GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

'Christus als Bouwheer...mij als werktuig' - pagina 13

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

'Christus als Bouwheer...mij als werktuig' - pagina 13

Albertus C. Van Raalte en de kerkelijke organisatie

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

classes. In de classes, maar zeker in de particuliere en generale synoden ontmoette hij significant others: invloedrijke collega‐predikanten, zoals De Cock en Brummelkamp in Nederland, en aan de oostkust van de Reformed Protestant Dutch Church. Toch springt op synodaal niveau de Particuliere Synode van Overijssel (en Gelderland) er in positieve zin uit. Daarin speelde hij wel een aardig grote rol. Overigens, ook al had Van Raalte op het officiële synodale vlak geen grote rol, onofficieel was hij voortdurend aan het netwerken, om fondsen aan te boren voor ´zijn´ gemeenten in de Nederlandse kolonie, de studenten aan de Holland Academy (vanaf 1866 Hope College) en de Nederlanders in hun nieuwe vaderland. Een andere conclusie is dat zijn focus niet alleen op de kerk zelf als doel in zichzelf was gericht. Het verlangen om zijn gemeente in Holland MI achter te laten en missionair predikant in Zuid‐Afrika te worden is een illustratie hiervan. Maar ook uit notulen en acta van ambtelijke vergaderingen blijkt zijn focus op evangelisatie, zending, christelijk onderwijs en armoede. De kerk was voor hem een instrument, geen doel in zichzelf, net zoals hij zichzelf beschouwde als een instrument van de Heer van de kerk. Hij voelde zich evenwel geen instrument toen het ging om de benoeming van het professoraat Evangelische Theologie. Hij had zijn ambtswerk in de gemeente van Holland MI al beëindigd. Hij was toen 56 jaar oud, met de nadruk op ´oud´. Zijn gezondheid was broos en hij voelde zich kwetsbaar. Een nieuwe kolonie, Amelia, stichten, daarvoor zag hij wel kans, maar niet om een professoraat te aanvaarden. Ondanks, of moeten we zeggen: dankzij zijn karakter en de weerstand en tegenstand die hij ondervond, hij leverde een grote bijdrage aan de kerkelijke organisatie zowel in Nederland als in de Verenigde Staten van Amerika. Zonder hem zouden deze jonge en kwetsbare kerken niet dezelfde zijn geweest.

Op 9 januari 1838 schreef hij een lange brief aan zijn collega Huibert J. Budding uit Middelburg. Hierin keek hij terug op de drie voorafgaande jaren als predikant. Hij beleed zijn tekortkomingen en dat hij telkens weer de genade van God mocht ondervinden. Hij verhaalde over

13

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 4 november 2011

Brochures (VU) | 14 Pagina's

'Christus als Bouwheer...mij als werktuig' - pagina 13

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 4 november 2011

Brochures (VU) | 14 Pagina's