Dictaten dogmatiek. Locus de Providentia, Peccato, Foedere, Christo - pagina 123

§

De Providenüa

4.

zoo staande, dat

God

Neen, de

al

kan

Hij het niet wil ? Is het

wel

doet

energie

van

het

kwade

Hij

ad creationem raüonalem.

relata

terdege

Goddel.

Zijn

Hij heeft

wil.

doen een functie bij Hem ? maar wil het ook met

te

het heilige

dus wel degelijk een

niet doen. Bij dat krachtige willen

dan het goede willen en

Komen we nu

goede

alleen

niet

is

om ook

niet vrij

op den wil

terug

123

kan

kwade

het

Hij nooit

wil, al

anders

te willen.

onderscheiding van de wilsuiting, dan

in

de

uitwerking het resultaat van den wil, zooals die op het oogenblik bestaat en werkt. Die wil in den mensch nu is de werking van zijn leven. Wat is

die wil wil, hangt af van den toestand van

digen

toestand, dan wil die wil het

den persoon. Verkeert deze

kwade; verkeert

in

zon-

heiligen toestand,

in

hij

buiten alle contact met de zonde, dan wil die wil het goede.

Er is maar één goede en het kwade kan willen, n.1. als er nog geen enkel motief op dien wil werken kan, d. w. z. bij den eersten mensch onmiddellijk na zijn schepping. Toen was er achter hem nog geen verleden, geen historie; geen invloeden hadden nog op zijn persoon ge-

moment

werkt;

hem

waarop de mensch

denken,

te

waren nog geen habitus (hebbelijkheden)

er

hem gekomen,

in

kleefden, geen neigingen naar den eenen of anderen kant;

stond

éénen

hem nog absoluut ongedecideerd. Dus mensch moest de wil equilibr. wezen,

in

wezig kon geboren een

hem bepaalde

dat

zijn,

of

op

zijn

niet

begint

met

onzen pas

een

alleen kan zijn

bij

atav.

we

dien

Om er

aan

te

toonen, dat

op gewezen, dat

in

samenhang reeds bepalingen van ons wezen,

wil liggen. We voelen nu de tegenstelling tusschen geboren kind en waarom dat equil. element van den wil den a.7ró.r(^p en y.fxnruip. Omdat n.1. Adam, evenals Melchizedek,

motieven voor

Adam

en

een equil. wil, hebben

bij

Maar een pas-

wil werkte.

dat ook met een equilibr. wil?

die in

het leven

nog geen motief aan-

wijl er

begint

onze afkomst en geneal.

maar

dat ééne oogenblik

in

kind,

kind

was

het

«Trarw/j en k^'r^T^p

had hij geen verleden noch van zichzelf, noch van de hem. Zoodra bij Adam een wilsdaad gekomen was, determineerde die eerste reeds de persoonlijkheid in het tweede oogenblik; omge-

geslachten

keerd is

geen

wijl

ons

daad,

was onmogelijk.

kiezen

te

zoo erg

ioor een

in

achter

Op

Pelagiaansch standpunt zegt men dat zoo verkeerd koos, het volgend oogenblik kon hij tweede daad een streep door de eerste halen. Dat kon echter niet, niet,

dat

enkele

hart

:

Adam

daad door ons verricht kan worden,

achter, geeft een plooi aan ons wezen.

hoe dieper de

werd de moet

in

moet.

Wijl

de

hart zeer diep.

zijn

eerste

of ze laat een spoor

Hoe

daad van

energieker de wils-

Adam

Een pond lood werd

gelegd en deze zonk diep naar beneden.

Wijl dit lood niet

genomen worden, was

van

absoluut

onmogelijk.

het

terugkeeren

Stonden

wij

in

geweldig was, de eene schaal

uit

de schaal kon

het equilibr. element

nu met ons voorgeslacht

niet in

bij

Adam

verband.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen