E voto Dordraceno : toelichting op den Heidelbergschen Catechismus - pagina 144

XXIX. HOOFDSTUK

ZOND.

146

III.

Verwar het dus niet. Ge kunt zeggen, dat het Sacrament het zegel op het is, maar dan doelt ge op het Woord Gods in zijn vollen omvang, en volstrekt niet op de woorden van de instelling. Zegt ge daarentegen

Woord

dat in bet Sacrament het

Woord

bij

het Teeken komt, dan doelt ge niet

maar op dat bepaalde Godswoord, waardoor de zin en beteekenis van brood en wijn u verklaard en ontvouwd wordt. .Juist daarom is het van zoo hoog belang dat dit Sacramenteele woord niet aan wilkeur worde prijsgegeven. Er moet hier stiptheid zijn. Niet op het Evangelie,

in notarieelen zin, alsof de Middelaar, in

ons een

naam

en opdracht zijns Vaders,

formule gedicteerd had, en alsof een verspreken

letterlijke

bij

het

uitspreken van deze formule, het Sacrament zijn kracht kon rooven. Zulk

een

letterdienst

het

Evangelie.

woorden dingend.

formalisme

en

En

het

reeds

voorkomen dan" het

dat

bij

druischt

feit,

dat

Mattheus,

geheel in tegen den geest van Cor.

1

XI andere

Marcus en Lucas, toont

in dier zin niet kan zijn bedoeld. Slechts hierop

het aan, dat de zaak en het wezen blijven,

wat

vol-

komt

ze naar Jezus' uitspraak

en de verdere bepaling van de formule staat aan de kerken.

zijn moeten De onderscheidene kerken hebben dan ook :

Paulus in

bij

te

dezen opzichte een onder-

scheidene bepaling gemaakt. Minder bijden Doop; maar wel

bij

het heilig

gaf de oude kerk voorkeur aan een formule, die meer

Avondmaal. Zoo was aan wat we

ontleend

daarentegen aan een formule, de

Slechts

ingeslagen,

de drie Evangelisten vinden; onze kerk

die ontleend is

aan

1

Cor.

XI; terwijl b.v

Bisschoppelijke kerk nog een zegenbede aan deze formule

Engelsche

toevoegt.

bij

hierin

hebben de kerken,

al te

saam den goeden weg

dat ze haar formule zoo na mogelijk aan de eigen woorden

van de Heilige

hebben ontleend. Ze

Schrift

zijn hierbij

geleid door heilige

Immers geen woorden konden zoo heiligen, en alle verandering was overbodig. Zaak is het diepen indruk maken nu slechts, dat de dienaren niet bederven, wat de kerken zoo kiesch en

kieschheid en schuchterheid. ;

heilig

bepaald

bijvoeging,

hebben,

en aflaten van alle willekeur,

om

door uitlating,

of verandering eigenmachtig en willekeurig te bederven,

wat

de kerken tot stand brachten. Niet alsof hierdoor het Sacrament op zou houden Sacrament te zijn, maar omdat het de eenheid breekt, omdat het

den vromen indruk voor de geloovigen bederft, en de aandacht op den dienaar vestigt, waar juist al zijn streven moet zijn, om de aandacht van zich af te leiden en heen te leiden naar Christus.

Zoo moet dus ook in het woord bij het Sacrament, de actie niet van den dienaar, maar van den Middelaar uitkomen. Niet de dienaar zegt u, wat de teekenen beduiden, maar de Middelaar zelf zegt het u. Het geklank des Konings

is

bij

u.

En

als keer

op keer deze heerlijke woorden herhaald

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen