De verflauwing der grenzen - pagina 22

20 wird pantheïstisch*

van

quentie

eeuw

Das

Subject

der

subject der Gottheit

Vernunft

de conse-

»Gott war mein erster Gedanke;

sprak:

hij

slechts

en daarin de diepste gedachte onzer

mein zweiter, der Mensch mein

die Vernunft

Gedanke.

En Feuerbach sprak

stelsel

dit

toen

uit,

71).

ist

komt nog

und

letzter

die Vernunft, aber das

is

der Mensc/i"

dritter

Büchner,

72).

zelf

een

dan ook rondweg voor uit, dat zin, dan die van Lammarck, als puur atheïstisch is te beschouwen 73). Een verklaring, die ik volmondig beaam. Want wat baat het u, of ge de causaliteitswet al ongestoord kunt laten doorwerken tot verklaard

Darwin's

Athëist,

theorie,

in

er

veel sterker

op het eerste nevelgas, tot op de eerste cel of kiem, zoo ge voor die cel of kiem toch weer schepping, achter die cel of kiem toch weer de onverklaarde actie van een scheppend God moet erkennen, en dus toch met uw denken weer stoot op diezelfde klip, om welke te ontgaan heel uw theorie was uitgedacht ? Laat het dus al waar zijn, dat de »Mozes der modernen Freigeister,< gelijk Feuerbach Spinoza noemt, noch zelf noch door zijn epigonen, ons in het beloofde land der philosophische ruste gebracht heeft, en dat het bankroet der

philosophie

pantheïstische

bergen, toch werkt

in

langer

laat

ver-

de Evolutie-theorie de schadelijke

drijf-

zich

niet

kracht van het Pantheïsme op de meest verleidelijke wijze na,

overmits

al

haar kracht er op gericht

van scheidende grenzen op Valentinus, de te houden.

is,

alle terrein

zinrijkste

om

het m'et bestaan

onzer kennis staande

der Gnostieken, schoof

Evolutie achter de schepping naar den £v9og terug, maar had voor het gevaar dat hierin voor de uitwissching der grenzen school ten minste nog zulk een open oog, dat hij uit den ^Ivtohutcji) plotseling een God in den vorm van den Horos of Horkos, d. i. als Grens laat optreden, om de ordening van al het bestaande En metterdaad, deze gedachte, hoe in stand te houden 74). zonderling ook ingekleed, is als poëtisch beeld volkomen juist.

de

Met de handhaving^ het

geloof

schiep.

en de

Hij

of uitwissching der grenzen staat of valt

in

den levenden God.

is

zelf

Hij

is

het, die

de principieele grens voor

uitwissching

der grenzen

is

in

al

de grenzen

zijn

schepsel,

den grond met de

uit-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen