GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Ingezonden Stukken.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Ingezonden Stukken.

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

(Buiten verantwoordelijkheid van de Redactie.)

Van Ds. W. F. C. Helsdingen ontvingen we onderstaand verweer, waaraan we gaarne plaats verleenen.

Hooggeachte Professor,

Vergun mij s.v.p. naar aanleiding van Uw zeer gewaardeerd onderschrift ouder een overgenomen artikel van mijn hand in De Heraut van 5 April voor 't onderstaande een plaatsje in Uw blad.

U schreef: „Wie vooruit zegt: Nooit strijd tégen de Besturen ! verbreekt zelf den boog en kan geen pijl, die raakt, meer afschieten". Dit nu is beslist onze bedoeling niet. We schreven dan ook in 't door U overgenomen gedeelte (4e alinea), dat de roeping is der Opzieners: „om naarstig wacht te houden tegen de wolven, die in de schaapskooi van Christus mochten komen, om getrouw te zijn in de beoefening der kerkelijke tucht, niet om te verderven, maar om te behouden en om het Avondmaal huns Heeren zuiver te houden, en dit alles zonder menschenvrees en getromv als Calvijn, die zich liever door de Overheid (schoon Gods dienaresse) Hel verbannen, dan tegen den rail xijns Heeren in te gaan".

Onzt bedoeling was, gelijk we eenige alinea's

voor 't einde zeiden: dat de Classicale Prov.-Synodale en Génerale-Synodale vergaderingen krachtig zich moeten aangorden „zooveel mogelijk alles mijdend wat hen met 't „Besturen-systeem van 1816" in botsing kan brengen, en tnen zal zien in hoe korten tijd de kerken van zelf dat „Besturen-systeem" zullen zijn ontgroeid'.

Dus geen conflicten uitlokken (wat in zulk een gedesorganiseerden toestand, o zoo gemakkelijk gaat) maar zooveel mogelijk mijden., juist zooals ook in de dagen der doleantie is geschied,

Is een conflict echter onvermijdelijk., dan „Gode meer gehoorzamen dan de menschen"., getrouw als Calvijn 't martelaarschap aanvaardend, èn... 't bloed, de verdrukking der martelaars is 't zaad der kerk. Roeping is 't echter, met 't oog op den droeven toestand der doodelijk kranke kerk, conflicten zooveel mogelijk te mijden, waar zulks kan, opdat men zichzelven den weg niet afsnijde om mede te'werken aan.hare genezing.

Daarom mede ligt 't o. i. niet op den weg der officieuse meerdere vergaderingen 'om loochenaars der waarheid af te snijden; dat is 't vrerk der officieele kerkelijke vergaderingen, - en wel allereerst der Kerkeraden, die door de gemeente en mitsdien door God zelf geroepen zijn om toe te zien, dat geen vreemde leer worde voorgesteld, en om naarstig wacht te houden tegen de wolven, die . in de schaapskooi van Christus mochten komen«, welke., door God zelf op dien post gesteld, hun verantwoordelijkheid op geen hooger Bestuur, welk ook., mogen afschuiven, maar getrouw hebben te zijn tot de ballingschap, tot den dood toe.

De oiEcieuse meerdere vergaderingen zijn er om elkander met voorlichting en advies bij te staan in deze benarde omstandigheden, om elkanders verantwoordelijkheidsgevoel te versterken, om elkanders kennis te vermeerderen door 't houden van referaten; 't is 't »a/ loopende leeren loopent van de aanstaande meerdere vergaderingen.

Dan moeten die officieuse meerdere vergaderingen dienen om de verstrooide kudden te verzamelen en de zwakkere herders te sterken Er zijn van die slapende en halfslapende gemeenten van hun roeping tot opkomen voor hun Koning weinig of niet bewust. Deze moeten door deputaten ad hoc opgezocht en opgewekt, om zich aan te gorden en zich aan te sluiten.

Ook zijn er in dergelijke verwarde toestanden allicht voorgangers die Gereformeerd willen wezen, maar 't in vele dingen feitelijk niet zijn, dank zij de gebrekkige dogmatische opleiding. Dezulken moeten niet worden afgestooten maar aangetrokken en geleid in dé rechte sporen. Op zulk een wijze moet er ook met onderscheidene gemeenten worden gehandeld.

Het is dus alles nog voorbereidende arbeid. Maar heeft men eindelijk met inspanning van alle krachten en na verloop van tijd een heel de gereformeerde gezindheid (in de Hervormde Kerk) omvattende organisatie gekregen, (van Class., Prov. en Generaal Synodale vergaderingen) dan zal bij een conflict blijken, dat men 't sBesturensysteem van 1816 is ontgroeidv.^ de kerk heeft handelend leeren optreden.

Op zulk een wijze »al loopende leeren loopen« moet de kerk zich zelve in de kracht haars Gods reformeeren. Niet uitloopen of overloopen, maar reformeeren. Het individualisme viert nog maar al te veel hoogtij waar 't om de vrijmaking der kerk gaat. En dit weten we bij ervaring in onze Gereformeerde Kerken, dat overloopers uit de Hervormde Kerk, die 't overloopen als beginsel hebben aangenomen, maar al te vaak gereed staan om bij de minste strubbeling straks weer uit de Gereformeerde kerken over te loopen naar de Christelijk-Gereformeerde en oud-Gereformeerde enz. Kerken, die in hunne oogen dan weer de alleen-» ware" kerken zijn. Het besef van de eenheid der kerk van Christus is teloor gegaan. Het individuaUsme, dat elk voor zich handelen en op eigen handje doen wat ons goed dunkt, moet o. i. worden tegengegaan. God heeft ons de roeping opgelegd om een zoutend zout te zijn in onzen kring, dus niet om dien kring te verlaten, maar hem smakelijk te maken. Al maar strijden, getrouwelijk strijden (met uitbanning van alle zoeken van 't eigen ik) getrouw tot in den dood of de uitwerping, ziedaar o. i. den weg om tot vrijmaking der kerk te komen.

Geve de Heere, op onze beden, dat de vrucht van de groote vergadering in Den Haag op 16 April deze moge wezen, dat de broeders van den Gereformeerden Bond en de Confessioneele Vereeniging elkander leeren vinden en zij aan zij optrekken tot vrijmaking der Kerk.

Met beleefden dank voor de plaatsing,

W. F. C. VAN HELSDINGEN.

Cubaard, 15 April 1914.

We leven in afwachting, en zullen ons zeer hartelijk verheugen, als de uitkomst den geachten Schrijver in het gelijk stelt.

Toch blijft inmiddels de gezagsquaestie den toestand beheerschen.

Kan gezegd, dat de Gereformeerde predikanten, ouderUngen en diakenen kunnen weigeren te doen, wat de H. Schrift hun verbiedt, bij inschrijving van lidmaten, bij toelating tot het Avondmaal en tot den Doop, bij vacatureprediking en zooveel meer?

We vragen slechts.

Dr. A. K.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 26 april 1914

De Heraut | 4 Pagina's

Ingezonden Stukken.

Bekijk de hele uitgave van zondag 26 april 1914

De Heraut | 4 Pagina's