De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 2]) - pagina 80

DE K E U S V A N DE VU

kelen in het systeem van de apartheid en steun verlenen aan de apartheidsideologie. Die vraag zou natuurlijk haar klem verliezen, als de PU de apartheid zou afwijzen. Maar zij had dat nooit gedaan. Is PU bereid 'principieel het systeem en de ideologie der apartheid onderwerp van discussie te maken'? Kan zij ons het gevoel geven 'dat U en wij dezelfde visie hebben op de van ons allen door het evangelie gevraagde dienst aan de naaste'? En zo niet, hoe kan dan nog gesproken worden van 'zusteruniversiteiten'? De universiteitsraad, aldus het vierde punt van de brief, wilde de overeenkomst niet opzeggen. Hij 'wilde niet zonder meer afbreken, noch ultimatief met U in discussie treden'. Zou een kritische gedachtenwisseling of fundamentele dialoog, 'met erkenning van de grote verschillen in opvatting tussen U en ons, niet uitermate zinvol kunnen zijn?' Ten behoeve van het overleg over de wijziging van de overeenkomst werden, naast de vraag of de huidige vorm van uitwisseling van docenten wel voortgezet moest worden, twee voorstellen voorgelegd: i. In de overeenkomst zou de doelstelling van de instellingen centraal moeten staan. Beide universiteiten willen zich immers stellen onder de normen van het evangelie; 'naar onze mening betekent dat ook dat juist zo'n universiteit maatschappelijke verantwoordelijkheid heeft en een kritische functie behoort te vervullen in de samenleving waarin zij werkzaam is'. 2. De huidige overeenkomst noemt 'culturele banden van de twee verwante landen'; die worden bij velen van ons niet (meer) als een realiteit ervaren. 'Het lijkt ons zeer de vraag of die band alle burgers van Uw land omvat. Wat ons betreft is er een sterke behoefte om in de relatie tussen Nederland en Zuid-Afrika juist de solidariteit met de gekleurde bevolking van Uw land te beklemtonen'. Maar, zo kan men vragen, zijn overeenkomst in cultuur, ideologie, politieke opvattingen wel noodzakelijke voorwaarden voor wetenschappelijke samenwerking? De brief werd geagendeerd voor de zitting van de universiteitsraad van 12 februari 1974; de bespreking werd voortgezet en afgerond op 26 februari 1974. Er werd spreekrecht verleend aan prof. J. Verkuyl en de studentenpredikant L. Ringnalda, die zich beiden uitspraken voor het direct opzeggen van de overeenkomst. Een voorstel van studentenzijde van die aard kreeg echter alleen de steun van tien student-leden

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen