E voto Dordraceno : toelichting op den Heidelbergschen Catechismus - pagina 381

XXXII. HOOFDSTUK

ZOND.

VUL

383

een halm zoudt zien rijpen, zoo de koestering van de aarde, de bevochti-

dauw en regen en de

ging van

making

gloed der zon er niet bijkwam. De heilig-

dus een nieuwe weldaad, waardoor de Heere aan de kiem der

is

maken

wedergeboorte ontwikkeling en groei toebrengt. Niet wij

De heiligmaking

heilig.

nen brengen. Neen, de heiligmaking van Christus. In hem Al wat

ons persoonlijk

tot

is

evenals de Wedergeboorte een daad

onze heiligmaking. Hij

is

Hoofd verborgen, en „wij

heilig

zijn in

leven behoort

voorbereid heeft, opdat wij daarin

het

den Heere onzen

God,

is zelf

hem geschapen

God

is

kiem des nieuwen

En omdat God

uitgestrooid.

levens"

in

hera

hij

levens. Zoodra

gelijke wijze opwast, zoo

ontkiemen, terwijl het ling

gedijt.

bij

is

zaad

gelijk.

iemand wedergeboren is in

Maar

uit,

gelijk

zestig-

staat.

de

ook de landbouwer

het ook hier. Bij den één zal dat zaad terstond

het wassen gaat, zal het

En ook de vrucht

tot

ontwikke-

den één een

biJ bij

en winter zich zullen afwisselen; nu eens een bloeiende doodsche

ligt

dat zaad toch niet overal op

stadige heilige ontwikkeling teweeg brengen, terwijl

een

is,

de opgeploegde voren

den ander eerst na lange dagen

En ook waar

Ze ontvangen

waakt, zal noch kan dat „zaad

zelf er over

gelijk

belieft

weldaad der heiligmaking zeer onder-

deze

ooit verloren gaan.

dat al strooit

bespeurt,

in Christus als ons

wandelen zouden." Doch nu

graankorrel in den akker. Het zaad des levens

des

onze heiligmaking.

goede werken, welke

tot

scheiden uit te deelen. In de wedergeboorte zijn allen allen de

onszelven

niet iets, dat wij in ons zelven tot stand kun-

is

ge-

den ander zomer gestalte,

zal uiteenloopen,

van

dan weer

dertig- tot

en honderdvoud.

Een

verschil

dat

dan eerst

in het gelijk

komt,

als de

dood tusschen

beide treedt, en in ons sterven, door de afscheiding van het lichaam des

doods, de laatste smet der zonde geheel weggaat, ds oude mensch voor eeuwig verdwijnt, en door een wondere daad van heiligmaking onze ziel in de volkomenheid gesteld wordt. Het is alzoo een proces in drie stadiën.

Het vangt aan met de inplanting des nieuwen levens, gewoonlijk de wederHet schrijdt voort door de ontwikkeling van deze kiem,

geboorte genoemd. in het gestadige

werk der heiligmaking. En deze heiligmaking, die in ons kan zijn, maar altoos hoogst onvolkomen blijft,

leven

zeer

komt

tot

heen,

na ons sterven, hiernamaals

verschillend

haar voleinding eerst in ons sterven,

als

we, door den dood

„tot deze voorgestelde

volkomenheid

geraken."

Nu king dat

echter,

geheel afgezien van

wat

wij hiervan merken, de uitwervan deze daad der wedergeboorte en der heiligmaking altoos deze, is

ons

ik

omgezet,

anders gesteld, wedergeboren en vernieuwd wordt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen