Bijzondere chemie?! - pagina 143

DE

BACHELOR-MASTERSTRUCTUUR

DE B A C H E L O R - M A S T E R S T R U C T U U R

(2000T0T

HEDEN)

In de jaren negentig bleek weer duidelijk dat onderwijsprogramma's onderhevig zijn aan een tijdsafhankelijk bestaan: de Bachelor-Masterstructuur (BaMa) kondigde zich aan. In 1 9 9 9 gaven de Europese ministers van Onderwijs (voor Nederland was dat minister L. Hermans) in Bologna een verklaring uit, waarin zij zich voornamen om in heel Europa in het hoger onderwijs de Bachelor-Masterstructuur in te voeren. Deze structuur was in Angelsaksische landen gangbaar. Voor het universitaire scheikundeonderwijs in Nederland, maar ook voor andere studies, betekende dit dat het programma in twee delen werd gesplitst. Er kwam een bacheloropleiding van drie jaar, die voor een deel van de studenten gevolgd werd door een masteropleiding van twee jaar. Hiermee werd een bijdrage geleverd aan de Europese harmonisering van het hoger onderwijs om afgestudeerden (zowel bachelors als masters) optimale kansen te geven op de arbeidsmarkt. Andere doelstellingen die in Nederland werden nagestreefd met de invoering van de BaMastructuur waren meer samenwerking tussen opleidingen over de grenzen van disciplines heen, verbetering van kwaliteit en rendement, differentiatie in studiepaden, meer aandacht voor academische vorming en internationalisering van de instroom en uitstroom. De verbreding en vernieuwing van het opleidingenaanbod in nieuwe vakgebieden zou ook kunnen zorgen voor compensatie van de teruglopende belangstelling voor de traditionele monodisciplinaire bètastudies. Levenswetenschappelijke en toegepaste opleidingen waren op dat moment namelijk meer in trek dan de 'harde' monodisciplinaire bètastudies. Vanaf de jaren negentig liep de instroom in de klassieke bètastudies verontrustend terug. Tegelijkertijd bleek de belangstelling van vwo-scholieren voor levensprocessen te groeien. Daarnaast was er een toenemende maatschappelijke behoefte ontstaan aan academici die in staat waren te functioneren in een interdisciplinaire natuurwetenschappelijke werkomgeving. In het medisch onderzoek bijvoorbeeld werd meer dan ooit gebruik gemaakt van geavanceerde fysische, chemische, mathematische technieken en informaticatechnieken. Dit gold zowel voor het fundamenteel wetenschappelijk onderzoek in de geneeskunde als voor de toepassingen in de kliniek. Veel medische uitdagingen voor de 2i ste eeuw lagen dan ook op het terrein van de natuurwetenschappen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen