In de schaduwe des doods - pagina 133

XX.

„lij

fiiefdi

iiiijn

oogen

iDaleniie."

SLAPELOOZE NACHTEN. Gij hieldt

mijne oogeii wakende: ik was Ps. 77 5.

verslagen, en sprak niet.

Niets

is

die door is

ongelijker

Gods

bestel

:

verdeeld dan de mate van zorge, op den éénen en den anderen menscli

gelegd.

bij diiizendtn kennen eenvoudig geen zorZe leven tot aan luin dood toe als kinderen voort. Met hun vaste dagtaak ligt hun morgenbrood bij het ontwaken gereed. Dat werk werken ze; dat brood eten ze; en als weer de nacht haar vale schaduwen spreidt,

Duizenden

gen.

leggen ze zich neer, en slapen in. Maar zoo is het op verre na niet met allen. Er zijn er ook in hooger en in lager kringen, wier hart dag in dag uit door veelomvattende verantwoordelijkheid, door bange onzekerheden van allerlei aard, door overmaat van arbeid, of ook door kommer gedrukt wordt. Wat menigeen hierbij ziohzelven oplegt, rekenen we nu niet meé. Ingebeelde nood en angst komt ons niet van God toe, maar is vrucht van ons klein geloof. En wie eiken morgen en eiken avond den geloofsmoed grijpt

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen