E voto Dordraceno : toelichting op den Heidelbergschen Catechismus - pagina 376

378

^'

ZOND.

XXXII. HOOFDSTUK VIL

uit.

Zoo in het algemeen moet dan

God

verheerlijken, en

mag

daarom op

al

al

wat schoon en waar en

wat wel

lieflijk

is

luidt aller zielskracht gericht;

mede tevreden zijn, dat Hij dit aanziet en er behagen schept. En juist hiertegen nu komen we met al de macht die in ons op. Onze gemeenschap met het Eeuwige Wezen moet een bewuste, een

en de Heere in is

er

moet Gode van

persoonlijke, een rechtstreeksche wezen, en wel waarlijk

toekomen de

ons

eeuwigen dank en jubel door

uitgieting onzer ziele in

Op

aanbidding, die ons uit het hart naar de lippen vloeit.

de

elk ander

standpunt bouwt ge de werkheiligheid weer op, steekt ge den Christus een Arminiaansche

in

zonder het

van .^^

alle

bedoelen,

te

waarachtige

van ethisch zelfbehagen, en

kleedij ja,

tegen

religie.

uw

bedoeling, de

tige lieden,

En

maar

is

beschuldiging

ons een bewijs

gelijk

beschuldiging

we dan

te

zich dan toch

komen

bij

de

is

in

zijn

klacht

trein voort-

En wel

vooreerst, dat deze

van de juistheid van onze uiteenzetting.

heilige apostel

die

omgekeerd de

Paulus getuigt, was het juist dezelfde

dagen

tegen

hem

werd.

gericht

,,Zullen

de zonde doen opdat de genade te meerder worde!" Iets waaruit

dat elke voorstelhng van het Evangelie, die

blijkt,

allerlei halfslach-

het station van het Antino-

ons antwoord hierop tweeërlei.

mianisme, dan

Immers,

lijn

met aan

eindigt

die

dat ge het

is,

dat ge Gods kinderen niet zetten kunt.

zegt ge nu, dat op onze

beweegt,

aan den wortel

bijl

Het einde waarvan dan ook

uitnemend vinden kunt met Modernen en Groningers en

ook

legt ge,

ware,

het

geeft,

schuldiging antwoorden

Evangelie

echte

we ook

niet zijn

^em

aanleiding tot deze

kan. Maar op die be-

ten andere, dat het Antinomianisme niet

doorbrak in de dagen onzer vaderen, toen de prediking van het Evangeï

lie

den boven

in

door ons aangeduiden zin nog zuiver

daarentegen terstond schoot,

zoodra

de

dit

onzuiver werd en het volle Gereformeerde

standpunt niet meer aandorst. Ook nu schuilt in het

we

geaarzeld,

om

vrij

noemen, aan de Kohlbrüggianen,

latere ontaarding, gelijk te geven. Dat Antinomianisme

-^

als

vrucht

sterk

weer

op-

ongetwijfeld een deel waarheid, en nooit hebben

tegen de oppervlakkigheden en halfheden van de Con-

fessioneelen, gelijk ze zich

^

maar dat

;

booze onkruid op den akker der gemeente op-

prediking

gekomen Antinomianisme

liep

is

van zuivere Gereformeerde prediking, maar

echte Gereformeerde

zelfs in

hun

opgekomen, juist

prediking in onze kerken verstomd was.

niet

omdat de

Wat men

hoorde was Methodisme, was Baptisme, was Mysticisme, maar de bazuin

van het Gereformeerde leven werd niet meer aan den mond

men

dus het Antinomianisme links, gelijk de Werkheiligheid rechts

snijden,

dat

gezet.

dan

is

er

maar

één doeltreffend middel, en

Wil af-

dit bestaat hierin

ge én voorwerpelijk én onderwerpelijk, mits beide in zuiver en gaaf

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen