De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 2]) - pagina 206

IN GOED

VERTROUWEN

waardering van het Afrikaans. Voor Du Toit was die het meest eigene van de Afrikaner natie: de taal is gans het volk. Kuyper deelde die uitdrukking. Maar voor hem was die taal het Nederlands, en het Afrikaans was een ongewenst geval van taalkundig verval. Beiden droomden van een vrije Hollandse stam in Zuid-Afrika. 12 Voor Kuyper zou dat een overzees (Nieuw) Nederland zijn, voor Du Toit een Afrika voor de Afrikaners. De Zuid-Afrikanen die aan de v u kwamen studeren, belandden dus veelszins in een vreemde wereld. Die ondanks alle sympathie op persoonlijk vlak, weinig toeschietelijk was voor mensen uit een andere wereld. De v u was immers dikwijls niet in staat of bereid buiten de eigen schaduw te kijken. De eerste Zuid-Afrikaanse student aan de v u , zo hebben we gezien, had het daar na een paar maanden wel gezien: hij kreeg te weinig vrijstellingen voor zijn vooropleiding en studies in Edinburgh. 13 De Kaapse rebellen Japie du Toit en Ferdinand Postma bleven, zij waren duidelijk geïmponeerd door de v u , maar over de geringe waardering voor hun Kaapse vooropleidingen door de vu-hoogleraren waren ze niet te spreken. Driekwart eeuw later werden zwarte Zuid-Afrikaanse predikanten nog geconfronteerd met hetzelfde probleem. 14 En niet alleen zij. De jonge opleiding kunstgeschiedenis onder H.R. Rookmaaker trok omstreeks 1970 veel buitenlanders aan, Amerikanen, Engelsen, Canadezen, Australiërs. Een van hen constateerde onlangs: Voor buitenlanders waren de problemen van een studie aan de v u niet gering. Niet alleen het gebruik van Nederlands in de dagelijkse omgang maar ook, en misschien vooral, het verwerken van ruime hoeveelheden studiemateriaal, en wel in diverse klassieke en moderne talen, kostte hen veel moeite. (...) Over het algemeen werd [door die buitenlandse studenten] typerend gevonden voor het Nederlandse onderwijs een gerichtheid op multilinguale eruditie en op bibliotheekgebruik. (...) De Nederlander verwierf veel kennis maar was daarin betrekkelijk gezagsgetrouw. De buitenlander was minder erudiet maar wel gewend een grotere vrijheid te nemen om zijn eigen mening te vormen en te uiten.15

Nu kan men stellen, dat het strenge vakwetenschappelijk karakter van de studie aan de v u gebaseerd was op een doortimmerd weten-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen