzalem en Israël, daar zegt Hij er gedurig bij, aQxi van nu aan. Zoo spreekt Hij tot het Sanhedrin, dat den ondergang van Jeruzalem bespoedigde door den moord, aan Hem gepleegd. En als Hij tegen Jeruzalem in loco optreedt, heet het „dit geslacht zal niet voorbijgaan enz." en eer dit geslacht ten onderging, is de macht van den Zoon desmenschen in het nationale oordeel gebleken. Doch in die nationale parousie en in dat nationaal judicium lag gepraefligureerd de kosmische parousie en het komisch judicium. Vandaar, dat, waar over die beide moet gesproken èn over de nationale èn over de kosmische, die twee niet los naast elkaar worden gesteld, maar altijd in organisch verband worden gezet. De Joden zijn niet als een oliedrup op de wateren, die er zonder eenig gevolg uit kan worden genomen, maar ex tav 'lovdatwv rj GcorriQiu en daarom loopen de nationale en de kosmische parousie door elkaar, zijn ze organisch met elkaar verbonden. Nergens is dan ook in de eschatologische redenen van den Heere Jezus eenige scherpe grenslijn getrokken tusschen de voleindiging der Israëlietische en die der kosmische bedeeling (cf. Matth. 25 en parallelle plaatsen). Matth. 24 2. Hier is sprake van Jeruzalems tempel; Jezus handelt dus over het nationaal judicium. Zoo ookinvs. 16: „dat alsdan, die in Judéa zijn, vlieden op de bergen." En nu vs. 14, midden tusschen vs. 2 en vs. 16 in, heet het: xal rots rj^si x6 tèXog, dat natuurlijk op de kosmische

van

Israël

in.

die zijn zetel te

;

-.

:

parousie slaat. 1.

Die kosmische parousie

nu moest en moet nog

altijd

voorgesteld als

longinquum en dat wel hierom, wijl de wandel der geloovigen reeds hier op aarde een ivandelen in de hemelen moet zijn. Christus en de apostelen hebben altijd gewild eene omnipraesente gemeenschap van Christus als het Hoofd met de geloovigen, zijne leden. „Wij zijn met Christus gezet in den hemel." „Ons leven is met Christus verborgen in G-od" en de apostel vermaant: „Laat uw wandel in de hemelen zijn, waar Christus is;" lyyvg

en

niet als recedens in

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen