In de schaduwe des doods - pagina 68

6U ontzettende overgang van sterkte naar uitgeputheid, de zwakheid van den sterkere nog meer doet uitkomen. Dan ziet men eerst hoe bijna niets er noodig was, om dien krachtigen mensch als een hulpeloos kind neder te werpen. Immers, zoo roept David uit, is alle mensch ijdelheid. Zelf was David ongetwijfeld een sterk, krachtig man, en toch hij had het zelf ervaren, hoe God als in een oogenblik hem tot een "bevende ziel had gemaakt, hem, die eens als een eik in het woud anderer jaloerschheid had gaande gemaakt.

Dan

kastijdt

de

Heere

met bestraflingen

om

de ongerechtigheid,

getuigt David.

Niet natuurlijk alsof wie gezond bleef, niet gezondigd had, en alsof wie krank werd, in bijzondere ongerechtigheid was vervallen. Dit weet wie zijn zieke oppast, wel beter, en althans de goede verpleger of verpleegster is altoos meer om eigen zonde bekommerd dan om de zonde van wie zoo doodelijk krank neerligt. Ernstige krankheid spreekt altijd tot de consciëntie van wie aan het ziekbed staat. Maar nooit mag daarom vergeten, dat er zonder zonde geen krankheid en geen doodsangst zijn zou. Alle krankheid is een voorspel op den dood, en is er dus alleen om der zonde wil. Maar die kastijding van de krankheid rekent niet individueel, gaat niet per hoofd, en wordt niet man voor man naar de mate van een iegelijks zonde toegemeten. Deze kastijding gaat over allen; ze wordt uitgestort over de massa, en God deelt krankheid uit naar zijn goddelijk bestel, juist opdat niet alleen eigene, maar ook anderer krankheid ons treft'en en verootmoedigen zou. Krankheid is een gemeenschappelijk lijden, dat hoogst ongelijk verdeeld is, waardoor God ons onderwijst, dat we niet alleen onze persoonlijke zonde, maar ook onze gemeenschappelijke zonde hebben, en dat zijn heiligheid niet het minst Jnerteye>i toornt, o. Als er geen krankheid ware, hoeveel overmoediger zou de mensch staan. En ook hoeveel liefde en hoeveel toewijding, die nu uitkomt, zou ^an nimmer ontloken zijn.

Toch blijft de hoofdprediking van zulk een versmelten van de kracht van den lijder onze ijdelhfid. Niet het minst in zulke bange dagen moet de les onzer diepe afhankelijkheid geleerd. Van diepe afhankelijkheid onder en luiten de medicijnen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen