GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

In de schaduwe des doods - pagina 57

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

In de schaduwe des doods - pagina 57

meditatien voor de krankenkamer en bij het sterfbed

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

49

Het is nog meer in concrete is.

met

niet geplaagd

veel redeneering, en leeft

daarom

voorstellingen, juist zooals de Bijbel ook ons ouderen poogt in te prenten. Voorstellingen van een Vaderhuis

gedurig daarboven, en een God die daar leeft, en op hem neerziet, en om hem denkt, en onzichtbaar zijn engelen de wacht laat houden, en als hij sterven mocht, hem daarboven wacht. En hoe kinderlijk-naïef dat alles nu ook moge leven in de verbeelding van dat lieve, lijdende kind, zou daarom toch dat jeugdige zieltje niet vaak dichter bij de waarheid en de werkelijkheid zijn, dan het gemijmer en gemor van die ouden van dagen, die o zoo wijs over hun ziekte en over hun sterven redeneeren ? Bij zoo'n jong kind is het altoos, alsof ge de tegenwoordigheid van God en zijn engelen op den achtergrond waarneemt, en bij ouden van dagen vindt ge juist van dat heilige schoon zoo vaak die

niets.

Nu hebben velen daar geen oog voor, en leeren van zulk een kinderziekbed dan ook niets zoomin als ze ooit iets verstaan van de stille prediking, die uit heel de kinderwereld tot hen komt. Maar zoo mag een Christen toch niet doen. .Daartoe heeft onze Heiland ons veel te dikwijls juist op dat kinderleven en op die kinderwereld gewezen niet enkel opdat wij de opvoeding dier kleinen op het hart zouden dragen, maar ook opdat we ons door die kleinen zouden laten opvoeden. Wie van kinderen niet houdt, heeft hierin een getuigenis tegen zijn hart, en we voegen er bij tegen zijn geloof. Ja, we zouden haast twijfelen of iemand wel goed als kind voor zijn God kan staan, zoo hij niet eerst het kind zijn van de kinderkens geleerd ;

;

heeft.

Maar door

al

veel

is

we geenszins ontkennen, ondeugendheid vaak afstooten, als ze en stoeien in het volle leven, op het ziekbed wordt dat het nu, dat onze kinderen, wat

lastigheid

nog woelen

en

allerlei

zoo heel anders.

Dan

valt

dat

zondige

trekt er iets zoo heiligs

En daarom

in

om

onze kinderen zoo veelszins weg.

Dan

hen.

is het kindeke op het ziekbed vooral ons een zoo getuigenis van wat, in nood en dood, ook ons deel kan zijn door een kinderlijk geloof.

heerlijk

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1893

Abraham Kuyper Collection | 316 Pagina's

In de schaduwe des doods - pagina 57

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1893

Abraham Kuyper Collection | 316 Pagina's