GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Ad Valvas 2006-2007 - pagina 315

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Ad Valvas 2006-2007 - pagina 315

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

AD VALVAS 15 FEBRUARI 2007

S T U D E N T E N

PAGINA 5

VN-jongerenvertegenwoordiger Sanne van Keulen:

'Ik wil weten hoe macht werkt' Derdejaars politicologie Sanne van Keulen is nu officieel jongerenvertegenwoordiger bij de Verenigde Naties. Waar staat zij voor? TEKST: DIRK DE HOOG FOTO: CHRISTIAAN KROUWELS "Ik wil niet alleen tegen allerlei dingen aanschoppen, maar ook alternatieven bedenken", zegt Sanne van Keulen (22). Sinds deze week is de derdejaars student politicologie de officiële jongerenvertegenwoordiger in de Nederlandse delegatie bij de VN-commissie voor duurzame ontwikkeling. Afgelopen jaar liep ze al mee als zogeheten junior vertegenwoordiger. "Internationale politiek heeft me al van jongs af aan geïnteresseerd. Waarom weet ik niet precies. Op school speelde dat niet zo en mijn ouders waren er ook niet erg mee bezig. Wat me bezighoudt, is hoe mensen in elkaar zitten en hoe macht werkt." Eigenlijk is Van Keulen er een beetje ingerold. "Ik zag een advertentie voor vrijwilligers om op school gastles te geven over verstandig energiegebruik. Dat leek me wel wat, ook omdat ik ervaring wilde opdoen met lesgeven en discussiëren met jongeren." En van het een kwam het ander. "Een tijdje later kwam een stageplek vrij bij de afdeling duurzaamheid van de Nationale Jeugdraad en hoewel ik voor mijn studie geen stage hoef te lopen, wilde ik wel in de praktijk kijken hoe dingen gaan. En aan het einde van mijn stage kwam de verkiezing voor de VN-jongerengedelegeerde, georganiseerd door de Jeugdraad. Laat ik daar voor gaan, dacht ik, dan kan ik ook internationale ervaring opdoen." Tot haar verbazing werd ze gekozen uit de vier overgebleven kandidaten.

Bewustzijnsverandering De VN-commissie komt officieel elk jaar twee weken bij elkaar in New York, maar er zijn heel veel voorbereidende vergaderingen en conferenties. Zo reisde Van Keulen het afgelopen jaar de halve wereld rond. "Daar doe ik het niet voor, hoewel ik dat leuk vind. Ik wil écht proberen een bijdrage te leveren aan het oplossen van internationale problemen." Samen met haar voorgangster heeft ze zich afgelopen jaar ervoor ingezet dat wereldwijd in het onderwijs aandacht komt voor duurzame ontwikkeling. "Wil je iets veranderen aan het consumptiepatroon, dan moet je werken aan bewustzijnsverandering. Daar is onderwijs een goed middel voor. En we bepleiten dat jongeren via internet onderling met elkaar kunnen discussiëren over dingen als klimaatverandering. Die zaken hebben we in de slotverklaring weten te krijgen. Dat is mooi, maar we moeten afwachten wat daar in de praktijk van terechtkomt."

Doe wat je zegt "Natuurlijk dreigen er heel grote milieu- en klimaatproblemen. Maar ik geloof in de maakbare samenleving en denk dat er nog genoeg mensen zijn die hun verantwoordelijkheid willen nemen. Werken aan een gezonder milieu kan ook een win-winsituatie opleveren. Het biedt namelijk ook nieuwe economische kansen. Vooral voor ontwikkelingslanden is het van groot belang dat we werk gaan verzetten, want in het Westen kunnen we de gevolgen van klimaatverandering nog wel opvangen, maar in een land als Bangladesh bijvoorbeeld is een stijging van de zeespiegel desastreus omdat ze eenvoudig het geld niet hebben voor maattegelen." Dit jaar staan er vier thema's op de agenda van de VN-vergadering in mei: energie, klimaatverandering, industriële ontwikkeling en luchtverontreiniging. Van Keulen zegt geen Club van Rome-type te zijn. "Maar we moeten wel verstandiger gaan consumeren. Zelf ben ik geen vegetariër geworden, maar eet bewust niet elke dag vlees, gebruik geen plastic tasjes en let op het milieukeurmerk als

>Stijn in Oeganda (6) Stijn van Rest, student culturele antropologie, onderzoekt of leven in een conflictgebied het rechtvaardigheidsgevoel van Oegandezen beïnvloedt. Waar twee partijen vechten, moeten er twee worden opgesloten.

Sanne van Keulen: 'In Canada lieten we beelden zien van wat jongeren zélf doen voor een beter milieu' ik kleren koop. Practice what you preach, zeg ik maar. Ik wil niet alleen abstract bezig zijn met vergaderen en zo, maar ook kijken hoe dingen in de praktijk werken. Zo hebben we op World Urban Forum in Canada met een aantal mensen een eigen evenement georganiseerd met een dj en een me. Daar lieten we beelden zien van wat allerlei jongeren in de wereld

zelf doen voor een beter milieu. Dat was een groot succes. Ook omdat het totaal anders was dan gangbare expertpanels, waar meestal wat oudere heren achter een tafel zitten."

K a n s a r m e jongeren

Van Keulen zit ook in het bestuur van de studentenvakbond SRVU. "Ach ja, ik vind mijn studie niet zo uitdagend. Met een klein beetje moeite kun je de vakken allemaal makkelijk halen. Dus zoek ik andere dingen op om te doen. De vakbond zocht een coördinator voor het Kamerbureau en ik een bijbaan waar ik iets nuttigs kon doen en mijn hoofd gebruiken. Dus dat Als jongerenvertegenwoordiger was Sanne van Keulen vorig jaar kwam mooi samen. Ik heb naderhand ook een paar bestuurstamei twee weleen mee met de officiële Nederiandse delegatie bij ken op me genomen. Mijn werkzaamheden voor de SRVU en de commissie duurzame ontwikkeling van de Verenigde Naties. mijn VN vertegenwoorderschap kan ik nu mooi combmeren, Die delegatie bestaat uit zo'n tien mensen, vooral ambtenaren en want de SRVU wil zich meer gaan bezighouden met duurdiplomaten, plus de junior en senior jongerenvertegenwoordiger en twee andere maatschappelijke vertegenwoordigers. "De tweede zaamheid." week was ook minister Agnes van Ardenne erbij en staatssecretaEn heeft ze nog wel eens tijd voor eigen dingen? "Ach, valt ris Piet van Geel. We kregen de gelegenheid vragen te stellen en best mee hoor. Deze dingen zijn tenslotte mijn hobby. Maar ideeën uit te wisselen. Ik heb bewondering voor de minister, want ik ben in november nog wel met een vriendin een maandje het is een pittige vrouw, maar ik word er niet zenuwachtig van dat naar Zuid- Afrika geweest. Zij wil daar een lunchcafe opzetten ze belangrijk is of zo. Het is ook maar een mens." waar kansarme jongeren werkervaring kunnen opdoen en zich Van Keulen woonde ook de plenaire bijeenkomsten van de comartistiek ontplooien door op te treden. We hebben mformatie missie bij in het VN-gebouw. Dan zitten een paar honderd mensen verzameld voor het opstellen van een ondernemingsplan. Nu van alle lidstaten in een grote vergaderzaal bijeen. De slotbijeenja, ik wil nog gitaar leren spelen en ga volgend jaar in ieder komst was met toenmalig VN-secretaris Kofi Annan. "Dat was geval weer flink studeren. Er bestaat een aparte VN-masteropbijzonder ja, maar als jongerenvertegenwoordiger geef ik bijleiding op Costa Rica, maar die is behoorlijk duur. Dus om in voorbeeld ook heel veel gastlessen op scholen en ga naar alleriei aanmerking te komen voor een beurs, moet ik wel even hoge jongerenbijeenkomsten over duurzaamheid. Zo was ik twee weken cijfers gaan halen." geleden nog op een ThimunYouth Conference, gewoon in Den Haag hoor, maar in dit wereldje gaat nu eenmaal alles in het Engels." Info: www.jeugdraad.nl. Bnd februari gaat Van Keulen weer mee met de VN-delegatie. Reageren? Mail naar: redactle@advalvas.vu.nl

Kofi Annan

Waar er twee vechten, hebben er twee schuld. Zo luidt het spreekwoord in Nederland. Waar twee olifanten strijden, wordt het gras vertrapt. Zo luidt het spreekwoord in het noorden van Oeganda. Een gebied voornamelijk bewoond door de emische minderheid, de Acholi. Een van oorsprong uit landbouw bestaande gemeenschap levende in kleine subgroepen. Op dit moment zijn de Acholi's verplicht om in kampen te leven. Op politiek papier om ze te beschermen tegen het geweld van het Leger van de Heer. In de ongeschreven realiteit als sttategisch middel om de rebellen van het Leger van de Heer te verslaan. Als de lokale bevolking geen voedsel produceert, dan hebben de rebellen ook niets te eten. Zo dacht de regering. Hierbij slechts een aantal ongelukkige bijkomstigheden over het hoofd gezien. De lokale bevolking kan voor zichzelf ook geen voedsel meer produceren. Het kampleven vernielt de complete structuur van de Acholi-samenleving. Door de slechte gezondheidsvoorzieningen sterven er dagelijks meer mensen in kampen dan het conflict in de afgelopen jaren heeft opgeëist. Ik spreek met een groep mannen. Allen lichamelijk verminkt tijdens het conflict. Sommigen door het Leger van de Heer. Anderen door het Oegandese leger. Ik vraag hoe zij het conflict tot een rechtvaardig einde zien komen. De oudste man van het gezelschap vertelt hoe conflicten vroeger werden opgelost. Met zijn rechterarm, vanaf de pols

geamputeerd, benadrukt hij zijn woorden. In de Acholi-traditie komen de groepsoudsten van de twee vechtende partijen samen. Ze praten, ze drinken en ze besluiten zich met elkaar te verzoenen. Dan volgt een ritueel. Mato Oput genaamd. Tijdens dit ritueel drinken de twee partijen gezamenlijk een bitter sap uit een kalebas. Zo vindt op symbolische wijze verzoening plaats. Alsof de man mijn Nederlands geprogrammeerde rechtsstaatbrein ziet denken, voegt hij eraan toe. "Mato Oput is helemaal niet zo ver verwijderd van de manier waarop 'jullie' het doen." Ergens heeft hij gelijk. Wereldleiders komen samen. Praten, drinken wat en tekenen een verdrag. Dit is ook een ritueel. Maar zou Mato Oput echt de oplossing kunnen zijn voor het twintigjarige conflict m Oeganda? Kan het vertrapte gras daadwerkelijk verder groeien als de olifanten er rustig op gaan liggen? Hoe zit het met die andere olifanten die wereldwijd het gras vertrappen? Ik zie George en Osama nog met zo snel gezamenlijk uit een kalebas drinken. Rituelen zijn er genoeg m de Nederlandse samenleving. Neem de twee meest basale gebeurtenissen in onze levensloop. De geboorte, gevierd met beschuit met muisjes. De dood, getteurd met een plakje cake en een kopje koffie. Toch spreekt mijn eigen rechtvaardigheidsgevoel ritueelloos over brute conflicten. Waar twee olifanten vechten, moeten twee olifanten worden opgesloten. Alleen dan knjgt het gras de kans om in vrijheid verder te groeien.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 31 augustus 2006

Ad Valvas | 576 Pagina's

Ad Valvas 2006-2007 - pagina 315

Bekijk de hele uitgave van donderdag 31 augustus 2006

Ad Valvas | 576 Pagina's