Een buitengewone plek voor bijzondere kinderen - pagina 96

het paedologisch instituut op eigen benen

achtig maakte. Bij latere contacten bleek wel dat de jongen enorme schuldgevoelens had, dat hij o.a. meende dat hij de oorzaak was geweest van zijn moeders ziekte. Doordat de therapeute een volkomen begrip toonde voor zijn “vergissing”, maar er tevens alle nadruk op legde dat hij zich vergiste, begon hij verder over de zaak door te denken.’ 14 In het geval van Kees had de psychologe ook tot taak de terugplaatsing van Kees in zijn gezin te bevorderen door contact te onderhouden met zijn ouders. Tien jaar later zou men dit een onmogelijke dubbelrol van de speltherapeut vinden: de therapeut die enerzijds de vertrouweling van een kind wordt en anderzijds contact met de ouders heeft. 15 In het geval van Kees pakte dat goed uit: ‘Na twee jaar was Kees zover, dat hij weer naar huis kon. In de jaren, die hij in het instituut doorbracht, werd vanzelfsprekend een geregeld contact met zijn ouders onderhouden, waardoor zij zich anders en met meer begrip tegenover de jongen leerden instellen. Voor bijzondere moeilijkheden behoefde bij Kees’ terugkomst niet te worden gevreesd.’ 16 Niet alle kinderen kwamen onder intensieve behandeling van de psycholoog. De hierboven vermelde Freddy kwam vooral bij de logopediste over de vloer. Zij leerde hem de uitspraak van klanken en woorden. Ongetwijfeld zal zij overleg hebben gehaald met de psycholoog over Freddy’s angsten als gevolg van zijn autisme. Zij had aanvankelijk veel weerstanden te overwinnen. Freddy was de eerste tijd veel ziek en toonde een behoorlijke aversie tegen de logopediste: ‘Het leek wel of hij zich dan op alle mogelijke manieren schrap zette tegen elke poging tot contact. Getracht werd toen, hem samen te nemen met een ander jongetje, teneinde zo – als het ware minder “direct” – te komen tot contact en verdere verbetering van de aanpassing. Deze poging lukte. Samen met dit jongetje begon hij langzamerhand allerlei opdrachtjes uit te voeren en articulatie-oefeningen te doen voor de spiegel. Na verloop van vier maanden was de weerstand nagenoeg verdwenen; Freddy fleurde ook lichamelijk zienderogen op, at beter, werd dikker, steviger, vrolijker en levenslustiger, [en] begon te groeien. Freddy voerde met veel animo opdrachtjes uit en benoemde platen en voorwerpen.’ 17 Na een verblijf van een jaar op het instituut kon hij naar huis. Een van de kinderpsychologen begeleidde dat proces. Freddy ging naar de kleuterschool in zijn woonplaats en kwam tweemaal per week voor spraakbehandeling op het instituut. De psycholoog stelde zich ook in verbinding met het hoofd van de kleuterschool om met

Een buitengewone plek; Perfect Service; pag 95 2e proef

95

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen