De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 1]) - pagina 364

OVEREENKOMST

M E T P OTC H E F ST R O O M

jaar uitgewisseld zal worden. Vervolgens werd instemming van directeuren en curatoren met de overeenkomst ontvangen en de toestemming van het ministerie van onderwijs voor de declaratie van de reiskosten van de vu-docenten. Op 23 mei 1958 werd het voorstel vervolgens aan de senaat voorgelegd. Waterink opende ook daar de discussie: 'Hij legt sterk de nadruk op de roeping die de universiteit heeft ten aanzien van haar internationale functie t.a.v. het christelijk onderwijs in andere landen en werelddelen'. Hoewel niemand hem openlijk tegensprak, is duidelijk dat het vanzelfsprekende geloven in een gereformeerde wereld aan het tanen was. Er waren niet veel leden van de senaat die enthousiast waren over de overeenkomst. Verbond die de v u niet teveel? Was zij niet al te eenzijdig, meer voordelig voor Potchefstroom dan voor de v u ? Hoe zouden de andere Zuid-Afrikaanse universiteiten reageren op deze speciale band tusssen v u en pu? Gedachtig aan de oude tegenstellingen tussen de Afrikaner kerken, vroeg Grosheide Sr welke indruk de voorstellen zouden hebben in Stellenbosch en Pretoria, 'waarvan men tot nu toe veel meer studenten heeft gehad aan de v u dan van puc'. Maar volgens Waterink zou 'niemand die aan een Afrikaanse staatsuniversiteit verbonden is, het kwalijk kunnen nemen dat de v . u . speciaal contact onderhoudt met p u c als enige universiteit van christelijk hoger onderwijs in Afrika'. Hij onderstreepte opnieuw het belang dat Potchefstroom hechtte aan de overeenkomst: 'Hij wijst er op, dat men in p u c met veel moeite het zover heeft gekregen, ook voor wat betreft de financiële kant dat het voorstel aan de v . u . kon worden gedaan en dat uiteraard de situatie van dien aard is dat men bij gering enthousiasme van de kant van de v . u . in Afrika al gauw zal denken: Wij zijn te min'. Rector magnificus G.H. A. Grosheide FWzn. constateerde tenslotte 'dat het algemeen gevoelen is, dat de zaak niet moet worden afgesneden en dat de proef moet worden genomen, doch dat men zich niet voor al te lange tijd zou moeten binden'. W. F. de Gaay Fortman suggereerde Potchefstroom te schrijven, dat 'dit soort contracten in de Nederlandse sfeer slecht liggen en niet gebruikelijk zijn, doch dat men voor wat de zaak betreft graag met hun voorstel mee wil gaan'. En zo geschiedde. De eerste vu-hoogleraar die onder de overeenkomst in Potchefstroom ging doceren werd, niet helemaal verrassend, fan Waterink (augustus-oktober 1959). 240 En de eerste Potchefstromer die

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen