E voto Dordraceno - pagina 96

ZONDAG

84

Heel

dit

HOOFDSTUK

V,

„alle deze dingen", zijn

heil,

apostel Paulus getuigt, en dit juist

is

uit

I.

God

zelf,

zooals de heilige

goddelijke ontferming,

zijne

niet,

dat Hij de schuld schrapt, maar dat Hij ze niet schrapt en ze toch van zijn

kinderen afneemt.

Zoo is dan Gods toorn in niets een onheilige toorn; in niets een lust hebben aan het verderf van het schepsel. Integendeel, de Heere heeft geen lust aan den dood des zondaars, maar daaraan dat hij leve. Als Hij dus toornt en straft en den zondaar in de hel verderft, dan is dit niet uit goddelijk genot in dit lijden, maar omgekeerd met onderdrukking van den goddelijken lust aan zijn leven en zijn heil. De bron der gratie is dus niet in den Middelaar, maar in den Drieeenigen God. Hij goederen. Er

is

en

blijft

eenzelfde

is

de Fontein ook van deze goddelijke heil-

God

in het heerlijk heilig

zonder

Hij én de volle straf blijft afeischen,

liefdebetoon

iets te laten vallen,

waarmee hoe klein

ook, én tegelijk den zondaar volkomen zaligt en van alle straf bevrijdt.

maar aan

Alles hangt dus

dat het mogelijk dit

mysterie nu

God

is

is

dit

ééne diepe mysterie des zedelijken levens,

een ander

niet uit

te laten

menschen, maar

betalen voor den schuldige en uit

God.

de Heere schiep de wereld van het zedelijke leven nu eenmaal zoo,

dat dit mysterie er Hij

om

in lag.

heeft er dit mysterie niet eerst na den val in gelegd,

van meet af

maar

het er

geschapen.

in

Het zedelijk leven is door Hem zóó tot stand gebracht, dat het niet was mensch naast mensch, maar alle menschen in één geslacht saamgevat en

in

één verband besloten.

Vandaar wat men noemt de

zedelijke solidariteit van den een voor den

ander. Gelijk in een gezin de een de schuld des anderen meedraagt, en in

een land duizenden soldaten, die niets deden,

straks

in

worden doodgeschoten, omdat de minister des konings een in zijn beleid,

zoo ook

Ook wel voor aller

oorlog

het in heel de zedelijke levenswereld.

ieder een bijzondere rekening, en in zoover zal ieder zijn

eigen pak dragen,

en

is

den

fout beging

maar ook voor

schuld en zonde

in

allen een gemeenschappelijke rekening,

Adam

de wortelzonde en wortelschuld van

voor ieder persoonlijk en aan allen gemeen.

De

een voor den ander, de onschuldige voor den schuldige, dat

is

geen

verzwakking van het zedelijk leven, maar de hoogste uiting van het zedelijk leven, want de liefde kan niet hooger gaan.

En daarom houde men op, hier ongewoons in te zien. Want zoo

vreemds, iets raadselachtigs en nu het zedelijk leven eenmaal, en

iets is

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen