GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Dagen van goede boodschap - pagina 133

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Dagen van goede boodschap - pagina 133

In den kerstnacht.

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

„EEN STER UIT JACOB dekking, dat

hij,

!"

121

altoos lachend, altoos spelend, in de van-

gen van dat Satanische wezen besloten was geweest. En toen zijn hem de oogen opengegaan. De schellen zijn hem afgevallen. Van den schijn drong hij, bij het licht des Geestes, door naar de werkelijke wezenlijkheid. En o, hoe arm, hoe naakt en leeg vond hij toen zijn eigen hart. Hij had altoos gedacht, gehoord, gedroomd, dat de Dood iets was, dat pas aan het einde, het o, zoo verre einde van ons leven kwam. En zie, nu bespeurt hij opeens, nu hij, hoe die dood zijn floers reeds over heel wereld heeft gespreid en reeds gezonken ligt in den bodem van zijn eigen wezen. Een kind van God is als iemand, aan wien het door

ziet

en merkt

die

God gegund werd De menigte, die

achter de schermen te gluren.

de breede rijen voor het tooneel gedan wat in bedrieglijk kleed op dat wat er achter tooneel vertoond wordt; maar hij ziet het barstend valsche steenen spelers de is. De uitgekleede klatergoud; het blanketten van de valsche rozen op het

schaard

zit,

in

ziet niets

;

;

doodsbleeke gelaat. En toen is de angst hem in de ziel geslagen. Ontzetting en vreeze zijn over hem gekomen. De hartstocht van weleer lag als een uitgebrande kool op den bodem van zijn hart te rooken. Hij had zijn wereld niet meer, zijn illusiën niet meer. Er was niets dan Dood en Zonde om hem heen. Hij zag ze „voorbijgaan," de ijdelheid des levens, en „voorbijgaan" de begeerlijkheid der oogen en „voorbijgaan"

den

luister

der wereld,

alles

„voorbijgaan" op den

weg

der ijdelheden en voortgaande naar het graf.

En toen zich

in

nu, na zomerbloei

en herfstrijkdom, de natuur

het kleed des doods wikkelde, en alles wegstierf

koude en dorheid en donkerheid om hem heen lag gespreid, toen, ja, was er harmonie tusschen natuur en leven voor hem gekomen. Zóó in donkerheid en duisternis bedolven, zóó op de kille wateren van den dood

en niets dan

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1922

Abraham Kuyper Collection | 168 Pagina's

Dagen van goede boodschap - pagina 133

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1922

Abraham Kuyper Collection | 168 Pagina's