Een buitengewone plek voor bijzondere kinderen - pagina 205

centrum voor pedagogisch-didactische onderzoekingen

204

instituten in de Verenigde Staten en Canada, maar ook in Hongkong en Europa. De ontvangende instanties betaalden doorgaans de kosten. Medewerkers van het Centrum kwamen in redacties van tijdschriften terecht, kregen voorzitterschappen van commissies en verenigingen aangeboden of werden uitgenodigd voor lidmaatschappen en fellowships. Uit dit alles kwamen langdurige contacten, zelfs vriendschappen, voort. Eén van hen was de toen alom bekende Amerikaan Arthur Benton, vanaf het begin heeft hij veel betekend voor het Centrum. Hij was een innemende man en ondersteunde het werk van het Centrum in woord en geschrift. De Wit was gelukkig en trots met hem een boek te mogen redigeren. 13 Anderen waren de Canadees Che Kan Leong, de Amerikaan Robin Morris en de Fin Heikki Lyytinen. Ook met de Nederlanders Harry van der Vlugt uit Tilburg en Albert Kok uit Amsterdam werd samengewerkt. Met de Canadees Byron Rourke en zijn medewerkers schreven we het eerste leerboek kinderneurologie, Child Neuropsychology. 14 Dit kreeg een goede pers evenals Zijdelings; neuropsychologische methoden ter behandeling van dyslexie 15, vertaald als Neuropsychological treatment of dyslexia.16 Daarnaast verscheen een flink aantal dissertaties en verleenden we supervisie bij andere proefschriften in Nederland en daarbuiten. Een aantal ervan had het door het Centrum ontwikkelde balansmodel tot onderwerp, terwijl Robertson er een leerboek over schreef. 17 Het Centrum floreerde. Bijzonder was het werkcontact met de kinderneuropsycholoog Marilyn Dornbush, de echtgenote van de Amerikaanse ambassadeur in Nederland. Eerst werd ze student van, later docent aan onze European Graduate School of Child Neuropsychology. Daarnaast was er een persoonlijk contact met Marilyn en haar echtgenoot. Het beviel wederzijds, getuige ook een diner ten huize van de ambassadeur en zijn vrouw, samen met mensen van het pi en later een lunch bij koningin Beatrix ter gelegenheid van hun vertrek. Bijzonder ook was een uitnodiging van het Vaticaan om een bijdrage te leveren aan een groot internationaal congres over de plaats van de gehandicapte mens in de samenleving. Meer dan duizend mensen waren samen gekomen in de Pauluszaal naast de Sint Pieter. Aan het eind kwam de paus zelf naar deze zaal, om een redevoering te houden en om de sprekers een hand te geven. Hij sprak mij aan in het Nederlands; dus toch een talenwonder denk je dan.

Een buitengewone plek; Perfect Service; pag 204 2e proef

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen