Locus de Consummatione Saeculi - pagina 76

74

College-dictaat van een der studenten (Dogmatiek).

kiem van het lichaam begint in den dag der opstanding op Gods bevel weer de opgroeiing op Gods bevel ontwikkelt zich uit dat embryo het lichaam der opstanding en daardoor alleen wordt de identiteit van dat lichaam der opstanding met het aardsche lichaam, dat in het graf was gelegd, vastgehouden. Dat nu voor ons oog het lichaam van de ziel wordt losgemaakt en in de aarde gelegd, daarmede is volstrekt nog niet gezegd, dat in datgene, wat in de aarde blijft, het organisme zelf is. Zooals we bij een zaadkorrel wel stofdeeltjes, maar niet het organisme kunnen vinden; zoo ook zou, zoo we eens zulk een KÓHKog rov acófiarog zov dv&Qcónov konden vinden, er wel telkens weer iets stoffelijks kunnen worden afgenomen, maar ten slotte zou het organisme als onwaarneembaar overblijven. De opgroeiing ligt altijd alleen in het ;

organisme, niet in het stofdeeltje.

Doch

dan kan gevraagd worden, of het niet zoo zou kunnen zijn, dat dit deeltje door de ziel werd meegenomen? Maar het antwoord

oneindig kleine

daarop moet zijn: 1 de Heilige Schrift ziel; 2

stelt

en de Heilige Schrift

den dood voor als absolute scheiding van lichaam en dat het lichaam aan de aarde

leert,

in het graf rust en dat uit het graf de opstanding

blijft

toevertrouwd,

van het lichaam

zal plaats

hebben.

De kiem, waarin het organisme van ons lichaam zich terugtrekt, wordt derhalve aan de aarde toebetrouwd, blijft op de aarde, behoort tot het kosmische. 5. Deze onderscheiding nu tusschen de stof van het organisme en het organisme zelf wordt ook door Paulus gemaakt, maar niet op technische of chemische wijze, doch in voor elk verstaanbare beeldspraak: 1

Cor. 15

a. ffcöfitt

De

50. Dit vs. levert tweeërlei:

accidenteel

clameerd

is.

tusschen wat de essentia rov a(6(iarog is en wat in het hij de cccp&agaiu van het essentiëele gepro-

Immers, nadat

heeft, wijst hij hier aan,

essentiëel

In

:

tegenstelling

is

n.l.

wat

niet de acpd'aQaia deelachtig en dies niet-

cdgè, kccI aïnu.

den locus de Homine toch

aangetoond, dat oag^ volstrekt niet altoos

is

maar beteekent: met adfia

in dezen zin in de Schrift voorkomt, 1

in

2 in

engeren zin

:

:

identisch

;

het niet-essentiëele van het lichaam

;

praegnanten zin: het beginsel der zonde, het zondige in het tegenover nvsvfia. Hier in deze zinsnede van Paulus komt het voor in

3 in oêfia,

algemeenen zin zeer

de sub. 2 genoemde beteekenis. b.

Hij zegt, dat de cp&oqk

parallellistiSCh

met de

rijv

eerste:

dcp&uQaiav ov

yiXrjQovofisi:.

adgè, nai alpbapccaiXeiav

Deze uitdrukking nu

is

&EOVKXr]QOVoiiriaaiovdvvavTaL.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen