GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Buitenland.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Buitenland.

12 minuten leestijd Arcering uitzetten

Duitschland, Christel ij k-aationale arbeidersbeweging. Nog een oordeel over de veroordeeling van den pledikant Jatho.

De Evangelische werklieden-vereeaigiagea nemen langzaam maar gestadig ia ledental toe. Verleden jiar waren er 107.C00 Isden, dit jaar kwam men op 115000, Bovendiea zija er een 44 003 hden, die niet bij de vereeniging aaageslotea zija, vaa welke mea echter hoopt, dat zij zich weldra bij haar zullea voegen. Van groote beteekenis is de omstandigheid, dat steeds meer arbeiders secretarissen aangesteld wordea.

Ia deze zija de Christelijk-nationale vakvereeaigingen baanbreeksters geweest. Al deze vereenigicgen te zamèn vormen een bond van 350.000 leden, welke over een ontvangst van ± 51/2 millioen mark beschikt, terwijl «ij nog een kapitaal bezit van meer dan 6 millioen mark.

Voor weinige jiren had men niet kunnen verwachten, dat de christelijke actie onder de werklieden zich zoo zou uitbreiden.

Het is wel te denken dat niet alleen in Duitschland, maar ook daarbuiten de zaak van Jatho, .den Keulschen predikant die wegens onrechtzianigheid door het „Spruchcallegium" werd afgezet, beoordeeld word> . Het meik«aat(1i? st vinden wij het vooais, da' de hooglecraar P.^ul Wernle te Bxzel dïai-over streek, toen hij eene academische toespraak h-eid Dit lutit volgens de Christl Welt ca. 28 .idus: „D; ; heeren van het SpruooccJÜrgium tieiiben ^een geloof geen liefde, geen hoop gehad"... D*; predikant Jatho met zijo weiiicot vax'siz.xcs, zvs-eveada en dweepschtige Theologie, - beeft feitelijk honderdmaal meer geiocf dan de hecrec ia het „S^ruchcollegium", die het vonuis o.'er him veid-n.... Hij wil niet • anders «ija daa csa chrisien en eea Christelijk predikant, volgens sijn eigen geloof. Zijn tegenstatiders sija daarentegen de oBgeloovigs e en kiein^e'oovis^ste msBSchen; hun geloot is maar een naam voor aogs!; ze zien naar hetgeen achteiügt; zij klemmen zich vast aan de oude he lijkheder, en hespeuren niets v.? n dea God vsn heien God heefc tegenwoordig hare ('an deP'uisi; che landskerk) besturen verblind, Hij heeft huo een tuimelgeest gegeven, daar sij meeiien God te hebben en voor het Evangelie opgekomen te zijo; Hij heeft hen met dit laatste oordeel aan den vloek der belachelijkheid ea erbarmelijkhïid pri'sgsvsF; Hij wil hen daardoor voor de gaheele werelo verootmoedigen en hun zekerheid en jiflwf.hoogmoed breken; het voonis dat te B.-rlijn geveld is, is niét anders dain eeo strafgencat Gods over ds gewaande overwinnaars".

Zalk eea uitiag is schier veib.jstereud. Wat zwart is, wordt daarin wit genoemd.

— Uit de Broedergemeente.

Rseds meermalen deelden wij mede, dat ia de Broedergcmeeate of ocder de Hernnhutters het madercisme iugacg gevondea heeft. Nu vondea wij de volgende opmerkingen ia het weekblad der B.-oedergeiaeente „Hernnhu'.", no. 25 onder dea titel: „Vertrouwen":

Door het 'oude piëtisme hebben wij geleerd, dat de Christenheid niet verdeeld moet worden ia zoogenaamde „rechtgeloovigen" en „ketters", maar dat mea onderscheid behoort te m& ken tussc'aea bekeerdea ea onbekeerden. Laat ons daarom ophouden met ca , te sporea wie zoogenaamd „positief" zijn, en wie men voor „liberalen" te hoadea heeft; waat het ware kiaderlijk vertrouwen volgens „Jezus" geest en voorbeeld kan evengoed verbonden zijn met de „iatellectueele" vrijzinnigste beschouwiegen, als met de meest behoudeade overtuigicgea. De vruchten vaa Godsvrucht bij eea verstandelijk liberaal meiisch kuanea ook positief zija, eade iateliectueel conservatiefste ijveraar kaa op „godsdienstig" gebied wel minderwaardige, of trel in het geheel geen, of negatieve vruchten voortbrengen.

Vrijzinnigheid heeft niet dezelfde beteekenis als oageloof. Het spreekt wel van zelf, dat er ongeloovige vrijdenkers zijn, maar er zijn ook geloovige vrijdenkers, ea zelfs waarlijk geloovige „kiaderea Gods" in den geest van Jezus De vrijzinnigheid van een kind Gods streeft naar een denken, dat onafhankelijk is van menschen, ea wil alleea vaa God afhankelijk zija. Hij zoekt onderscheid te makea tusschec „religie" ea „intellectuahsme"; dat wil zeggen, hij wil praktisch zielelevea uit God, mesr waarde toekennea dan beredeneerde uitdcukS' vormen van zulk een leven.

Het onbegrijpelijke wordt niet begrijpelijk doordat mea het onder eene formule brengt Het zal ons niet gelukken te oathullea, wat God verborgea heeft, namelijk: het begripsmatig verstaan vaa Jezus, Litea wij daarom ophouden met alle fotmulen over Hem te overschatten. Laat ons maar alleen aan Jeïus vasthouden en door Gods kracht in „daad en waarheid Hem navolgen".

Dit zija woorden die puur modernen konden overnemen. Of liever, op die manier hebben de modernen sedert jaar en dag gesproken. Hoe j immer dat het orgaaa der Harnahutters zulk eea stuk opneemt 1 Er was eea tijd, oageveer anderhalve eeuw geleden, waarin het rationahsme de kerken binnendrong en verwoestte, doch de Hernnhutterschs gemeentea blevea daarvoor bewaard. Ia d«zea tijd wordt het rationalisme, zij het ia andere vormen, met vlag ea wimpel ia deselfde kerken ingehaald.

Engeland. De nieuwe president vandeWesleyaaasche Conferentie, de predikant Heary Haigh, sprak bij zijn iaangureele oratie over sommige verontrustende en donkere teskenea van dezen tijd, en wel in het bijsoüder o^er het toenemen vaa onverfcbilh'gheid met betr(-kkiog tot het kerktlijk ieveti, de vcrmtQd.-rmg van het kerkgaaad publiek, het atnemin vaa het aantal leden der keik-c, de b.es; ; ! ertakre aati-Cbristelljke propagioda en het fei% dit men weinig idealen koestert ea aeer g.makksiijk voldaan is. De aeer H-^igh wees er op, dat vooral in dea tegeowoordigea tijd noodig is, dat ia de K^tkea het gees.elijk leven dieper worde, ea dioog er op aao. dat eea iegelijk zich zou afvragen: „'Q.fJa ik C srisius tot mij Heiland RaDgenomen ? Is Carisius mijn Koning geworden evenzeer als mija Heilaad, aan wien ik mij niet alleen in mijn zedelijk leven, maar ook in mija geheimste begeerten ea gedachten onderwerp ? Is gehoorzaamheid aan Hem het middelpunt van mijn leven ? Is gemeenschapsoefeaiag met Hem mija gedurige behoefte? Het is helaas eea feit, dat bijna ia lederen kriag, waar mea prijs stelt op het kerkelijk leven, dergelijke klachten worden aangeheven.

— Een predikant afgezet.

In Engeland heeft mea eea tegenhaagsr vaa de zaak Jatho ia Duitschlaad. Ds Episcopaalsche bisschop van Winchester heeft, den dekea van Magdalea College te Oxford, dea predikant J. M. Thompson, zija bevoegdheid om in de kerk dieast te doea, oatnomea. De heer Thomson is , , Fellow" en „Dean" in de Godgeleerdheid. Eeaige maanden geleden gaf hij een boek in bet licht over „de Wonderen van het Nieiiwe Testament", waaruit bleek dat deze leeraar geheel gebroken had met de belijdenis zijner kerk. Zelfs had de schrijver toegegeven, dat hij eea op-, vattiag omtrent de geboorte vaa den Hsere Jezus is toegedaan, „welke niet ia overeenstemmiag kan gebracht worden met de theorie die door de kerk daaromtteat aangenomen wordt." Dr. Thomson wilde dus hst recht hebbes om als predikaat der Episcopaalsche kerk datgeae te verkondigen, wat ia strijd is mat de belijdenis dier kerk. De bisschop van Winchester heeft terecht besloten aan dien toestaad een einde te makea, door den heer Thompson zija bevoegdheid, de Episcopaalsche kerk te dieaen, te ontnemsn. Maar, vragen wij, waar zou ia de Eagelsche Staatskerk het eind xija, waaneer de bisschoppea eens leertucht gingen oefenen over al de predikanten die onder hun opzicht staan? Wijkea niet de Ritualistea kenaeiijk vaa de cocfessie van Westminster af? Zij brengea niet alleea Roomscha ceremoniëa, maar ook Roomsche keriageri, die ia de belijdeass van Westmiaster als onschrifmutlijk verworpaa worden, in de Kerk. Tot hisrtoa is nog geea enkele bisschop tegen de Ritualistea opgetreden. Men kaa dit verklarea uit heft feit, dat de m-seste bisschoppea dsr Episcopaalsche kerk tot de Ritualistea te rekenea zijn. Doch eiet allea volgea die richtiag. Eea huaaer, diea het verdroot dat de geestelijken oader zija ressort ïooveei Roomsche praktijken in hunne ketkea aavolgdea, gaf te kenn-sn, dat zoolaag zij daaiia volharddea, hij geea voet ia huaae kerken zetten zou, maar hij liet hen overigens ongemoeid. Het optredea vaa den bisschop van Winchester is daarom eea breken met de gewoonte dat ds bisschoppen geea leertucht uitoefacen. Uit het kamp der modernea zal daarover wel wraak geroepea wordea.

N.-Amerika, Dr. Arthur Pierson heengegaan.

Kort geleden bereikte ons het bericht, dat Dr. Arthur T*ppaa Pierson, eea Amerikaansch Lseraar, op ruim 7o-jarigea leeftijd, was heeagegaan. Gedurende vele jirea oefende hij ais Scariftuitlegger en als pleitDezorger dêrZjnding gtootea invloed uit. Tea onzent werd bij vooral genoemd als dea Schrijver van „vele gewisse kenteekenea"; eea apologie voor het Curisteadom en het geschreven en levende Woord Gods. De „Missiocaty Review of the World" werd door hem gesticht ea geredigeerd. Gedureade 50 j»rec arbeidde hij ia het predikambt ia eakele cocgregationalisfische ea presbyieriaansche kerkec; vooral zijn langdurig wei^k ia de Bethany Presbyterian Church te Pailadelphia zal nimmer wordea vergetea.

Ds geest van dezen man Gods kaa niet beter gekend worden dan uit de woorden van zija eigea pea, de ervaring beschrijvend welke hij 35 jiren voordat hij tot dea Hsere werd opgenomea, hebben mocht,

„In Januari 1876 was ik reeds 7 jiren voorganger vaa een groote rijke gemeeate (tn Detroii), met eea der vriendelijkste ketkgeboawea van het geheele land; alles wat naar het vleesch begeerlijk was, bezat ik. Ik was evenwel door onderzoeking des harten tot het inzicht gekomen, dat ik van de litteratuur, geestesarbeid en mija positie in mindere of meerdere mate eea afgod maakte. Ik werd er in het bijzoader toe geleid met grootea aaadraag te biddea om op eenigerlei wijze ia staat te wordea gesteld onbekeaden te bereikea dia rondom oas waren, doch buiten bereik der kerkea vielen. D3 klare ea stellige overtuiging vervulde mij, dat dit gebed vaa God was gewerkt en op kennelijke wijze zou wordea verhoord. Slechts mijn vrouw deelde ik deze oyeituiging mede ea vol blijdschap ea vertrouwen wachtten wij de volheid van Gods tijd af, waarop Hij naar dit verlangen ea gebed zou doea.

Dea i9; n Maart 1876, op den dag des Heeren, werd mij ongewone macht tot prediken gegeven; en des avoads gevoelde ik zoo stezk dat de tijd genaakte, waarop God zija rechterhand zou opeabarea om mij toegang te gsven tot oageredde zidea, ea ia het bijjoader totde oakerksche massa's, dat ik mij gedrongen gevoelde mija gedachten mede te, deelen aan eea ambtsbroeder. Djn volgenden Viijdagayoad opende ik, als voorganger, in dea gemeentalijkea bidstoad, mija hart vrij uit voor mija geliefde gemeeate. Ik sprak tot haar over het Düjkbaar gemis der kerk om de verachters vaa dea eeredienst te bereiken, en ik meikte op dat onze schitterende, sierlijke kerk wellicht de armen terughield, daar ze zich hier niet thuis zouden gevoelen.

Reeds gedurende maaadea waren de harten vaa leeraar en gemeeate meer ééa gewordea, alsof de geest ons tezamen bond. Oawillekeurig a trad ik toe tot de biddende schare, en, afdalend van den preekstoel en den Bijbel openend, las

ik de meest markante beloften voor biddende t zielen. De uitwerking van desen bidstond was, h dat het ongeloof moest wijken en wij allen h geschikt werden om in het geloof te bidden. Ik knielde onder hen neder en tezamen smeekten p wij God vuriglijk om een berg van bezwaren, die i ons als gemeente het bereiken, onbekeerden moeilijk maakten, te verzetten. Wij gevoelden den Geest des Heeren kennelijk in ons midden t nederdalen, in ons biddende met „onuitsprekelijke verzuchtingen" om werkelijk Gods werk te mogen doen, om een doop des Geestes van kracht die de massa tot ons zou doen komen, of ons zou doen gaan tot hen, om hen te winnen.

Terwijl wij in de Kerk in het gebed waren, l was het kerkgebouw reeds aan het branden. Toen het gebed geëindigd was, vonden wij het vertrek ten deele gevuld met rook, doch wij schreven dit toe aan windiukken die rook uit den schoorsteen lieten uitgaan. Doch in werkelijkheid had het vuur latwerk dicht bij den schoorsteen aangetast, en kroop dit langzamerhand voort achter het gemetselde, zonder dat wij het konden zien, hoewel verschillenden onzer een grondig onderzoek na het uiteengaan instelden. Vroeg in den volgenden morgen barsten de vlammen uit, en legden het schoone gebouw geheel in de asch.

Ik gevoelde met vele vrome zielen, dat dit Gods wijze was om de deur te openen tot de krachtige bearbeiding van de veronachtzaamden massa om ons heen, en dat deze brand ons dit alles te zeggen had. Dadelijk daarop namen wij het groote open gebouw in huur, waar ik gedurende zestien maanden het Evangelie predikte, mij bij de keuze van onderwerpen bepalend, die tot de centrale verlossingswaarheden behooren, en dat met kennelijken zegen. Meer zielen werden bekeerd in één jaar dan in den geheelen duur van mijn bediening; en wat het meest merkwaardige van alles was, de bekeerlingen kwamen schier uitsluitend uit die „buitenstaanders" die de Kerk niet had kunnen bereiken, maar tot wie ons hart zich bijzonder aacgetrokken gevoeld had. Van den dag van dien brand af werd de Fortstraat Kerk druk bezocht door die soort menseben, die wij tevoren maar niet onder onzen invloed konden krijgen Het voor de vuistweg prediken van het eenvoudige Ë-angelie gedurende zestien maanden op een plaats van vermaak, bracht ons eenigermate tot deze verwaarloosde massas, en trok hen tot OES, en het gevolg is geweest de verandering \an de verhouding dier gemeente tot de maatschappij, en een krachtige vermeerdering van haar invloed ten goede.

Mede door deze voorvallen ontstond een band van hechte vriendschap tusschen den ge bedsman George MüUer en Dr. Pierson. Van wijdstrekkenden invloed werd Dr. Pierson vooral door drie reeksen toespraken in Exeter Hall over „Gods levecde Woorden", „de Bijbel en geestelijke critiek", en „De Bijbel en geeste lijk leven". Maar niet minder door herhaalde bezoeken aan centra van Christelijk gemeenschapsleven als Keswick Convention en Mild way's Cot fcrenties.

Den twaalfden October van het voorgaande jaar ging Dr. Pierson, ter vervulling van een lang gekoesserden wensch, een reis ondernemen naar de Zsndingsvelden in het verre Oosten Niettegenstaande lichamelijke zwakte, hield hij èu in Japa.a èn in Korea tal van toespraken en lezingen. Kort na zijn wederkomst, den derden Juni, was zijn loop voleindigd en ging hij in in de onmiddellijke tegenwoordigheid des Heeren, dien hij had lief gehad en gediend gedurende zoovele jaren.

Wij ïe^'gen zeker niet te veel als wij de meening uitspreken, dat na het heengaan van den bemJcden Charles Haddon Spurgeon, dien „vorst der predikers", niemand in de groote É^angeliscï^e kringen zoo algemeen en diep betreurd is als Dr. Pierson, vooral in een tijd als den osjen, waarm getuigen van het onvervalschte Woord van God zoo zeldzaam zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 20 augustus 1911

De Heraut | 2 Pagina's

Buitenland.

Bekijk de hele uitgave van zondag 20 augustus 1911

De Heraut | 2 Pagina's