Ad Valvas 2006-2007 - pagina 405

AP VALVAS 29 MAART 2007

MUZIEK

Do-the-Undo doet 't Was Daryll-Ann de beste gitaarband van Nederland? Zou kunnen. Gaat Do-the-Undo verder waar Daryll-Ann drie jaar geleden tot veler verdriet stopte? Na het beluisteren van hun eerste, in januari uitgekomen, titelloze cd is dat geen onlogische gedachte. Onder leiding van ex-Daryll-Anner (én voormalig wetenschapsvoorlichter aan de VU) Anne Soldaat weerklinken klassieke liedjes - met dan stevige, dan weer melancholische gitaarlijnen en onmiskenbare sixties- en country-invloeden. Groot verschil is de stem van Soldaat die, anders dan in zijn vorige band, de hoofdzang doet. En dat is niet onplezierig. Soldaat klinkt soms als een jonge David Bowie, soms als een nu nog light-versie van Lambchops Kurt Wagner, die dan ook al wat jaren en flessen whiskey verder is. De eerste schijf van Dothe-Undo is goed gevarieerd, met onvervalste rock, dromerige ballads en melodieuze pop. Stuk voor stuk afgeronde liedjes, die een prettige pleister vormen op de muzikale wond die in 2004 werd geslagen. De band trad begin van het jaar op in het voorprogramma van de mateloos populaire The Magie Numbers en een paar keer openden ze voor het muzikaal verwante Johan. N u is de kans te constateren dat Do-the-Undo stevig op eigen benen staat. (NS) Do-the-Undo treedt woensdag 4 april op in de kleine zaal van Paradiso. Aanvang: 22 uur. Entree: 9 euro, exclusief lidmaatschap. Info: www.do-the-undo.nl.

C U LT U U R

Waar ligt de grens tussen droom en nachtmerrie? Tussen rede en razernij? Tussen mens en dier? Montevideo, het instituut voor mediakunst op de Keizersgracht, schaart zich met de tentoonstelling Dark Mirror achter het thema van de Maand van de Filosofie, 'het redelijke beest'. We weten allemaal dat de grens dun is, de vrede wankel en de beschaving kwetsbaar. Maar Montevideo zocht het subtieler. Curator Petra Heek: "Onze werken gaan niet over de extremen als oorlog, moord en doodslag. We zoeken juist de grens met normaal gedrag." Zoals in Sleeper, een video van Mark Wallinger, die daarin door een Berlijns museum rondloopt in een berenpak. "Het is op zich wel vrij extreem dat hij een berenpak aanheeft. Maar verder gedraagt hij zich naar omstandigheden normaal. Je kijkt alleen heel anders naar zijn gedrag, door dat pak." En om die reactie van het publiek is het Heek te doen. "Alle werken hebben te maken met hoe mensen reageren. Soms ook in het werk zelf, zoals bij de sjamanistische performance Journey to the Lower World van Marcus Coates. Hij treedt op in een woonkamer met oude mensen. Die vinden het eerst grappig, maar omdat hij zijn rol zo serieus neemt, vallen ze stil en later worden ze er een beetje bang van." Je kunt als publiek natuurlijk ook de rollen omdraaien: in Sleeper komt op een gegeven moment eventjes iemand voorbij die dan ook maar een berenpak heeft aangetrokken. En dan is het Wallinger die een spiegel voorgehouden wordt. (KD)

Bolhoed en gekrulde snor, cognac en open haard, jachttafereel en hertengewei. Zo viel er nog eens serieus over zaken te discussiëren! Geïnspireerd door de Victoriaanse clubs, waarin onze westerburen zich in de negentiende eeuw stijlvol bogen over de diepere dingen des levens, organiseren onze zuiderburen in de Brakke Grond, een van de sympathiekste theaters van Amsterdam, Victorian Circus III. In de Brakke Grond gaat dat zonder gewei, maar wel met kunst. Gratis vanaf drie uur 's middags, voor drie euro vanaf acht uur 's avonds. Dat is geen geld, voor dansvoorstellingen, performances, concerten, films en... hapjes! Goed, mooi, zeker, maar wat dan? Welaan, bijvoorbeeld: een dansvoorstelling waarin uzelf een even belangrijke rol speelt als de kunstenaar (of de lichttechnicus, of de vloer, of de stoelen) - en daarom ook regelmatig het gevoel heeft dat u in de weg loopt. Geluidskunstenaar De Boeck van Some notes are, in de Belgische krant De Morgen: '[De kijker] staat voor een programma waarvan hij de regels al doende moet achterhalen, alsof je de handleiding zocht. We passen dit stuk aan elke locatie aan, en we vermoeden ook dat het zal evolueren met de 'input' van de kijker.' Iets anders: in O-Unseen Footage projecteert Philippe Wamell een heel klein filmpje op zijn eigen oog, en filmt dat weer, en projecteert dat weer op een scherm voor het publiek. Zo ziet u wat hij ziet, maar toch ook weer niet. Discussieer daar maar eens over! (KD)

Dark Mirror. Nederlands Instituut voor Mediakunst - Montevideo, Keizersgracht 264. Van 3 1 maart tot en met 19 mei, dinsdag tot en met zaterdag (en elke eerste zondag van de maand) van 13 tot 18 uur. Entree: 2,50 euro. Studenten: 1,50 euro.

Victorian Circus lil. De Brakke Grond, Nes 45. Woensdag 4 tot en met zaterdag 7 april. Toegang gratis van 15 tot 20 uur; vanaf 20 uur: 3 euro. Voor de precieze tijden en verdere programmering zie www.brakkegrond.nl.

PAGINA 1 1

FILM

Camera op camera Naar aanleiding van de overzichtstentoonstelling van de legendarische Hongaarse oorlogsfotograaf Robert Capa (1913-1954), vertoont het Joods Historisch Museum m hun gloednieuwe auditorium eenmalig de documentaire War Photographer uit 2001 van de Zwitserse regisseur Christian Frei. De film gaat over de veelgelauwerde, eigentijdse oorlogsfotograaf James Nachtwey (1948, New York), die sinds begin jaren tachtig alle conflicten ter wereld in beeld brengt. Van Ierland tot Somalië, van Rwanda tot 9/11 fotografeert Nachtwey als geen ander de gruwelen en het menselijk leed van oorlogen, aanslagen en hongersnoden. De verdienste van regisseur Frei, die de stille, bescheiden fotograaf langere tijd op diens eenzame, gevaarlijke missies volgde, is dat hij op de fotocamera van Nachtwey een kleine filmcamera monteerde. Dieper in het werk van Nachtwey kun je als kijker niet kruipen: je ziet vanuit zijn perspectief de brandende auto's, reimende jongeren, giftige gaswolken, je hoort het suizende geluid van de kogels, de ademhaling van Nachtwey en het beslissende 'klik' van de camera. Frei filmde Nachtwey ook van een afstand en zo komt het verschil tussen film en fotografie in beeld. Ook daarom terecht dat deze documentaire in 2002 voor een Oscar werd genomineerd. Mis de kans niet de film te zien: Nachtwey schiet nog altijd raak. (FvB) Donderdag 5 april om 19 uur draait War Photographer (Zwitserland, 2001) van Christian Frei in het Joods Historisch Museum, Nieuwe Amstelstraat 1. Toegang museum: 7,50 euro, studenten: 4,50 euro. Info: wv/w.war-photographer.com, www.jamesnachtwey.com.

IWOMODIIIEDEDEUIKn

>0p boekenjacht met Janneke Kersbergen Elke week laat Ad Valvas iemand voor vijftig euro boeken uitzoeken In de VUboekhandel. Deze week: de voorzitter van de zestigjarige VSPVU. WIN CASTERMANS De studievereniging van de faculteit Psychologie en Pedagogiek viert van maandag 2 tot en met donderdag 5 april haar twaalfde lustrum onder het motto 'Beter één week leven als een tijger dan honderd als een schaap'. Dat belooft wat. "Ja, de lustrumcommissie is er druk mee. En de bestuursleden werken hard aan een speciale editie van de almanak. De bandjesavond op dinsdag 3 april wordt ook heel bijzonder", zegt Janneke Kersbergen (21), derdejaars psychologie en VSPVU-voorzitter. Kersbergen komt nooit in de boekhandel omdat ze geen geld heeft voor boeken. "Daarom ben ik extra blij met deze uitnodiging." Zij houdt van romans en boeken over kunst. "Het beste Nederlandse boek aller tijden De ontdekking van de hemel van Harry Mulisch (€19,90)

heb ik al driemaal gelezen. Ik heb het ook vaker gevraagd voor mijn verjaardag, maar nooit gekregen. N u is het eindelijk zover." Vervolgens gaat ze naar de kunstboeken. "Die uitgaven van Taschen vind ik mooi. Eens kijken wat ze daarvan hebben." Ze bladert met veel belangstelling in het dikke boek Art Now. "Bizar hoor, die foto's van Paul McCarthy." Maar 29,95 euro voor zo'n boek vindt zij toch te duur. "Ik ga vaak naar Foam, het fotografiemuseum aan de Keizersgracht. Foto's van oude mensen vind ik prachtig." Kersbergen heeft in de bejaardenzorg gewerkt en wil met haar studie klinische psychologie óf de hulpverlening in óf werken als docent en onderzoeker aan de universiteit. "Misschien kan ik alles wel combineren, het hangt er maar net van af waar je terechtkomt." De fascinatie voor oude mensen herkent zij in de foto's van Anke Tennissen in het boek Nestblijvers, volwassenen die nog thuis wonen (€ 22,95). "Ja, deze gaat mee hoor." Tot slot wil zij nog iets voor de lustrumcommissie. Dat wordt het komische Zaken Werk van Peter van Straaten (€ 5,-)

FICTIE

"FICTIE

De best verkochte boeken van de afgelopen maand in de VU-boekhandel:

1) Adriaan van Dis, De wandelaar 2) Connie Palmen, Lucifer 3) Pascal Mercier, Nachttrein naar Lissabon 4) Norman Mailer, Het kasteel in het woud 5) A.F.Th., Het schervengericht

Abdelkader Benali

Laat het morgen mooi weer zijn gesigneerd !

€ 12,50

vu Soe/c/;ande/ Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen