E voto Dordraceno : toelichting op den Heidelbergschen Catechismus - pagina 383

ZOND.

XXXIL HOOFDSTUK VUL

zyn wedergeboorte.

tegen

kunnen,

is uit

pogen van ons

Elk

den ouden mensch,

is

zwaart onze schuld. Maar daarvan

is

385

om

ik

op zichzelf iets te

een werk van het vleesch, en vereen wedergeborene, voor zoover

bij

hy als wedergeborene bestaat, dan ook nooit sprake. Dat

zijn ik zich

God had losgemaakt en op

juist zijn val in

zonde.

Zoo ging

levens. is

had zich

Hij

als

zichzelf

stierf steeds dieper.

hieraan nu juist een einde gemaakt.

verlaten lag,

"Wezen heid

is

is

is

Maar

uitgenomen.

Hij

in de

dood en

zijn ik

met het Eeuwige

Uit zijn eenzelvigheid en zondige verlatenis

nu

meer

niet

iets

op zichzelf, maar een

lidmaat van een lichaam, een lidmaat van Christus geworden; en

ook maar één oogenblik tuiten dien levensband van Christus is

eenvoudig heel

De

wedergeboorte loochenen.

zijn

het zoo beslist en stellig uitgesproken: „Ik

leef,

mij overgegeven

met

Dat

heeft.''

zijn verlosten, die bij alle

weg, en er

is

heilige apostel beeft

Zone Gods,

ik,

Christus

die zichzelven

de mystieke unie van den Verlosser

is

wedergeboorte ondersteld wordt.

geen wedergeboorte.

zijni/c

denken,

te

maarniet meer

leeft in mij, en hetgeen ik leef, dat leef ik door den

voor

Verlies die uit het oog,

weer het zondige, dorre en machtelooze

ik.

En

is

dan spreekt het toch vanzelf, dat

en

Neem

uw

ja,

zijn,

dat ge uzelven Gode dankbaar voor zijn weldaden bewijst.

hebt

dan nog geen weldaad ontvangen.

bij

Ge kent God nog

nog geen de minste opwelling van dankbaarheid. En zonde en verdoemenis nog vastklevend,

tot alle geestelijke verheffing en tot alle goed

Maar van zulk een persoon handelen we van iemand

hier

en vernieuwd leven

is

is.

ingeënt.

die wedergeboren,

Van iemand

Van

in

die in

is

ik,

hier

uw op

niet.

Ge

Ge voelt

zichzelf staand,

den aard der zaak

uit

werk

uw

u geen sprake van

toestand,

er

die

ik is

zoo nog metterdaad

kan

in

van

wedergeboorte

Zijn ik dat verdord en

nu weer gehuwd. De levensband van

weer aangebonden.

hij

was

staan,

een dorre tak losgescheurd van den stam zijns

dood en

hij

was gaan

volstrekt onmachtig.

dan ook

kiem en

niet.

We spreken

in wortel

veranderd

wiens wilden stam de loot van het nieuwe

een kind des menschen dat van zichzelf wierd

af-

gesneden en nu kleeft aan Christus. En alzoo van iemand die thans door

met Christus één

de mystieke unie zóó in

En van het dood is, maar

hem.

niet

ik

leeft;

niet machteloos

door Christus die

hem

bogen

en omgezet in

in zijn wil

dat metterdaad Christus leeft

is,

van zulk een mensch nu zeggen we, dat is,

maar

alle

zijn ik

dingen vermag

kracht geeft; en niet willoos omdoolt, maar omgezijn

genegenheden en verhelderd

in zijn

bewustzijn, alsnu zoo bestaat, leeft en werkt, dat er uit heel zijn verschij-

ning

De

blijkt,

hoezeer

Heilige

hij

Gode dankbaar

is

voor zijne weldaden.

Schrift drukt dit op het sterkst uit door

E VOTO DORDR.

III.

wat

zij

ons open25

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen